menu

Hier kun je zien welke berichten .:JV:. als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

Confessions of Nat Turner, The - William Styron (1967)

Alternatieve titel: De Bekentenissen van Nat Turner

4,0
Een zeer goed boek over de slavernij in Amerika gedurende de negentiende eeuw, maar helaas niet zonder schoonheidsfoutjes. Styron kreeg na publicatie van 'The Confessions of Nat Turner' – al dan niet terecht – kritiek omdat hij als rijke blanke man (uit een gegoede familie) eens effe ging vertellen hoe de vork nu juist in de steel zat wat betreft de opstand van de zwarte slaven. Ook verweet men hem dat hij het leven van de slaven te karikaturaal had weergegeven en daar valt iets over te zeggen. Zo vind ik bijvoorbeeld een andere Amerikaanse klassieker, Steinbeck's The Grapes of Wrath, hoewel vergelijkbaar toch een totaal ander sociaal thema aansnijdend, beter uitgewerkt en de personages bezitten meer karakter, ze zijn minder eendimensionaal. In 'The Confessions of Nat Turner' zijn de meeste personages goed of (rot)slecht. En dat is eigenlijk jammer, want mensen zijn nu eenmaal niet goed óf slecht. Dit controversieel boek leverde William Styron de Pulitzer-prijs voor fictie op in 1968. Zeker het lezen waard.

Moordenaars en Hun Motieven - Jef Vermassen (2004)

Alternatieve titel: Moordenaars en Hun Motieven: Monsters of Mensen?

2,5
'Moordenaars en hun motieven' is geschreven door België’s meest bekende assisenpleiter Jef Vermassen. Hoewel de succesvolle advocaat soms met weinig eerbied 'Showbizz Jef' genoemd wordt omdat hij media en camera’s niet schuwt, is hij met zijn meer dan dertig jaar ervaring in het Belgische strafrecht de ideale man om ons - onder meer aan de hand van uitgebreide voorbeelden en uit het leven gegrepen moordzaken - wegwijs te maken in de psyche van een moordenaar. Hij wil ons doen begrijpen waarom een mens tot de meest verachtelijke en schokkende daad (nl. moord) kan overgaan. Vermassen, tevens criminoloog, wil ons in dit boek namelijk aantonen dat in elke mens een potentiële moordenaar schuilt. Om dit te staven, neemt hij de lezer mee langs het dierenrijk, de prehistorie, de middeleeuwen,… om uiteindelijk bij de hedendaagse maatschappij te belanden. Moord komt niet enkel bij mensen, maar ook bij bepaalde diersoorten voor. Moord is zo oud als de wereld en komt voor in alle lagen van de bevolking. Niet enkel de marginale man kan zijn vrouw vermoorden, een strafrechter is, zoals het verleden reeds bewezen heeft, tot hetzelfde in staat, aldus Vermassen. De wijze waarop de beste man zijn verhaal aan de lezer tracht over te brengen, doet een beetje denken aan de manier waarop hij pleit: meesterlijk doordacht, maar vooral doorspekt met emotie. Vermassen ademt recht. Hij blinkt uit - en is gekend - omdat hij een moeilijke materie op een eenvoudige, toegankelijke manier over kan brengen. En net dat is ook meteen de grote kracht van dit emotievol boek: de laagdrempeligheid.

Niettegenstaande het feit dat dit naslagwerk zeer uitgebreid, gemakkelijk te lezen, en meer dan de moeite waard kan zijn voor een leek in het recht, zijn er toch enkele kleine kritiekpuntjes te bemerken. Een zeer goed advocaat maakt nog geen goed schrijver. Vermassen valt nogal vaak in herhaling en an sich vind ik dit niet eens heel erg, mocht het niet zo zijn dat hij op de koop toe meermaals dezelfde woordenschat gebruikt. Ook de zinsbouw is weinig inspirerend. Edoch, eigenlijk mag men van een (voornamelijk) wetenschappelijk gefundeerd werk helemaal geen prachtig literair vlieg- en zweefwerk verwachten. Dit maakt echter wel dat 'Moordenaars en hun motieven' af en toe niet erg prettig leest. De schwung ontbreekt. Een ander aandachtspunt is dat Vermassen dit boek vooral geschreven heeft met de juridisch (en psychologisch) ongeschoolde lezer in zijn achterhoofd. Voor lezers die een rechtenopleiding genoten of genieten, biedt dit boek helaas te weinig diepgang. De toegevoegde bibliografie biedt hen enig soelaas.