menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van the Cheshire cat. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Kanarie en Andere Beesten, De - Midas Dekkers (1987) 4,0

Alternatieve titel: Beestenbundel 6, 8 november 2018, 10:47 uur

Om de zoveel tijd laait er naar aanleiding van een of ander mal onderzoek weer een discussie op over het wel of niet buitenlaten van de kat. Vorig jaar nog hielden hoogleraar ecologie Chris Smit (Rijksuniversiteit Groningen) en jurist Arie Trouwborst de gemoederen weer eens flink bezig door te pleiten voor een proefproces om het los laten lopen van katten strafbaar te stellen. Volgens hun onderzoek zijn katten er verantwoordelijk voor dat er jaarlijks tussen de 17 en 200 miljoen vogels worden gedood. Zo lekker ruim genomen ook. Klinkt misschien veel, alleen weet niemand hoeveel vogels er op jaarbasis in Nederland zijn, dat is amper te tellen.
Meestal is het Midas Dekkers die bij dit soort opruiende krantenberichten weer moet komen opdraven in talkshows en dergelijke om het op te nemen voor zijn geliefde dier: de poes..

Die twee juristen (dit ging over een eerder onderzoek aan de Universiteit van Tilburg) zijn nu boos op die katten omdat die katten de koolmeesjes opeten, maar heb jij wel eens gezien hoeveel rupsen die koolmeesjes opeten om een nestje groot te brengen? Ik wel, een emmer vol! Eén nestje koolmeesjes! Al die rupsen hadden vlinders kunnen worden en die vlinders zijn beschermd door de vlinderwet, en de koolmeesjes zijn beschermd door de koolmeesjeswet. Wat moet je, is het antwoord op deze vraag? Je-er-niet-mee-bemoeien!

Ook Dirk Draulans, bioloog en journalist bij Knack, is net als Dekkers geen voorstander van het verplicht binnen houden van katten. "Mensen zijn de grootste belagers van vogels, niet katten," zo zegt hij. "Wij zijn zelf het drama voor de vogelpopulatie. Denk maar aan het schieten op vogels, of aan alle insecticiden en pesticiden die we gebruiken. Het landschap, zeker het landbouwschap, is zo vogelonvriendelijk geworden dat in veel van die landschappen zelfs geen vogels meer zitten. De grootste belagers van onze vogels zijn wijzelf. Misschien moeten de mensen dan maar beter binnenblijven in plaats van de katten."
Ik durf zelfs te beweren dat dit soort zinloze onderzoeken, de hysterische berichtgeving daarover en de daaruit voortvloeiende polarisatie dierenmishandeling of erger nog in de hand werkt. Zoals laatst een 56-jarige vrouw uit Tilburg die verdacht werd van het doden van tien katten die zij in vuilniszakken langs de kant van de straat had gedumpt. Dit gebeurde in de nette en dure wijk Armhoef, waar ook de katten vandaan kwamen die waarschijnlijk in haar tuin kwamen. De kopjes van de dieren waren ingeslagen. De vrouw werd tot ieders verbazing na twee dagen alweer vrijgelaten. Ze is nogal zwijgzaam, aldus een politiewoordvoerster.
Of zeer recent in Lelystad, de gruwelijke mishandeling van een kat die aan iemands brievenbus was opgehangen. De kat was hoogzwanger en heeft een zware doodstrijd moeten leveren, want haar voor- en achterpoten waren tot op het bot opengekrabd. Ook haar kittens hebben het niet gered.

» details   » naar bericht  » reageer  

Kikvors en Andere Beesten, De - Midas Dekkers (1986) 4,0

Alternatieve titel: Beestenbundel 5, 8 november 2018, 10:47 uur

Wat ik zo goed vind aan Midas Dekkers is dat hij in discussies zijn tegenstander altijd onder tafel weet te lullen, door zijn zwartgallige aan absurditeit grenzende humor, maar vooral ook door zijn wetenschappelijke kennis die vaak veel verder reikt dan wat de gemiddelde persoon ervan afweet. Bovendien weet hij altijd een soort draai te geven aan discussies en met verpletterende inzichten te komen, waarbij hij ook nog eens lekker vaak tegen het zere been schopt.
Om maar een voorbeeld te noemen, wanneer mensen het over 'oorlog' hebben, op een verjaardag of in de kroeg, dan is er altijd wel weer iemand die zegt dat oorlogvoeren totale waanzin is, in het dierenrijk wordt er immers ook geen oorlog gevoerd, en meestal is daarmee dan de kous af. Maar niet als het aan Dekkers zou liggen, die zou daar verder op in gaan met dat er wel degelijk dieren bestaan die aan oorlog doen, zo bestaan er rivaliserende mierenkolonies die... en ook onder chimpansees, etc...
Of het argument dat vegetariërs en veganisten telkens weer aanvoeren om te bewijzen dat de mens geen carnivoor is maar een planteneter, ze hebben immers geen lange scherpe (snij)tanden zoals de meeste roofdieren die hebben. In de column 'De Vegetariër' bewijst Dekkers echter het tegendeel:

De ogen van vegetariërs deugen niet. Kijk er maar eens in. Dat lukt niet best. Die ogen staan verkeerd. Om hun vijanden van alle kanten te kunnen zien aankomen, hebben cavia's, paarden en andere potentiële prooidieren hun ogen van opzij, aan weerskanten, zodat het moeite kost in beide tegelijk te kijken. Zo'n dier kijkt je nooit recht in de ogen. Dit in tegenstelling tot roofdieren als kat en hond, die beide ogen voor op de kop hebben, net als wij, om de afstand tot hun prooi stereoscopisch te kunnen schatten.

