Het leven van een aantal jongeren in '72 wordt ernstig in de war gegooid als een groepje blanke jongens een ghetto inrijdt om stennis te schoppen. Ze ontketenen een gewelddadige wraakactie van enkele zwarte jongens. Jaren later, in een Amerika dat nu verenigd is in de oorlogen in Irak en Afghanistan, kruist het pad zich weer. Hebben zij het in zich om te vergeven? Of is het de wrok van weleer die zich omzet in wraak en nijd? Een mooie verhaal-constructie en innemende karakters in wat uiteindelijk best een voorspelbare Pelecanos blijkt. Hij doet niet zo verrassend veel meer dan hij in vorige boeken ook al heeft gedaan. Karakters die smachten naar vergeving. Een gebeurtenis die de scheiding tussen blank en zwart op scherp zet. Een oudere man die een jongere man inpalmt om hem mee te nemen in de fuik van de criminaliteit. Ook ligt er een dikke laag sentiment bovenop in de verering van revaliderende oorlogsveteranen. Hoewel het op zichzelf ook wel weer grappig is dat de vroegere rassenhaat nu juist in vergelijking wordt gebracht met hoe de onderklasse van nu, veelal kansloze zwarte jongeren, om wordt gezet in knalvoer voor de Taliban.

Voor mij krijgt het schitterende schilderij van Turner absoluut een nieuwe dimensie door het schitterende taalgebruik van David Dabydeen. Normaal ben ik niet een enorme fan van dichtende academici die hun wetenschappelijke vakgebied incorporeren in hun artistieke uitspattingen, maar hier weet de auteur zeker de juiste balans te vinden tussen intellectualisme en gevoelige associaties.

Ik ben toch wel wat streng voor een boek dat na het uitlezen een mooie literaire constructie blijkt te zijn. Het wist me bij vlagen toch te raken op sommige punten, maar ik blijf erbij dat het meer een worsteling is dan dat het leesplezier geeft.

Ik heb meer plezier gehad met de verklarende woordenlijst dan met het werk zelf. Dit soort klassiekers vallen of staan voor mij met de kwaliteit van de vertaling en in oorspronkelijke staat is er niet zo heel veel plezier meer aan te beleven. Dat oude Engels klinkt dan wel weer heel erg mooi zangerig, maar het stond toch in de weg om hiervan echt te kunnen genieten.