menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van Pleun. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Lonesome Dove - Larry McMurtry (1985) 5,0

Alternatieve titel: Een Stadje in het Westen: Lonesome Dove & Op Zoek naar Montana, 20 juni 2020, 12:37 uur

Episch en bruut

"It's like I told you last night son. The earth is mostly just a boneyard. But pretty in the sunlight"

In 1985 verscheen Lonesome Dove van Larry McMurthy; een jaar later mocht hij een Pulitzer Prize in ontvangst nemen voor het boek. Sindsdien heeft deze 'Great American Novel' langzaam de status van klassieker gekregen. In Amerika dus. Bij ons is wel een vertaling verschenen (Lonesome Dove: een stadje in het westen) maar heeft het volgens mij geen grote bekendheid.

Lonesome Dove speelt zich af rond 1880, voornamelijk in Texas. De Amerikaanse burgeroorlog is al gestreden en de indianen zijn grotendeels verslagen. Normaal gesproken heb ik niet echt iets met westerns, John Wayne en dat soort typisch Amerikaanse romantiek. Maar Lonesome Dove intrigeerde mij vanwege de hoge waardering die het overal krijgt, zoals op Goodreads.

In het eerste hoofdstuk maken wij kennis met Gus McCrae en Woodrow Call, twee gepensioneerde Texas Rangers van middelbare leeftijd. Na tientallen jaren de grens met Mexico bewaakt te hebben en de kolonisten te hebben beschermd tegen Comanches en andere strijdlustige indianen, zijn zij neergestreken in het slaperige stadje Lonesome Dove. Dit fictieve gehucht ligt vlakbij de Rio Grande, die de grens vormt met Mexico. Zij houden zich bezig met het terughalen en verkopen van door Mexicaanse bandieten geroofd vee.

McMurthy neemt ruim de tijd om de hoofdpersonen te introduceren en het verhaal op te bouwen. Naast Call en Gus maken we kennis met onder andere Pea Eye en Deets, ook voormalige Texas Rangers die deel uitmaken van de Hat Creek Cattle Company. Verder is er nog Newt, een jongen van 17 die door Gus en Call onder hun hoede is genomen toen zijn moeder overleed. Zijn moeder was prostituee, evenals Lorie, de grootste attractie van Lonesome Dove vanwege haar schoonheid.

Het kost even tijd om in het verhaal te komen. In het begin denk je: een stoffig duf stadje en personages die nauwelijks iets boeiends uitvoeren of te vertellen hebben..dit wordt een lange zit. Maar niets is minder waar. Wanneer oude bekende Jake Spoon, ook een voormalige Texas Ranger, komt aangereden na tien jaar, gaan de remmen langzaam los. Jake is op de vlucht voor de autoriteiten, omdat hij in Forth Smith per ongeluk een tandarts naar de andere wereld heeft geschoten. Volgens Jake is Montana, ver in het noorden, een ideale plek om een farm te beginnen. Waarop Call, kapitein en leider van de groep, vrijwel meteen besluit om naar Montana te vertrekken. Na eerst duizenden stuks vee te hebben verzameld in Mexico en het rekruteren van wat cowboys, gaat het gezelschap op pad.

Onderweg worden de veedrijvers onder meer geconfronteerd met moordzuchtige indianen, psychopathische killers, roofdieren en natuurgeweld. En met de eindeloze en snikhete vlaktes van The Great Plains.

Tijdens het lezen moest ik denken aan Lord of the Rings, ook een epische vertelling over een reisgezelschap. Maar een groot verschil met Lonesome Dove is de bruutheid die plots tevoorschijn komt en niet meer zal verdwijnen. Zonder iets van het plot weg te willen geven, kan ik zeggen dat belangrijke personages daarbij niet worden gespaard. Dit doet mij weer denken aan een andere epische vertelling: Songs of Ice and Fire van GRRM.

McMurthy is erin geslaagd om een aantal hele interessante personages te creëren, met psychologische diepgang. De luie levensgenieter Gus is een mooie aanvulling op de serieuze harde werker Call, die niet leeft voor plezier maar alleen voor de plicht. Ook de andere personages blijven boeien, waarbij opvalt dat veel van de mannen niet bepaald een sterk karakter of inzicht hebben. Scholing hebben zij niet gehad en hun interesses beperken zich doorgaans tot hoereren, whisky en kaarten. Een prostituee heet een 'sporting woman' en de heren zijn constant op zoek naar een 'poke'. Van vrouwen hebben zij verder geen kaas gegeten. Alleen Gus en Jake weten hoe zij met vrouwen moeten omgaan, hoewel Jake later een niet al te betrouwbare losbol blijkt te zijn.

McMurthy heeft ooit gezegd dat hij met Lonesome Dove een tegenwicht wilde bieden aan het geromantiseerde beeld van het Wilde Westen. Dit is niet gelukt. Ondanks de soms keiharde scènes, is het boek enorm populair geworden. Er is in de jaren '90 ook een tv-serie van gemaakt, met Robert Duvall als Gus McCrae en Tommy Lee Jones als Woodrow Call. McMurthy schreef ook een sequel (The Streets of Laredo) en twee prequels, maar die kregen niet de hoge waardering van Lonesome Dove.

