menu

Hier kun je zien welke berichten gert_r als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Marathon Man - William Goldman (1974)

Alternatieve titel: De Marathonloper

4,5
Die broer (van een beruchte Nazi-crimineel) van de plotomschrijving komt uit de film; in het boek is het toch echt de vader van Szell die het ongeluk krijgt waardoor het verhaal in gang gezet wordt. Het doet er verder niet zo heel veel toe, belangrijker is dat we hier te maken hebben met een ijzersterke thriller, die gedragen wordt door de ontzettend goed beschreven Babe (Dustin Hoffman in de film). Het boek heeft na al die jaren nog niets aan kracht ingeboet.

Mei - Anna Enquist (2007)

4,0
:
Verantwoording

De versmolten monologen van ‘Rotterdam, mei 1940’ komen uit de vijf monologen in De sprong, De Arbeiderspers 2003. Het verhaal ‘De dokter’ dateert uit februari 2005 en werd nog niet eerder gepubliceerd. De tekst ‘Een avond in mei’ en het gedicht ‘Het kind uit vijfenveertig’ werden door Anna Enquist voorgedragen in de Nieuwe Kerk op De Dam bij de Dodenherdenking van 4 mei 1996. Het gedicht ‘Vier mei’ staat in haar boek Alle gedichten, De Arbeiderspers 2005.

De twee verhalen die spelen in het gebombardeerde Rotterdam van mei 1940 zijn sterk en geven de ontreddering goed weer, en de rede die Enquist voordroeg op 4 mei 1996 getuigt van veel wijsheid en inzicht in de aard van de mens. En als bonus zijn er nog twee gedichten toegevoegd.

Mijn Land: Een Minigeschiedenis voor Beginners - Geert Mak (2012)

4,0
In het nieuwste literaire juweeltje van dit moment, Islam voor beginners, wijdt Joris Luyendijk ons in in de wereld van de islam. Hij doet dat bekwaam, en op een wijze die de aandacht vasthoudt. Na lezing van Mijn Land, een eerdere uitgave in de genoemde serie, besef je echter dat er altijd baas boven baas is, en in dit geval heet de bovenbaas Geert Mak. Hij beschrijft de vaderlandse geschiedenis vanaf de Tweede Wereldoorlog zo helder en met zo veel oog voor detail, dat ook de gevorderde er een leuke avond mee kan beleven. Mak is objectief zonder in zouteloosheid te vervallen, maar laat wel duidelijk merken niet gecharmeerd te zijn van een zekere geblondeerde politicus uit Venlo. Het is helaas vaak anders, maar bij Mak gaan kwaliteit en verkochte aantallen hand in hand. En zo hoort het ook!

Mooie Jonge Vrouw, Een - Tommy Wieringa (2014)

4,5
Vandaag begonnen aan dit boekje zonder er iets anders over te hebben gelezen dan de berichten op deze plek. Dan weet je al wel van die vijf sterren die Arjan Peters blijkbaar heeft uitgedeeld, en is de verbazing groot als de eerste vier bladzijden volstrekt uitwisselbaar zijn met het werk van Marion Pauw en Linda van Rijn cs. Wel leesbaar, maar niet heel erg interessant. Dat verandert snel; al gauw blijk je een tekst in handen te hebben waarin elk woord en elke zin ter zake is, en die je niet meer weg kunt leggen. Alleen op het laatst ging het me iets te snel: De wijze waarop de verhouding van Edward met Marjolein van Unen aan het licht komt vond ik niet erg overtuigend, en dat Edward dan vervolgens ook nog op de camping terechtkomt waar Friso en Hunter zitten is iets te veel slapstick en niet passend bij de rest van het boek. Marginale kritiek, want dit is het beste boekenweekgeschenk dat ik ken. Wat het verleden aangaat verwacht ik alleen nog concurrentie van het, als ik het me goed herinner, ook hoog gewaardeerde Het Volgende Verhaal - Cees Nooteboom (1991). Op de leeslijst ermee …

Mooiste Dagen Zijn het Ergst, De - Anke Scheeren (2009)

4,0
De mooiste titels zijn het best: ze zetten je aan tot het lezen van de tekst die volgt.
En dat kan een goed boek zijn: in dit geval het debuut van Anke Scheeren.

Voordat ik alle recensies had gelezen, op literom in de bibliotheek, had ik zelf nog een mening over het boek: ik vond het iets te licht van toon, want het is toch niet niks wat hoofdpersoon Lena en haar moeder te verstouwen krijgen.
Zoiets zou je als lezer iets meer moeten raken, het zou er toch allemaal wat minder langs mogen scheeren, en wat meer mogen bijten, schuren en prikken.
Dat had ik nu alleen een paar keer in de gedeelten waar de tragische moeder een rol in speelt.
En, detail, ik vond dat de schrijfster te vaak een zin, of een gedeelte daarvan, tussen haakjes plaatst (en dat is minder mooi en het haalt de vaart uit de tekst.)

Maar die recensies….het boek wordt dan op zoveel manieren tegen het licht gehouden, en er wordt met steekhoudende argumenten bijvoorbeeld betoogd dat die lichte toon precies goed is…ik ruil mijn mening in voor al die betere meningen…(overigens heeft niemand het over die haakjes gehad.)