Vandaag begonnen aan dit boekje zonder er iets anders over te hebben gelezen dan de berichten op deze plek. Dan weet je al wel van die vijf sterren die Arjan Peters blijkbaar heeft uitgedeeld, en is de verbazing groot als de eerste vier bladzijden volstrekt uitwisselbaar zijn met het werk van Marion Pauw en Linda van Rijn cs. Wel leesbaar, maar niet heel erg interessant. Dat verandert snel; al gauw blijk je een tekst in handen te hebben waarin elk woord en elke zin ter zake is, en die je niet meer weg kunt leggen. Alleen op het laatst ging het me iets te snel:
De wijze waarop de verhouding van Edward met Marjolein van Unen aan het licht komt vond ik niet erg overtuigend, en dat Edward dan vervolgens ook nog op de camping terechtkomt waar Friso en Hunter zitten is iets te veel slapstick en niet passend bij de rest van het boek. Marginale kritiek, want dit is het beste boekenweekgeschenk dat ik ken. Wat het verleden aangaat verwacht ik alleen nog concurrentie van het, als ik het me goed herinner, ook hoog gewaardeerde
Het Volgende Verhaal - Cees Nooteboom (1991). Op de leeslijst ermee …