stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren

Geen vrolijk, maar wel een goed en innemend boek. Het beschrijft het leven in Afdeling X, een kleine mannenafdeling in een psychiatrisch ziekenhuis voor militair personeel dat in de oorlog psychische problemen heeft gekregen, terwijl de oorlog in Zuidoost Azië nu op zijn einde loopt. De kleine tengere zuster Honour Langtry zwaait er de scepter met gevoel en duidelijkheid. In deze kleine gemeenschap is men nagenoeg geheel op elkaar aangewezen. Alleen zuster Langtry gaat 's avonds weg om in het zusterhuis te gaan slapen. Alle patiënten hebben zo hun problemen. En ze weten ook dat deze afdeling, dit psych. ziekenhuis zal ophouden te bestaan. Veel units staan al leeg. Het is een boek dat me geraakt heeft.

stem geplaatst

stem geplaatst

Klein westernboekje. De vertaling is een bewerking van het boek geworden en is uitgegeven als TV pocket nr. 106. Geen literatuur met een hoofdletter L dus. In zijn voorwoord vertelt de auteur dat de achtergrond van het verhaal is gebaseerd op ware gebeurtenissen in deze regio. En dan maakt dat verhaal best indruk, een door geweld afgedwongen verhuizing van onschuldige en vreedzame allochtone bewoners die daar al zo'n 50 jaar wonen.

stem geplaatst

stem geplaatst

Dat een boek makkelijk weg leest maakt het nog geen goed boek. Het boek is opgedeeld in twee delen. Het leven van twee zussen, van Andrea en van Susa. En zoals in de synopsis staat: ze gaan met 2 vriendinnen naar een beautyfarm om daar te relaxen en zich te laten verwennen. Eigenlijk heb je het na het eerste gedeelte wel allemaal gezien. De vaste relaties komen onder druk te staan. De dames willen wel eens wat anders, althans staan daar niet onwelwillend tegenover. Het is de Duitse versie van Gooise Vrouwen - omdat ze in de buurt van Keulen wonen -, maar dan 'over the top'. De dames verdienen zelf of via hun mannen ruim voldoende geld om duur te shoppen, flink witte wijn te drinken, fors te roken en te flirten, al dan niet gemeend. En ja de wijn vloeit in echt grote hoeveelheden en daarna in de auto om hard naar huis te rijden. Dat maakt het voor de huidige standaard ook een immoreel boek. Als manager van Linda de Mol en van Gordon, worden deze tv-persoonlijkheden ook kort in het boek genoemd. Hm... Maar ja, het boek leest wel makkelijk weg. Tenslotte, persoonlijk vind ik de categorie thriller fout gekozen, tenzij het een thriller is als een vrouw geen keuzes kan maken.