De schrijfstijl van McMurthy is beeldend en het boek zit vol met mooie quotes..over liefde, leven en dood. Lonesome Dove doet mij weer eens beseffen dat voor een goed boek het onderwerp niet zozeer van belang is, maar dat kwaliteit wordt bepaald door een goed plot en interessante, goed uitgewerkte personages. Minpunten heb ik eigenlijk niet kunnen ontdekken, hoewel ik het boek niet zou aanbevelen aan overgevoelige lezers.

Kortom, episch en bruut. 5 sterren

» details   » naar bericht  » reageer  

Hillbilly Elegy: A Memoir of a Family and Culture in Crisis - J.D. Vance (2016) 2,0

Alternatieve titel: Hillbilly Blues: Een Memoir over een Familie en een Cultuur in Crisis, 17 juni 2020, 18:36 uur

stem geplaatst

» details  

Where the Crawdads Sing - Delia Owens (2018) 3,0

Alternatieve titel: Het Moerasmeisje, 10 juni 2020, 19:50 uur

Doorgaans heb ik een licht wantrouwen als een boek een bestseller is. Soms blijkt dat achteraf niet terecht te zijn, en kan ik het enthousiasme begrijpen. Maar het gebeurt vaker dat een bestseller mij tegenvalt. Een hype die de verwachtingen niet waarmaakt. Bij Daar waar de rivierkreeften zingen van Delia Owens is het laatste helaas een beetje het geval.

De cover en de titel van de Nederlandse editie vind ik mooi. Wanneer je erop let dan valt op dat uitgevers vaak kiezen voor opvallende covers, met felle kleurtjes. Die springen in het oog en dat is natuurlijk wat je wil als er een boek moet worden verkocht. Een eerdere uitgave van het boek kreeg de titel Het moerasmeisje. Een tikkeltje fantasieloos maar ook hier was er waarschijnlijk een commercieel motief. Er zijn veel boeken met het woord 'meisje' in de titel, waarschijnlijk omdat deze boeken gericht zijn op een bepaalde doelgroep: vrouwelijke lezers. Als man zou ik bijvoorbeeld een titel als Het bloemenmeisje of Het moerasmeisje niet snel oppakken.

Gezien het voorgaande had ik al een vermoeden dat Daar waar de rivierkreeften zingen niet mijn kopje thee zou zijn. Dat blijkt ook te kloppen. De personages in het boek komen voor mij niet echt tot leven. De narigheid die het moerasmeisje Kya overkomt is zo enorm dat het een beetje karikaturaal wordt. Haar gedachten, keuzes en zelfverkozen isolement komen op mij ook niet altijd geloofwaardig over. Er is een boek over een jongen die wordt opgevoed door wolven als ik het goed heb. Kya wordt in feite opgevoed door het moeras waar zij in leeft. Ik kan mij daar maar lastig in verplaatsen, omdat het zo bizar is.

Daar waar de rivierkreeften zingen wordt geprezen om de mooie beschrijvingen van de natuur. Owens was in haar werkzame leven biologe en dat is duidelijk te merken. Deels kan ik meegaan in de lof, maar er is ook een overkill aan natuurbeschrijving. Bij de zoveelste rode reuzenkuifparkiet denk ik..nu weet ik het wel.

Verder vind ik dat het verhaal weinig subtiel is. De parallellen die de schrijfster trekt tussen de dierenwereld en de gedragingen van mensen liggen er nogal dik bovenop. Sommige beschrijvingen zijn daarentegen wel origineel, zoals het gedrag van vuurvliegjes.

De schrijfstijl vind ik verder niet bijzonder. Er wordt veel uitgelegd, wat ik meestal niet erg waardeer in boeken. Ook de neiging tot het zoetsappige is iets waar ik niet voor warmloop.

Thema's die ik uit het boek haal zijn onder andere de onbetrouwbaarheid van liefde, eenzaamheid en vooroordelen. Kya wordt door inwoners van het naburige dorp met de nek aangekeken, omdat zij haar zien als minderwaardig. Ook dit thema wordt niet erg subtiel uitgewerkt. De dorpelingen zijn in feite proleten en Kya is een heel begaafd meisje. Zij kan uitstekend observeren, natuur beschrijven en schilderen en heeft ook nog eens een mooi koppie en een zuiver innerlijk. Tel uit je winst. Dat het hebben van vooroordelen verkeerd is hoef je bijna niemand meer te vertellen denk ik, maar misschien denkt Delia Owens daar anders over.

Het einde van het boek komt op mij over of het een beetje is afgeraffeld en het slot is voor mij niet verrassend. Maar op dat moment had ik mijn interesse in het verhaal allang verloren.

Dus tsja, hoe moet ik zo'n boek waarderen. Veel lezers zijn erg lovend, wat ik niet goed begrijp. Misschien behoor ik niet tot de doelgroep, of vergelijk ik teveel met boeken die ik qua diepgang en psychologie wel goed vond. Het verhaal vind ik sympathiek, de biologische invalshoek ook, maar de uitwerking is voor mij gewoon te simplistisch.

3 sterren

» details   » naar bericht  » reageer  

Monk of Mokha, The - Dave Eggers (2018) 3,5

Alternatieve titel: De Monnik van Mokka, 10 juni 2020, 19:42 uur

stem geplaatst

» details  

East of Eden - John Steinbeck (1952) 5,0

Alternatieve titel: Ten Oosten van Eden, 4 juni 2020, 23:29 uur

stem geplaatst

» details