Deze vijf hoofdstukken brengen de lezer moeiteloos terug in de sfeer van Knielen op een bed violen. Om ze echt op waarde te stellen moet je ze gelijktijdig met het boek lezen. De vraag daarbij is: is de roman beter met of zonder deze hoofdstukken? Siebelink zelfs weet het niet eens, maar vindt de kwaliteit van deze hoofdstukken toch goed genoeg voor een afzonderlijke uitgave. En gelijk heeft hij, want de scenes zijn vrij behoorlijk. Wellicht verschijnt Knielen op een bed violen ooit nog eens mét deze hoofdstukken.

Mijn interview met Viktor Frölke over deze roman is via de link hieronder te lezen.

Voor Viktor Frölke was het geen rationele keuze om Zalig Uiteinde te schrijven. In zijn optiek is de coming-of-age-roman het boek dat elke auteur móet schrijven. Dat neemt niet weg dat zijn verhaal onder de wetten van fictie en literatuur valt. De levendig geschreven ode aan een jeugd staat vol verrassende uitdrukkingen, waarin beeldende scènes gepaard gaan met een glimlach en een traan. Een gesprek met de auteur in het Amsterdamse.

En een aantal quotes.

‘Ik hoop wel dat er wat mensen boos worden om dit boek’
‘Hij had een geinig commentaar: Nog gekitst? Lees Zalig Uiteinde’
‘Ik daag iedereen uit om een boek te noemen waarin het gebeurt zoals hier’
'Het beeld van een veertienjarige jongen die, met gesloten ogen, driftig voor zijn muziekinstallatie staat de dirigeren greep mij'

boek interview: Viktor Fr?lke - Zalig Uiteinde - 'Het kwam er allemaal uit, alsof ik een puist uitdrukte' - 8weekly.nl

Een verhalenbundel van Charles Lewinsky, de schrijver van De Verborgen Geschiedenis van Courtillon en Het Lot van de familie Meijer, die ik beide geweldig vind.

Tien-en-een-nacht is een verhalenbundel met elf verhalen (tien-en-een), waarin een uitgerangeerde prostituee (De Prinses) verhalen vertelt aan een eveneens uitgerangeerde klant, een misdadiger (De Koning). Lewinsky liet zich hiervoor inspireren door De Vertellingen van Duizend-en-een-nacht ( Laila wa-Laila, Alf (450) ). Het decor is een vervallen hotelkamer van een in zo goed als onbruik geraakt hotel, een toonbeeld van een armoedige, achtergestelde, uitzichtloze plek. De verhalen die De Prinses verzint moeten De Koning, net zoals hoeren dat met seks doen, tevreden stellen. Ze zijn van een sprookjesachtig allure, mythisch soms. Er zitten aardige en goede tussen, maar ook enkele matige. Ze pretenderen ter plekke verzonnen te worden door De Prinses, die haar verhalen gebaseerd op de gemoedstoestand en voorkeuren van De Koning - het is een werkwijze waar ik soms mijn twijfels over had. Voorafgaand, tussendoor en nadien lezen we ook over de relatie tussen De Prinses en De Koning. Hier had naar mijn mening de meeste winst in gezeten, maar helaas gaat Lewinsky wat dat betreft nauwelijks de diepte in.

Tien-en-een-nacht is geen vervelende bundel om te lezen, een heel aardige zelfs, maar valt vergeleken bij De Verborgen Geschiedenis van Courtillon of Het Lot van de familie Meijer in het niets.

Wat me erg aanspreekt in Van Casterens schrijfstijl is dat de schrijver voornamelijk gortdroge informatie optekent. Of hij en passent de waarheid richting fictie stuurt kan me geen biet interesseren. Het is een mooi verhaal geworden, en wat mij betreft draait het daar bij een roman uiteindelijk om.