menu

Hier kun je zien welke berichten Pageturner als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Neuromancer - William Gibson (1984)

Alternatieve titel: Zenumagiër

4,5
We schrijven 1984. Terwijl Jos en Maria zitten te discussiëren of ze nu voor VHS of Betamax zullen gaan en Carine op haar kamer Born in the USA van Bruce Springsteen opneemt van lp naar cassette, schrijft een zekere William Gibson een boek dat bol staat van computertermen en andere hocus pocus die zijn tijdgenoten amper begrijpen. Neem nu volgend zinnetje: 'Programmeer maar eens een landkaart die de frequentie van dataverkeer zichtbaar maakt, voor elke duizend megabytes een enkele pixel op een heel groot scherm.' Dat moet toen toch als Chinees hebben geklonken? Gibson was zijn tijd ver vooruit, dat is het minste dat je kan zeggen, want afgezien van enkele 'denkfoutjes' (vaste telefoons en analoge tv zijn nu wel voorbijgestreefd) is zijn toekomstbeeld akelig juist. Nu kent iedere Eddy die de foto's van zijn visclub op internet post alle computertermen uit Neuromancer. De werkelijkheid die je fictie inhaalt: dat kunnen niet veel schrijvers zeggen (ik denk eigenlijk enkel Jules Verne, die zijn eigen straat toegewijd krijgt in Neuromancer).

Maar is Neuromancer, afgezien van de fenomenale beschrijving van de toekomst, dan ook een goed boek? Jazeker. Gibson zet een nagelbijtend spannende thriller vol actie en verrassingen neer, die culmineert in een climax om u tegen te zeggen. Al snap je van bepaalde passages geen snars, toch kan je het boek niet neerleggen, je moét gewoon verderlezen, en op den duur versta je toch (bijna) alles. De personages zijn stuk voor stuk schitterend bedacht en beschreven en het verhaal barst van de geniale vondsten (ik heb meteen zo'n pak van mimetische polykoolstoffen besteld). Op den duur ga je je zelf niet meer veilig voelen in de harde, grauwe, anarchistische, decadente, door technologie gedomineerde samenleving die Gibson neerzet in zijn boek. Een meesterwerk, dat kan je wel zeggen, een inspirerende mijlpaal in de sciencefictionliteratuur (iets zegt me dat Christopher Nolan (Inception) en de broers Wachowski (The Matrix) dit ook gelezen hebben).

Nome della Rosa, Il - Umberto Eco (1980)

Alternatieve titel: De Naam van de Roos

4,5
Schitterend boek, enorm goed geschreven, een heel spannend mysterie gesitueerd in de fantastische setting van een abdij vol verborgen ruimtes en verboden gangen. Het enige minpuntje vond ik de ellenlange theologische en geschiedkundige discussies, die naar mijn mening soms wat té lang duurden. Maar als zo'n discussie achter de rug is, weet je dat het mysterie zal verdergaan en er weer een paar spannende scènes te wachten staan.
Enorm goed boek dus. Zoals eerder gezegd een intelligente en spannende mix van literatuur, geschiedenis, cultuur, religie en spanning.

Noruwei no Mori - Haruki Murakami (1987)

Alternatieve titel: Norwegian Wood

4,0
Tijdens het lezen van Norwegian Wood heb ik regelmatig overwogen om het boek gewoon weg te leggen en in iets anders te beginnen. Te veel 'en we gingen naar daar en dan naar daar en dan nog eens naar daar', te veel oeverloze uiteenzettingen van Reiko, te veel weinig functionele beschrijvingen van seks.

En toch. En toch kon ik dit boek niet wegleggen, elke keer opnieuw. Het Beatlesnummer uit de titel dat alle herinneringen terugbrengt, de kleurrijke beschrijvingen van het studentenleven in die schijnbaar gouden tijden eind jaren '60, de eenzaamheid van het hoofdpersonage en hoe hij daar mee worstelt, alle andere tragi(komi)sche personages die zijn pad kruisen en zijn leven vorm geven, de vaak prachtige, treffende bewoordingen, de fatale gebeurtenissen die het pad naar volwassenheid van het hoofdpersonage tekenen: Norwegian Wood is een heel emotioneel boek over een moeilijke liefde, maar wordt nergens melig of soapachtig. Sommige passages roepen sterke beelden op die ik me altijd zal blijven herinneren. Bovendien is het einde er ook één van ongeziene pracht en kracht. Murakami speelt hier zwaar op mijn gevoel, maar iemand die zelfs van regen zoiets poëtisch kan maken, vergeef je dat met plezier.