menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van handsome_devil. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Avonden: Een Winterverhaal, De - Simon van het Reve (1947) 4,5

Alternatieve titel: De Avonden, 29 december 2020, 20:39 uur

De eerste en enige keer dat ik deze roman las, zat ik nog op de middelbare school. Het heeft sindsdien altijd in mijn top10 aller tijden gestaan. Ik was wel benieuwd wat ik er nu, 15 jaar later, van zou kunnen maken.

Ik vind het nog steeds een heel erg goed boek. De grappige verhalen die Frits bij zijn vrienden vertelt, de manier waarop hij zuchtend en steunend het leven ondergaat (vooral het aftellen van de uren/minuten vond ik echt heel fijn), zijn dove vader die mij regelmatig hardop deed lachen, de eenzaamheid en verveling die het boek ademt, ik snap direct waarom ik dit boek toen zo leuk vond en nu, zoveel jaren later, komen die elementen nog steeds heel sterk over.

Voor mij zijn de hoogtepunten de feestavond en de kater waarmee Frits de volgende dag wakker wordt. Het deed mij meteen denken aan al die avonden met vrienden toen ik nog studeerde. Het boek is ruim zeventig jaar geleden geschreven, maar je hoeft geen enkele moeite te doen om de sfeer en de gebeurtenissen van toen naar het heden te vertalen.

Toch heb ik wel een aanmerking, en ik kan me herinneren dat ik daar bij de eerste keer lezen ook al over viel. De dromen. Ik vond ze ronduit saai. Ik weet niet wat het is, maar ik kan de beschrijving van dromen nooit waarderen, ook in films niet. Persoonlijk ergernisje zullen we maar zeggen. Ook hier heb ik geen idee wat ze toevoegen en wat ik er als lezer mee moet.

Ik vond die droombeschrijvingen wel dermate storend dat ik me even ga bezinnen over de plek van De Avonden in mijn top10. Maar die 4,5* blijven sowieso staan. Eigenlijk vind ik het wel opvallend hoe weinig er in al die jaren is veranderd aan mijn leeservaring. Voor 2021 misschien nog een paar herlezingen op de planning zetten, want deze is me heel goed bevallen.

» details   » naar bericht  » reageer  

Apeirogon - Colum McCann (2020) 4,0

26 december 2020, 20:43 uur

Apeirogon vertelt het verhaal van Bassam en Rami. De een een Palestijn, de ander een Israëliër. Een Palestijn met een grote interesse voor de holocaust, een Israëlier die pleit voor een einde van de Israëlische bezetting. Beide verliezen hun dochter door het conflict, vinden elkaar en maken het tot hun doel om hun verhaal en het verhaal van hun dochters te vertellen. In 1001 hoofdstukjes leren we van alles over het conflict en over het gedeelde verdriet van de mannen, maar ook over vogels, koorddansers, Einstein, wiskunde, er komt van alles voorbij.

Zowel qua compositie als qua inhoud vond ik dit een indrukwekkend boek. De fragmentarische opzet past uitstekend bij wat McCann volgens mij voor ogen heeft. Hij wil enerzijds de complexiteit laten zien van het probleem, anderzijds lijkt hij, door steeds weer terug te keren tot de verhalen van Bassam en Rami, te willen laten zien dat wanneer je de wil hebt om de pijn van de ander te begrijpen en wanneer je de ander niet als vijand, maar ook als slachtoffer van hetzelfde conflict ziet, je een heel eind kan komen.

In het boek komen verschillende muziekalbums en -stukken voor dus het was niet moeilijk om muziek te kiezen voor de leessoundtrack. Door te duiken in de genoemde muziek heb ik zelfs het boek beter leren begrijpen. Ook weer een videobespreking waarin ik nog wat dieper inga op het boek.

Videorecensie
Leessoundtrack

» details   » naar bericht  » reageer  

Tragicall Historie of Hamlet, Prince of Denmarke, The - William Shakespeare (1603) 3,5

Alternatieve titel: Hamlet, 24 december 2020, 12:56 uur

Laatste keer dat ik iets las / zag van Shakespeare moet denk ik op de middelbare school zijn geweest, toen we Macbeth klassikaal lazen en Romeo en Juliet keken en King Lear op het toneel zagen. Was wel eens benieuwd wat ik er nu van kon maken.

Ik luisterde dit boek, dat leek me in het geval van dit toneelstuk leuker dan het 'droog' lezen van de tekst. Vond het inderdaad een erg leuke manier om dit werk tot me te nemen.

Vond het verhaaltje niet zo bijzonder, maar heb wel enorm genoten van de taal. Nee, ik heb lang niet alles begrepen natuurlijk, maar dat hoeft toch ook niet. Ik heb er naar mijn idee in ieder geval voldoende plezier uit kunnen halen met wat ik wel begreep.

