menu

Hier kun je zien welke berichten BobdH als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Schloss, Das - Franz Kafka (1926)

Alternatieve titel: Het Slot

3,5
Hoewel Het Proces grotendeels net zo voort lijkt te kabbelen als Het Slot, had dit werk van Kafka (achteraf bezien althans) een duidelijke strucuur, inclusief een climax die de lezer verbijsterd achterliet. Het Slot heeft dit niet.

Hoewel de personages, setting, sfeer en details zeer Kafkaiaans zijn, gaat het plot alle kanten uit en lijkt het tegelijkertijd nergens heen te gaan. Het gehele principe van het onbereikbare slot, het absurde idee dat de waarde van een mens bepaald wordt door zijn connecties en ook de enorme invloed die een omgeving of hechte gemeenschap kan hebben, maken het verhaal voldoende intrigerend.

Echter, het gebrek aan een duidelijke lijn, maar ook de vele en lange gesprekken (het een fascinerend, maar het ander weer te lang uitgesponnen met te weinig informatie of inzichten en daarmee gewoonweg saai) maakt Het Slot soms lastig om doorheen te komen.

Kafka's werk is bij mij altijd gegroeid naarmate de tijd vordert, en ook Het Slot begint met een gematigd cijfer dat altijd nog opgehoogd kan worden zodra het is ingedaald. 3.5*

Secret History, The - Donna Tartt (1992)

Alternatieve titel: De Verborgen Geschiedenis

4,5
Van de 2 boeken die Tartt sinds 1992 nog maar heeft geschreven, is dit het beste voorbeeld hoe zij thema's als schuld en verantwoordelijkheid op ethisch-filosofische wijze in een verhaal giet.

The Secret History is dan ook spannend, maar vooral heerlijk beheerst en stijlvol geschreven, met flinke stof tot nadenken achteraf. Geen enkel personage is eenzijdig, en hoe ver ze in hun handelingen uiteindelijk ook gaan, je sympathie voor hen verdwijnt nooit. 4.5*

Snuff - Chuck Palahniuk (2008)

3,5
Met Snuff levert Chuck Palahniuk wederom een bizarre twist aan een niet alledaagse gebeurtenis, dit keer een gangbang-recordpoging als laatste klapper voor pornokoningin Cassie Wright. Met zijn zwartgallige uitwerking van dit redelijk originele gegeven levert hij op het eerste gezicht weer een heerlijk boek af.

Ging Chuck vorig jaar met Rant net over de scheef met een te chaotisch verhaal zonder uiteindelijke logica, dit keer neemt hij een stap terug. Met zijn high-concept verhaal houdt hij zich (voor het eerst?) aan een redelijk mainstream, rechtdoorzee vertelstructuur (de uitdiepende flashback daargelaten) en dat is ook weleens fijn: de lineaire opbouw tot de climax voert de spanning goed op.

Dit zorgt ervoor dat Snuff zijn meest geordende boek tot op heden is, maar ook op het gebied van zijn vertelstijl doet hij concessies. Palahniuk speelt wat minder met taal, de slimme vondsten zijn minder aanwezig dan we gewend zijn en de wendingen in het plot zijn lang niet altijd meer een verrassing. Al is dat hem nog wel vergeven; ook op een laag pitje is Chuck een schrijver met een heerlijk wegleesbare, eigen stijl.

Het enige dat echt stoort, is dan ook de nagedachte: Survivor schopte tegen godsdienstwaanzin aan, Fight Club: consumentisme, Invisible Monsters: schoonheidsidealen, Haunted: realitytelevisie. En Snuff? Tsja, die wordt wat dat betreft nooit ergens concreet: hoewel er enkele vermakelijke anekdotes over Hollywood en de pornowereld voorbij komen, blijft het maar karig op dat vlak.

Ondanks de XXX-scènes, shockeert het boek dan ook nooit. Een Palahniuk-light, dus, die helaas wat braafjes aandoet. En daar kan de incest, necrofilie en dubbele penetratie niets aan veranderen. 3.5*

Solenoid - Mircea Cărtărescu (2015)

Alternatieve titel: Solenoïde

4,5
Wow, imposante kennismaking met Cărtărescu. Uitdagend, en toch ook verrassend toegankelijk. Een prachtige samensmelting van de grauwe werkelijkheid van Boekarest, en de surrealistische, fantastische elementen.

Nu wil ik meteen ook alles van deze Roemeen lezen, zéker de Orbitor trilogie (waarvan deel 1 helaas niet meer in print is, dus op naar Boekwinkeltjes).

Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde - Robert Louis Stevenson (1886)

Alternatieve titel: Dr. Jekyll en Mr. Hyde

3,0
Een verhaal dat mij enigszins teleurstelde. Waar ik hoopte dat The Strange Case of Dr. Jekyll and Mr. Hyde de psychologie van de gespleten persoonlijkheid zou verkennen, blijft dit aan de oppervlakte hangen. Het een komt niet voort uit het ander door onderdrukte angsten of trauma's, maar door een wetenschappelijk experiment met een drankje.

Jekylls bewuste interesse in het splijten van zijn goede en kwade kant komt hiermee onlogisch over; het kwijtraken van een schuldgevoel moet fijn zijn, maar dat hij als intelligent en 'goed' man zijnde geen verantwoordelijkheid voelt voor de daden van zijn slechte wederhelft, is lastig te bevatten. Ook het feit dat hij zeer goed op de hoogte is van de daden van Hyde is vreemd: hoe zit deze gespleten persoonlijkheid eigenlijk in elkaar?

Niettemin is het een interessant verhaal en zeker een originele twist op het horrorverhaal, zeker gezien de tijd waarin het geschreven is. Het thema lijkt echter meer potentie te hebben dan hier beschreven is, waardoor het mij ook minder kon boeien. 3*