Ik vind Reve een grootse schrijver, daarmee doel ik op zijn (mengeling van plechtige en platte) schrijfstijl. Zijn humor vind ik ook prachtig. Waar ik over het algemeen wat minder onder de indruk van ben, is het verhaal dat Reve bedenkt rondom zijn schrijven. Dat had ik ook al een beetje bij 'De Avonden'. Erg interessante personage, geweldige humor, goed geschreven, maar het verhaal zelf interesseert niet. Dat komt msischien omdat diezelfde schrijfstijl van Reve een bepaalde afstandelijkheid creeërt. Waardoor het verhaal minder meeslepend wordt.

Wat ik dan weer erg kan waarderen van Reve is hoe hij de kennismaking met personages of gebeurtenissen laat verlopen. In het begin laat hij de lezer een beetje in de waan, om later vervolgens mee te delen wat er nou gebeurt, of wie iemand voorstelt. Dit klinkt misschien wat vaag, maar zoals Reve de personages in bijvoorbeeld 'De Avonden' voorstelt: eerst beschrijven hoe ze eruit zien, en dan de naam noemen en zo inhoud geven aan de personages. Dat is mij erg opgevallen in zijn werk.

De verhalen in deze bundel zijn ook een uitstekend voorbeeld. Verschil is alleen dat Reve dingen wel beschrijft, maar niet vertelt wat er nou eigenlijk gebeurt(in sommige verhalen). Het verhaal van Zuster Magnussen, die wordt vermoordt, maar door wie? Hetzelfde gebeurt in Brieven. Dat is zo erg niet, maar als lezer blijf je (ik) toch zitten met een 'ongemakkelijk' gevoel. Ik kom daar niet van af. Daarnaast maken de verhalen zelf ook niet bijster veel indruk op mij: ze blijven niet hangen. En zijn sommige wel heel erg voorspelbaar. De verhalen Afgrond en Bloed vond ik dan weer alleraardigst, al blijft de impact van deze ook maar van korte duur.

Leuk om gelezen te hebben, maar van een al te hoog niveau zou ik dit niet willen noemen. Daar is het iets te krachteloos voor.

"De tas heb ik weggegooid, maar de brieven liggen bij mij thuis ter inzage voor belangstellenden"

"Ik zal het hierbij maar laten, hoewel ik graag ook dat gemene stiefzusje een doodsmak had laten maken."

Het blijft een geweldig figuur, die Reve.