Sommige monologen vond ik ook echt wel indrukwekkend, maar die worden dan weer afgewisseld met een beetje kolderieke gebeurtenissen die elkaar zo snel opvolgen dat het moeilijk is om binding te krijgen met het vertelde.

Vond het wel een geslaagde onderneming, misschien doe ik er in 2021 nog eentje.

» details   » naar bericht  » reageer  

Who They Was - Gabriel Krauze (2020) 3,0

19 december 2020, 17:25 uur

Gabriel Krauze voelde zich van jongs af aan aangetrokken tot de criminele wereld en hield zich ook vanaf jonge leeftijd bezig met allerlei criminele activiteiten. Inmiddels heeft hij die wereld achter zich gelaten en schrijft hij over zijn verleden, toen hij nog als Snoopz door het leven ging. Hij schreef al enkele korte verhalen voor Vice en Who They Was is zijn debuutroman.

Ondanks dat de roman op de longlist voor de Booker Prize 2020 stond, lijkt de roman tot nu toe nog niet echt aan populariteit gewonnen te hebben, gezien het lage aantal stemmen op een site als Goodreads. Ik denk dat dit vooral komt door het onderwerp dat misschien te ver van de belevingswereld van veel lezers af staat, maar ook het feit dat deze roman volledig in Londense straattaal geschreven is maakt Who They Was niet erg toegankelijk.

Het is een roman met plus-en minpunten en daarover vertel ik je meer in mijn videorecensie. Uiteindelijk kon ik een kleine voldoende aan de roman kwijt en het was voor mij een leuke aanleiding om weer een leessoundtrack te maken. Want zoals alle straatschoffies luisteren Gabriel en zijn vrienden heel veel naar hiphop, en laat ik nu een groot hiphopliefhebber zijn. Omdat het verhaal zich afspeelt in Londen heb ik ervoor gekozen om me te beperken tot Britse grime en hiphop. Een mooie gelegenheid om weer eens wat oude favorieten af te stoffen.

Videorecensie
Leessoundtrack

» details   » naar bericht  » reageer  

Wij Slaven van Suriname - Anton de Kom (1934) 4,0

16 december 2020, 18:08 uur

Deze stond al langer op mijn lijstje, maar door Jaguarman, waarin veel verwezen wordt naar De Kom en passages uit dit boek, kreeg ik opeens heel veel behoefte hier in te beginnen.

Anton de Kom laat heel duidelijk zien hoe onderdrukking werkt, op welke verschillende niveaus het zich kan manifesteren en hoe ongelooflijk moeilijk het is dit te beëindigen, ook al zijn de onderdrukten toch met zoveel meer dan de onderdrukkers.

Het gaat natuurlijk over de kolonisatie van Suriname en over slavernij, maar De Kom besteedt ook veel aandacht aan de wijze waarop de zwarte mensen onderdrukt bleven, tot lang na het aanschaffen van de slavernij, en eigenlijk ook nog op het moment dat De Kom dit boek schreef (en nu waarschijnlijk nog).

De passages over de slavernij, daar keerde echt mijn maag van om. De Nederlandse plantagehouders deden er alles aan om zo bruut mogelijk te zijn, maar wel op zo'n manier dat het niet ten koste zou gaan van het rendement van de plantages. Lang nadat bijvoorbeeld Frankrijk en Engeland hun methoden aangepast hadden gingen de Nederlanders vrolijk verder met het houden van slaven en het toebrengen van de wreedste lijfstraffen.

Maar ook de manier waarop de Nederlanders om gingen met de zwarte mensen na het afschaffen van de slavernij is vrij walgelijk. Om al het onrecht hier zo in een boek opgesomd te zien worden, ik werd er helemaal naar van. Een erg belangrijk boek waar ik heel veel van geleerd heb.

Het is raar hoe Suriname zo'n groot deel van de Nederlandse geschiedenis uitmaakt terwijl ik er eigenlijk zo weinig van wist. Dat ik er zo weinig van wist dat ik niet eens doorhad dat er zoveel valt te vertellen over Suriname en zijn inwoners. Ik ben blij dat Jaguarman en Wij Slaven van Suriname mijn ogen een beetje geopend hebben.

De Kom besluit terecht dat hij het hier slechts over een deel van het onrecht gehad heeft, dat hij het hier vooral heeft over de materiële armoede van de Surinamers, maar dat hij een dergelijk boek ook over het onderwijs, media en andere instanties waarin de onderdrukking zich manifesteert had kunnen schrijven.

