menu

Hier kun je zien welke berichten RealTom als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Weldoener, De - P.F. Thomése (2010)

3,5
Het robbrouwer58, waarom is je cijfer zo flink gedaald (van 4 naar 3)?

Mijn mening is dat het boek cijfermatig ergens in het midden zit. De stijl is gewaagd, omdat die overaanwezige verteller met zijn gezwollen taalgebruik nogal gedateerd is, maar daardoor weet het boek zich juist te onderscheiden van de vele 'gewoon geschreven' romans die tegenwoordig verschijnen. Na verloop van tijd begon ik me echter wel een beetje te storen aan de uitleggerige toon die voortkwam uit het belegen taalgebruik, waarin met name de afstand steeds benadrukt wordt.

Dat het meisje niet wordt 'uitgewerkt' heb ik totaal geen probleem mee; zoals Donkerwoud al zegt, past dit binnen de situatie. Verder stelt de verteller (of personage, weet ik niet uit m'n hoofd) dat Theo Kiers bewust niets wilde weten van de reden van haar zelfmoordpoging, omdat hij haar alleen in haar nieuwe gedaante wilde kennen. Bovendien vind ik het zelf nooit zo erg om ergens over in het ongewisse te blijven, literatuur moet juist ruimte laten om zelf dingen in te vullen.
Ik denk dat het meisje zelf nogal stuurloos is en niet weet wat ze wil, vandaar die 'ludieke keuzes' Het is juist mooi om te lezen hoe de mensen om haar heen omgaan met dit gedrag - en daarbij hun eigen emotionele staat vooropstellen.

De hoofdstukken waarin de verteller zich bezighoudt met de vader en moeder van het meisje vind ik trouwens intrigerend - en ze lijken me ook wel relevant voor een diepere interpretatie van het geheel - maar ze vallen er toch wat buiten. Omdat het wat vreemd aanvoelt dat de verteller soms bijna samenvalt met Theo Kiers (maar wel steeds ironisch commentaar geeft), en op dezelfde manier in de psyche van twee andere personages kan neerdalen.

Wo Warst Du, Adam? - Heinrich Böll (1951)

Alternatieve titel: Adam, Waar Ben Je?

4,0
Typische (oorlogs)roman van Heinrich Böll. De roman is heel sober van stijl, bevat nauwelijks metaforen en ook uitgebreide beschrijvingen laat Böll achterwege. Dat is een aanpak die goed past bij de oorlogstaferelen - ook daar is geen sprake van opsmuk. Bovendien draait het niet om de omgeving, maar om de desperate sfeer en hoe de personages daarin met elkaar omgaan.
Soms laait er onverwacht een liefde op, vaak luieren de soldaten maar wat, meestal lijkt niemand precies te weten waar hij mee bezig is - altijd wordt een rustige situatie onderbroken door iets wreeds.
De meest ontroerende momenten vind ik de wijndealer Finck die met een koffer vol wijn door een vuurlinie gaat, de dramatische dood van de prachtig zingende Ilona en het tragische einde van Feinhals. Hier wandelt Böll echter wel op het randje van sentimentaliteit; het doet soms net wat te geconstrueerd pijnlijk aan.
Nou weet ik niet in hoeverre hij put uit ervaringen en de werkelijkheid, maar in de roman werkt het gebruik van toeval toch wel. Ik zie de verhalen dan ook niet als losse stukken, maar als een geheel dat handelt over de oorlog. Daarbij is het niet erg dat sommige personages ineens verdwijnen en soms weer tevoorschijn komen: ook in de oorlog bestaan veel onzekerheden.
De stijl en inhoud hangen dan ook erg samen in Adam, Waar ben je?: allerlei perspectiefwisselingen (beschreven door een 'neutrale' verteller) maken dat je als lezer van iedereen wat meekrijgt.
Ik was nog aan het twijfelen tussen een 3,5 en een 4 omdat ik de stijl iets te sober vond, maar na het typen van dit positieve verhaaltje houd ik het toch bij 4.