menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van metalfist. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Dirdir, The - Jack Vance (1969) 3,5

Alternatieve titel: De Dirdir, 15 april 2019, 10:24 uur

Er is veel aan te merken op Jack Vance en zijn Tschai wereld, maar ik merk wel dat ik snel zin heb om aan een nieuw deel te beginnen. Het leest allemaal heel vlotjes weg, al blijf ik de reeks hier op de site wel overgewaardeerd vinden, en het is zo'n reeks waar je niet al te veel je aandacht bij moet houden. Ik vroeg me alleen af in hoeverre Vance dit ging kunnen volhouden, want na Servants of the Wankh had ik precies het gevoel dat het verhaal een beetje verteld ging zijn.

Blijkt niet helemaal terecht te zijn, want The Dirdir lijkt lange tijd op weg te zijn om het beste boek van de 3 te worden. Ergens is het dat ook wel naar mijn gevoel, maar het ligt allemaal erg dicht bij elkaar qua algemene score. Dit derde deel kent wederom een leuke vaart met de jacht op de Dirdir en met Woudiver heb je een leuk personage bij, maar het is wederom het einde dat me hier ontevreden achter laat. Je voelt dat Vance dit eigenlijk heeft bedoeld als één verhaal/boek maar hier kun je echt niet meer van een climax spreken. Het is dat mijn editie een aantal witte pagina's tussen de verschillende delen laat, want anders had ik zelfs niet doorgehad dat het boek ten einde was. Verder is het vooral fijn om te zien hoe Vance zijn wereld verder ontwikkeld en er tegelijkertijd nog altijd wel een vlot lopend avonturenverhaal van weet te maken. Iets wat vooral te wijten is aan de drie hoofdpersonages die na 3 boeken meer en meer aan elkaar gehecht geraken.

Ik ben benieuwd wat het laatste deel gaat geven in ieder geval. Hopelijk krijg je dan iets meer afsluiting qua climax, want anders ga ik toch op mijn honger blijven zitten vrees ik. In ieder geval is de Tschai reeks een interessant startpunt wanneer je wat meer van het oeuvre van deze science-fiction schrijver wilt ontdekken. Ik blijf hem echter wel overgewaardeerd vinden..

3.5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Bruce Lee: Artist of Life - Bruce Lee en John Little (1999) 2,5

Alternatieve titel: Bruce Lee: Artist of Life. Inspiration and Insights from the World's Greatest Martial Artist, 10 april 2019, 10:26 uur

Dat Bruce Lee één van de meest iconische acteurs aller tijden is, is wel algemeen geweten. Wat bij het grote publiek echter minder is geweten, is dat hij ook veel essays en ander werk heeft geschreven. Het meeste gaat over Jeet Kune Do natuurlijk (de vechtsport die hij bedacht heeft), maar ook gevoeliger materiaal zoals poëzie was hem niet vreemd. In Artist of Life wordt er een poging gedaan om die verschillende aspecten van Lee tot één geheel te bundelen.

En dan krijg je dus een ietwat onevenwichtig overzicht waarbij niet altijd de goede keuzes worden gemaakt. Zo wordt er van één bepaald essay maar liefst 8 (!) versies gepubliceerd in het boek. John Little (die verantwoordelijk is voor de totstandkoming van het boek en tegelijkertijd ook één van de meest vooraanstaande bronnen is wanneer het op iets van het leven van de acteur aankomt) probeert dat dan nog wel te vergoelijken door te zeggen dat het interessant is om te zien hoe Lee in de loop der tijd nieuwe ideeën toevoegde, maar uiteindelijk zit je wel 8 keer hetzelfde essay te lezen met op zich weinig verschil tussen de verschillende versies. Stukken worden weggelaten, andere worden verplaatst maar de essentie blijft hetzelfde en eerlijk gezegd.. Zo'n interessant essay is het niet. Daar knelt dan ook het schoentje voor mij in dit boek, want hoewel Lee ongetwijfeld een interessant schrijver is, valt hij ook enorm veel in herhaling. Naar het einde toe wordt er nog een klein segment aan poëzie, brieven aan anderen en wat zelfreflectie over het acteur op zich zijn toegevoegd, maar ook dat weet het algemene niveau niet omhoog te krikken.

Little is één van de weinigen die volledig inzagerecht heeft gekregen van de Bruce Lee Estate met betrekking tot alles wat Lee ooit heeft neergepend. Het probleem daarbij is dat je werkelijk alles kunt gaan publiceren (en waarschijnlijk zit daar materiaal tussen waar Lee zelf niet tevreden mee was) en hier oogt het vooral als een mengelmoes. De essays zijn veel te herhalend en het loopt allemaal ook niet echt vlot in elkaar over. Hier had meer mee gedaan kunnen worden.

2.5*

» details   » naar bericht  » reageer  

Baekeland, of de Rooversbende van ’t Vrybusch. West-Vlaemsche Legenden - Victor Huys (1860) 4,0

Alternatieve titel: Bakelandt en de Rooversbende van het Vrijbosch, 5 april 2019, 20:28 uur

Als kind was ik grote fan van de Bakelandt reeks van Hec Leemans (die de reeks uiteindelijk liet verwateren om aan F.C. De Kampioenen strips verder te werken...) en een aantal jaar geleden heb ik de volledige reeks verzameld. Het was in die periode ook dat ik opeens geluk had met Bakelandt en zowaar 2 boeken vond: Bendeleven in Vlaanderen - Jack Verstappen (1984) en deze Baekeland, of de Rooversbende van ’t Vrybusch. Bendeleven in Vlaanderen was een vermakelijke introductie, maar ik verwachtte wel meer inhoud van het werk van Victor Huys.

Eigenlijk moet ik zeggen dat ik 3 boeken rond Bakelandt heb gevonden, want mijn editie van het boek is uitgebracht in 2 delen van telkens ongeveer 220 pagina's. Het interessante daaraan is dat het eigenlijk een soort van 'herwerking' is door H. Van Duyn die het boek naar meer hedendaagse taal herschreef. Geen idee hoe het originele werk van Huys was, maar ik kan me voorstellen dat het hierdoor toch allemaal net iets leesbaarder wordt anno 2019. In ieder geval, voor eenieder die meer wilt weten over Bakelandt en zijn bendeleden: dit is sowieso een goede start. Huys levert een intrigerend portret af van de bende en hun kapitein en doet dat door er hier een soort van roman van te maken. De eerste misdaden van de bende waren indertijd volgens mij goed gedocumenteerd, want naar het einde toe voel je wel dat er minder informatie beschikbaar was en dat er meer gegokt werd waar de bendeleden uithingen en wat ze waren aan het doen. Dat neemt niet weg dat er een intrigerend beeld wordt gevormd en dat het eigenlijk - hoewel je weet dat ze uiteindelijk gepakt zullen worden - spannend tot aan de laatste moment blijft.

In de strips van Bakelandt is de roverhoofdman eigenlijk een held, maar het is interessant om te zien hoe hij hier eigenlijk ook al wel goede eigenschappen toegewezen krijgt. Het is en blijft een slechterik van jewelste natuurlijk, maar hij houdt zijn mannen wel in gareel (weliswaar voor een groot stuk door angst) en bekeert zich naar het einde toe tot het christelijke geloof. Al laat ik in het midden of dat effectief zo was of dat dit een knieval van de schrijver is naar het toenmalige katholieke Vlaanderen..

4*

» details   » naar bericht  » reageer