Ik hoop dat een soort van complete geschiedenis van Suriname ooit nog eens geschreven wordt. Ik heb door deze twee boeken in ieder geval heel veel interesse voor de geschiedenis van het land gekregen.

» details   » naar bericht  » reageer  

Bring Up the Bodies - Hilary Mantel (2012) 4,0

Alternatieve titel: Het Boek Henry, 15 december 2020, 13:10 uur

Goed vervolg op het eerste deel. De toon is wat donkerder. Er is trouble in paradise aan het hof en langzaam maar zeker wordt er toegewerkt naar de val van Anne Boleyn. Veel van wat ik geschreven heb bij Wolf Hall geldt ook voor dit deel. Toch vond ik dit deel ietsje minder dan het eerste. Dat komt vooral omdat er enkel en alleen gefocust wordt op de hele zaak rond Anne Boleyn. Er wordt minder aandacht besteed aan Cromwells gezin en er zijn veel minder uitweidingen over randfiguren (die vond ik in Wolf Hall juist heel goed). Ook komt de manier waarop de gebeurtenissen hun weerslag hebben op het volk veel minder naar voren. Kortom, er wordt een wat minder volledig tijdsbeeld geschetst en er wordt meer ingezoomd op de politieke spelletjes en de verschuiving van de macht. Dat laatste is ook heel leuk hoor, en ik heb zeker weer genoten van de beschreven slangenkuil, maar ik hoop dat het laatste deel weer veel meer omvat dan het reilen en zeilen aan het hof.

» details   » naar bericht  » reageer  

How Much of These Hills Is Gold - C Pam Zhang (2020) 2,5

13 december 2020, 12:05 uur

Ik heb inmiddels de gehele shortlist voor de Booker Prize gelezen, maar ik ga nu gewoon vrolijk verder met het lezen van de romans die niet verder kwamen dan de longlist. How Much of These Hills Is Gold, de debuutroman van C Pam Zhang, is er daar een van.

Lucy en Sam zijn kinderen van immigrantenouders. Ze zijn naar de Verenigde Staten gekomen op zoek naar goud en een betere toekomst. Meteen wordt al duidelijk: ze hebben niet gevonden waar ze naar zochten. Via flashbacks krijgen we beetje bij beetje meer informatie over de achtergrond van de ouders van Lucy en Sam en hun verhoudingen tot hun ouders.

Het is op zich best een slim geschreven boek. Zo zet Zhang je een aantal keren op het verkeerde been en zitten er een aantal slimme twists in het verhaal. Daarnaast is het een boek dat perfect past binnen de trends van de hedendaagse Engelstalige fictie. Racisme? Check. Een genderqueer personage? Check. Als buitenstaander niet geaccepteerd worden door een gemeenschap? Check.

Het is een degelijk boek, maar voor mij wist het zich op geen enkel vlak te onderscheiden van wat ik al gelezen heb. De personages zijn in al hun afwijkende eigenschappen eigenlijk heel erg standaard en cliché. Tijdens het lezen van dit boek had ik constant het idee dat dit toch al veel vaker en beter is gedaan.

Voor de leessoundtrack koos ik voor vier albums die passen bij het onherbergzame gebied waarin dit boek zich voor een groot deel afspeelt. Veel postrock, met onder meer Godspeed You! Black Emperor. In de videorecensie vertel ik je meer over mijn leeservaring.

Leessoundtrack
Videorecensie

» details   » naar bericht  » reageer  

Jaguarman: Mijn Vader, Zijn Vader en Andere Surinaamse Helden - Raoul de Jong (2020) 4,0

6 december 2020, 17:16 uur

Raoul de Jong neemt je mee in zijn zoektocht naar zijn Surinaamse voorouders en de geschiedenis van Suriname. Het is een heel toegankelijke inleiding als je meer over Suriname te weten wil komen. Ik kwam er door dit boek vooral achter dat ik nooit iets geweten heb over een land dat Nederland toch heel erg lang gekoloniseerd heeft. Best wel vreemd eigenlijk.

Een deel van het boek gaat natuurlijk over de onderdrukking en de vreselijke, walgelijke dingen die in Suriname gebeurd zijn ten tijde van de slavernij, maar toch is de uiteindelijke toon van De Jong optimistisch. Hij laat op aanstekelijke wijze de schoonheid en rijkheid van het land zien en geeft de helden van Suriname een stem. Verschillende denkers, schrijvers en verzetshelden passeren de revue en samen geven ze een belangrijk inkijkje in de Surinaamse cultuur en geschiedenis.

