menu

Hier kun je zien welke berichten Pageturner als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Lammeren, De - Mustafa Kör (2007)

Ik wilde dit boek absoluut lezen, omdat de korte inhoud me enorm aansprak. Helaas heb ik het teruggedaan naar de bib voordat ik het uitgelezen had. De stijl waarin dit verhaal is geschreven, barst immers van de pretentie. Elke zin lijdt aan obesitas door de zware poëtische beschrijvingen waarmee elk woord omringd is. Het lijkt alsof Kör geen moer geeft om zijn verhaal, maar dat hij gewoon een barokke, opgezwollen stijl wil uitrollen. Ik heb het boek een kans gegeven, maar ben verdronken in de vreselijke schoonschrijverij. De lammeren voelt aan alsof je drie boules de Berlin na elkaar hebt gegeten: héél zwaar op de maag liggend. Kör had er beter een dichtbundel van gemaakt, dan was zijn taalgebruik beter uitgevallen. In deze vorm totaal onleesbaar.

Legende d'Ulenspiegel et de Lamme Goedzak au Pays de Flandres et Ailleurs, La - Charles de Coster (1867)

Alternatieve titel: De Legende van Uilenspiegel en Lamme Goedzak

4,5
Ik heb verschillende versies van dit boek gelezen (er bestaan heel wat bewerkingen van, ook voor de jeugd) en onlangs sloeg ik nog eens de volledige vertaling van het origineel open, en weer viel me op wat voor schitterend verhaal dit eigenlijk is. Het begint allemaal zo liederlijk, met de schelmenstreken van Tijl, en dan slaat het om en belanden we in de gruwelen van de Tachtigjarige Oorlog, waarin Tijl zich ontpopt tot vrijheidsstrijder tegen de Spanjaarden die de Nederlanden uitzuigen. Alles wordt zo goed beschreven en de personages van Tijl, Lamme Goedzak, Nele en de anderen worden uitstekend uitgewerkt. Er gebeurt bijzonder veel in het boek, maar nergens raakt de auteur de pedalen kwijt. Een Belgisch epos, een prachtig en onvergetelijk boek over een zwervende nar die held wordt.

Lenige Liefde, De - Herman de Coninck (1969)

4,0
Voor mij is Herman De Coninck de enige dichter die er echt toe doet. Oké, er zijn er misschien nog wel die echt prachtige gedichten hebben gemaakt (Paul van Ostaijen, Jotie T'Hooft, J.C. Bloem...), maar geen één weet me zo te raken als Herman De Coninck.
De Coninck schrijft poëzie over de liefde. Geen zweverig gedoe, geen ronkende, hoogdravende taal vol vergezochte metaforen en stijlfiguren, maar diepmenselijke gevoelens. Heel herkenbaar, heel dicht op de huid, nuchter en optimistisch en volkomen tijdloos. Nergens voelt het geforceerd, opschepperig of sentimenteel aan, ook al zijn deze gedichten allemaal in de ik-vorm geschreven. Je voelt gewoon het gelukzalige lentezonnetje als je deze bundel leest.

Hier kan je enkele van zijn gedichten lezen.

Less than Zero - Bret Easton Ellis (1985)

Alternatieve titel: Minder dan Niks

3,0
Eigenlijk wou ik een ander boek van Bret Easton Ellis lezen, The Rules of Attraction, omdat ik de fascinerende theaterversie daarvan had gezien. Maar dat had mijn lokale bib niet, dus werd het deze Less Than Zero.

Het is altijd een beetje spannend om een debuutroman te lezen. Is hier een genie aan het werk dat zich voor het eerst aan de wereld toont? Als ik mijn oordeel baseer op dit boek, is het antwoord nee. Veel gebeurt er immers niet in het verhaal van de rotverwende Clay, die na zijn eerste semester aan de universiteit de kerstperiode weer doorbrengt in het decadente Californische milieu waar hij vandaan komt. Veel meer dan drinken, snuiven en rampetampen, alleszins: Clay is voortdurend onder invloed en het lijkt alsof hij geen vat heeft op de wereld rondom hem. Maar als je je wil onderdompelen in dat gevoel, lees je beter het vele malen superieure Bright Lights, Big City van Jay McInerney.

Af en toe gebeuren er zulke bizarre dingen dat het boek lijkt uit te monden in een David Lynchiaanse thriller. De setting doet dan ook denken aan Mulholland Drive, de voortdurende staat van vervreemding en de sliert aan personages die komen en gaan roepen mysterie op. Maar dan gaat het gewoon verder en zitten we op het volgende feestje waar drank en coke in het rond vliegen en Clay zich afvraagt hoe hij er ooit beland is.

En toch blijf je lezen. De eerste bladzijde zuigt je meteen in het boek: ik zag de drukte van het verkeer voor me, een taterende Blair aan het stuur en de versufte Clay die vanop de passagierszetel de wereld aan zich ziet voorbijtrekken. Wie dat op de eerste bladzijde van zijn eerste boek kan verwezenlijken, kan schrijven. Zo zijn er ook genoeg spitse dialogen (die waarin een kennis Clay probeert te overtuigen rijk te worden in de muziekindustrie, bijvoorbeeld) en kleurrijke observaties die het fris houden. En voor je het goed en wel beseft, heb je dit boek helemaal uitgelezen. Nu moet ik toch maar eens op zoek naar The Rules of Attraction.

P.S.: voor de liefhebbers is het ook interessant om Clay naast Richard uit The Secret History van Donna Tartt te leggen. Bret en Donna studeerden samen aan de universiteit die model stond voor die in The Secret History, Donna draagt haar boek ook op aan Bret. In het begin probeert Richard zijn sjofele afkomst te verbergen door te liegen dat hij uit een welgesteld Californisch gezin komt. Ik beeld me dan in dat Clay een beetje is zoals Richard zich voorhield te zijn. Maar dan met meer inhoud, en meer kennis van Grieken en Romeinen.