menu

Hier kun je zien welke berichten Sol1 als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Alcool et la Nostalgie, L' - Mathias Énard (2011)

4,0
Sol1 (moderator)
Handzaam boekje met een interessant onderwerp. Een deel van het werk van Mathias Énard is uit het Frans al vertaald in het Engels en/of Nederlands. Van dit soort boekjes zou je wensen dat dat ook het geval zou zijn, zodat een breder publiek wordt bereikt.


L'Alcool et la Nostalgie is een vrij getrouwe aanpassing van een hoorspel van 100 minuten, dat is uitgezonden in juli 2010 door France Culture. Dat gebeurde in het kader van 'l'Année France-Russie', ofwel opnieuw het jaar 2010.
Acteurs daarbij waren overigens Julie Pouillon en Serge Vladimirov.

Ancient Rome on Five Denarii a Day - Philip Matyszak (2007)

Alternatieve titel: Het Oude Rome voor Vijf Denarii per Dag

4,0
Sol1 (moderator)
Een genietbaar boek, waarin het rijke Romeinse leven uit het begin van de jaartelling tot datzelfde leven wordt gewekt, doordat je er middenin wordt gecatapulteerd. Wie op de dag van heden een reis naar Rome ondergaat, zal er niet veel aan hebben, hoogstens constateren dat er wel erg veel verdwenen of veranderd is in de afgelopen 1.800 jaar. Merkwaardig toch. De uiterlijke schijn van een reisgids is niet meer dan dat.

Het boek wordt verfraaid door een beperkt aantal ongenummerde pagina's met kleurenfoto's, verspreid in setjes tussen de tekst door. Op de genummerde tekstpagina's staan enkele zwart-wit afbeeldingen.

Aangenaam is verder dat de tekst over de dagelijkse gang van zaken in Rome wordt ondersteund door enkele tientallen citaten van Romeinse schrijvers uit die tijd, bijna altijd met bronvermelding. Je zou bijna geneigd zijn hun eigen boeken gelijk ernaast te leggen. Dat uitnodigende karakter spreekt in het voordeel van 'Ancient Rome on Five Denarii a Day'. Daarbij hangt er door de gekozen opbouw een humoristische sfeer over het geheel, wat ook aantrekkelijk werkt.

Andere Verhaal: Kunst uit het Marokkaanse Modernisme, Het - Abdelkader Benali (2022)

3,5
Sol1 (moderator)
Door de beperkte omvang makkelijk te hanteren bundeltje dat een aardige dwarsdoorsnede biedt van de moderne Marokkaanse kunst vanaf 1956 (het aanvangsjaar van de Marokkaanse onafhankelijkheid) tot heden, maar waaraan wel een paar nadelen kleven.

In de eerste plaats is er geen inhoudsopgave opgenomen. Er moet dus even gebladerd worden, voordat je één van de circa dertig opgenomen kunstenaars weer terugvindt.

In de tweede plaats zijn niet van alle kunstenaars voorbeelden van hun werk opgenomen. Het kleurenkatern met acht ongenummerde pagina's bevat van slechts een dozijntje kunstenaars één enkele voorbeeldafbeelding van hun werk.

In de derde plaats ontbreken de geboortedata van de gegeven kunstenaars.

De bijbehorende tentoonstelling medio 2022 in het Cobra Museum in Amstelveen, waarbij Abdelkader Benali optreedt als gastconservator, zou bovendien van een aantal extra Marokkaanse kunstenaars werk omvatten; maar misschien hebben die op persoonlijk vlak geen grote rol in het leven van Abdelkader Benali gespeeld en zijn ze daarom uitgezonderd van deze verzamelbundel.

Wellicht dat de museumcatalogus van deze tentoonstelling wat hiaten opvult.

Ondanks deze 'gebreken' valt er, mede door de relatief beperkte prijs, nog wel te genieten van deze verhalen van Abdelkader Benali.

Anleitung für eine Revolution - Nadja Tolokonnikova (2016)

Alternatieve titel: Zo Begin Je een Revolutie

4,0
Sol1 (moderator)
Als je het puur bekijkt vanuit bibliofiel oogpunt, zou je je bij de beoordeling van dit boek moeten afvragen hoe het cijfer uitvalt als een politiek opponent van Nadja Tolokonnikova dezelfde vorm zou hebben gekozen bij een eigen, tegengesteld boek. Dat wordt een lastig verhaal.
Doordat het onderwerp boeit en het makkelijk is je met de schrijfster en haar problemen en ideeën te identificeren, valt het cijfer voor dit boek automatisch hoger uit. Ik heb wat lichte twijfel over de vorm, maar niet over de inhoud. Het boek is moeilijk weg te leggen en dat is in ieder geval een goed teken.

Het boek van Nadja Tolokonnikova is onderverdeeld in 200 rubrieken. Die hebben elk een anekdotisch karakter, staan zo te zien grotendeels in chronologische volgorde, hebben meestal betrekking op Nadja Tolokonnikova zelf of haar band Pussy Riot en hun ervaringen in gevangenschap in Rusland, maar soms ook op de algemene gang van zaken in Rusland. Bij dat laatste komen diverse citaten uit Russische kranten of politiek langs. Het boek getuigt van een een helaas zwarte realiteit, met soms ook zwarte humor, die in dat laatste geval in elkaar overlopen.

Is de schrijfster (of het boek) rebels? Zeker!
Is de schrijfster een krachtige persoonlijkheid? Zonder twijfel!
is het boek Interessant om te lezen? Beslist!
Is het boek een handleiding voor een revolutie? Nee, er wordt meer aangegeven wat er fout is en wie of wat er weg moet, met vermelding van (historische) feiten, dan hoe en met wie het exact verder zal moeten gaan. Het boek richt zich op die manier meer naar het verleden, dan naar de toekomst.

Wie echter de mogelijkheid krijgt dit boek te lezen, zou zich die kans zeker niet moeten laten ontgaan.

Avventure di Pinocchio, Le - Carlo Collodi (1883)

Alternatieve titel: De Avonturen van Pinokkio

4,5
Sol1 (moderator)
Wel aardig om te zien, hoe aan een verhaal zoals Pinocchio afhankelijk van de druk van buitenaf in de loop van de tijd een paar verschillende eindes zijn geplakt. Eerst moest het einde sterk moraliserend zijn en kon het niet uitblijven, dat er een stevige ("opvoedkundig verantwoorde") straf zou volgen op het gedrag van de marionet. Een gedrag dat voor de jeugd totaal ongepast was in de tijd van de eerste uitgave in 1883. In latere jaren kon er bij de uitwerking van het verhaal wat meer genuanceerd worden.
Als allegorie van de opvoeding en als persiflage op de maatschappij, blijft Pinocchio een uitstekend sprookje. Geen wonder dat het wereldwijd bekend is geworden en vrijwel gelijk al vanaf de eerste uitgave een succes was. De steeds langer wordende neus bij liegen, wordt daarbij algemeen als symbool herkend.
Van de tekeningen zijn ook diverse versies bekend. Naast de nogal plechtige plaatjes uit vooral de beginjaren, zijn de uitbundige tekeningen van Benito Jacovitti uit midden vorige eeuw een welkome humoristische aanvulling op (en afwijking van) de gebruikelijke illustraties bij Pinocchio.
Het blijft een fijn verhaal om (tussen de regels door) te lezen.