Dit was een van de meest leerzame boeken die ik dit jaar gelezen heb. Het prikkelde mijn nieuwsgierigheid in die mate dat ik me ook direct gewaagd heb aan Wij Slaven van Suriname van Anton de Kom. Ook kreeg ik door dit boek enorm veel zin om in de Surinaamse muziek te duiken en ik ontdekte veel moois. De nieuwe leessoundtrack is dan ook het resultaat van die muzikale zoektocht.

Leessoundtrack
Videorecensie

» details   » naar bericht  » reageer  

Verwandlung, Die - Franz Kafka (1915) 4,5

Alternatieve titel: De Metamorfose, 5 december 2020, 20:12 uur

Bij zijn drie romans kreeg ik maar geen binding met de personages. Dat is hier - mijn eerste korte(re) verhaal van Kafka - wel anders. Vanaf de eerste zinnen werd ik bij de lurven gegrepen. Alles wat ik miste in zijn romans, was hier volop aanwezig. Ik werd voor het eerst bij het lezen van Kafka echt geraakt door het verhaal. Het is droevig, ontroerend, beklemmend en daardoor onvergetelijk. Ga zeker meer van zijn kortere werk lezen, want dat bevalt me blijkbaar stukken beter dan zijn langere verhalen.

» details   » naar bericht  » reageer  

Redhead by the Side of the Road - Anne Tyler (2020) 3,5

Alternatieve titel: Een Rooie aan de Kant van de Weg, 3 december 2020, 18:48 uur

Totdat ik dit boek op de longlist voor de Booker Prize zag staan, had ik nog nooit van Anne Tyler gehoord. Best wel beschamend, bleek na verder onderzoek. Tyler heeft al tientallen boeken op haar naam staan en heeft met haar boeken grote literaire prijzen gewonnen.

Maar goed, dit was voor mij dus de kennismaking met haar werk. En het was een fijne kennismaking. Het verhaal gaat over Micah die een simpel, stabiel, regelmatig leventje leidt, maar de problemen beginnen als zijn vriendin vertelt dat ze waarschijnlijk uit huis geplaatst wordt. Het wordt nog erger wanneer er opeens een jongen voor Micahs deur staat die beweert zijn zoon te zijn. De vaste routines waar hij zo aan gehecht geraakt is raken ontregeld.

Ik vond het een heel klein, fijn boekje over klein dagelijks leed dat ondanks enkele dramatische gebeurtenissen nooit negatief of pessimistisch wordt. Het deed me ergens wel denken aan Uit het Leven van een Hond van Sander Kollaard, dat ook zo'n mooi klein verhaal is en dat gaat over heel gewone mensen.

Als je nog een mooi werkje zoekt om het nieuwe jaar mee in te luiden, dan kan ik je deze zeker aanraden. Het is wat mij betreft een perfect boek om te lezen op een luie, brakke zondag. Voor de leessoundtrack koos ik vier albums die ook zo goed passen bij luie, lege dagen. Luister de muziek, lees het boek en ga helemaal zen 2021 in.

Videorecensie
Leessoundtrack

» details   » naar bericht  » reageer  

Mijn Lieve Gunsteling - Marieke Lucas Rijneveld (2020) 4,5

1 december 2020, 11:34 uur

Eigenlijk is Mijn Lieve Gunsteling een 360-pagina's lange liefdesbetuiging van een 49-jarige veearts aan een 14-jarige dochter van een veehouder. Weerzinwekkend qua onderwerp, maar het is echt heel erg goed geschreven. Het is zelfs zo mooi geschreven dat je af en toe bijna vergeet hoe verschrikkelijk het allemaal is.

De zinnen zijn heel lang, maar lezen echt heerlijk. Ze vloeien zo lekker dat je maar door blijft lezen. Hoe erg mijn walging soms ook was, van mij had dit allemaal nog wel veel langer door mogen gaan. Ik heb na het lezen van het boek dan ook direct nog een aantal passages herlezen, gewoon omdat ik er geen genoeg van kon krijgen.

Ik ben wel echt een beetje een Marieke Lucas Rijneveld fangirl aan het worden. Ik vind dat ze enorm gewaagde boeken schrijft en daarin ook een enorme virtuositeit wat betreft stijl laat zien. De Avond Is Ongemak wordt in mijn herinnering steeds beter, en als Mijn Lieve Gunsteling hetzelfde lot beschoren is, zou deze wel eens kunnen uitgroeien tot een van mijn favoriete boeken aller tijden.

Mijn Lieve Gunsteling is niet alleen heel mooi geschreven, maar het verhaal raakte me ook enorm. Daarover vertel ik meer in mijn videorecensie. Voor de leessoundtrack koos ik vier liedjes die over hetzelfde onderwerp gaan (een seksuele relatie tussen een kind en een veel ouder iemand).

» details   » naar bericht  » reageer