In de column 'De Homoseksueel' gaat het over, het zal u denk ik niet verbazen, de homoseksueel. In discussies rond het thema 'homoseksualiteit' of 'homorechten' is het een vaak gehoord argument, dat homoseksualiteit ook onder dieren voorkomt: homoseksuele pinguïns, lesbische libellen, u kent de berichten wel... Volgens Dekkers komt homoseksueel gedrag weliswaar voor in de natuur, maar als puntje bij paaltje komt dan gaat het voortbestaan van de soort voor en moeten de handen uit de mouwen van Moeder Natuur, dus als er dan ergens een willig wijfje komt langs gehuppeld, dan zijn al die dieren op slag hetero.

» details   » naar bericht  » reageer  

Pinguïn en Andere Beesten, De - Midas Dekkers (1985) 4,5

Alternatieve titel: Beestenbundel 4, 8 november 2018, 10:47 uur

Op de kermis van Tilburg staat ieder jaar weer een attractie die met een beetje fantasie doet denken aan de Moulin Rouge in Parijs, maar van veel kleiner formaat. Tegen het geveltje hangen affiches met daarop schreeuwerige teksten als 'Komt dat zien, de langste mens ter wereld!' en 'Treedt binnen en sta oog in oog met de vrouw met de baard!', die kermisgangers naar binnen proberen te lokken.
Jaren geleden zag ik deze attractie voor het eerst, het trok door zijn 19e-eeuwse aanblik vrijwel meteen mijn aandacht. Ik kom eigenlijk nooit op de kermis, maar ik moest bij de bibliotheek zijn en om daar tijdens de kermis te geraken moet je nu eenmaal het vertier door, toen nog wel tenminste. Terwijl ik wat bedachtzaam naar het kitscherige theatertje stond te kijken vroeg ik me af wat zich daar binnen allemaal afspeelde en raakte ik behoorlijk nieuwsgierig. Ten slotte won mijn zucht naar sensatie het van mijn afkeer jegens dit soort immoreel volksvermaak en besloot ik een kaartje te kopen.

Maar eenmaal binnen stond mij een grote verrassing te wachten. Ik had me eerst nog langs een donkerrood velours gordijn moeten wurmen, waarna ik een halfronde ruimte betrad waar rossig licht brandde en waar in totaal twaalf spiegels tegen de wand hingen. Lachspiegels! Geen dramatische voorstelling van menselijke bezienswaardigheden, waar ik op gehoopt had, maar een duf rijtje lachspiegels. Toen ik het even op me in had laten werken viel eindelijk het kwartje. Ik voelde me belazerd en voor gek gezet. Geen moment had ik eraan gedacht dat dingen als freakshows al jaren niet meer bestonden. Teleurgesteld, maar ook boos dat ik erin was getrapt, stapte ik met tegenzin op de eerste de beste spiegel af en ging er voor staan. Mijn vervormde spiegelbeeld had twee hoofden en wel drie benen. Gek genoeg had ik nog wel gewoon twee armen. Het was verschrikkelijk mezelf zo te zien, maar eigenlijk had ik het ook wel verdiend. Aan de bovenkant van de spiegel hing een klein bordje en ik moest goed kijken wat er op stond: De Siamese Tweeling.
Ik ging alle spiegels maar af en aangekomen bij de laatste zag ik dat deze vreemd genoeg een normale spiegel was. Ik las wat er op het bordje stond: Homo sapiens - het gevaarlijkste dier in de wereld.

Wanneer ik iets van Midas Dekkers lees moet ik altijd aan deze (fop)attractie denken, die net als het vlooiencircus een illusie verkoopt. Het vlooiencircus werd vroeger met echte vlooien gedaan, maar er waren dus ook vlooiencircussen zónder vlooien waarbij de wagentjes en draaimolens en dergelijke op elektrische of mechanische wijze werden aangedreven.
Ook Midas Dekkers houdt ons als het ware een spiegel voor door ons voortdurend voor aap te zetten; een lachspiegel, want niets zo lachwekkend als de mens (en zijn enorm grote ego) natuurlijk.
In de column 'De Siamese Tweeling' vertelt Dekkers over de tragische geschiedenis van Chang en Eng, de Siamese broers aan wie de Siamese tweelingen hun naam te danken hebben. Het is een interessante column, maar Dekkers zou Dekkers niet zijn als hij er nog wat humor tegenaan gooit. Hij eindigt met de vraag die de Siamese tweeling zich al eeuw na eeuw in wanhoop heeft gesteld:

Wie ben wij? Wie zijn ik?

» details   » naar bericht  » reageer  

Krekel en Andere Beesten, De - Midas Dekkers (1989) 4,0

Alternatieve titel: Beestenbundel 7, 8 november 2018, 10:47 uur

In 2019 werd in Tilburg het kersverse Spoorpark geopend, gelegen op een voormalig braakliggend industrie- (Van Gend en Loos) en rangeerterrein. Het park is ongeveer 10 hectare groot. Ter vergelijking: het Vondelpark telt 47 hectare, het Hyde Park in Londen zelfs 140, en ten slotte Central Park New York maar liefst 340 hectare! Het is qua afmetingen dus een behoorlijk klein park.
Om het wat groter te doen laten lijken hebben ze aan de westkant een bosperceel gekapt van bij elkaar zo'n drie hectare. Een fraai stukje bos dat voornamelijk uit berken bestond, waar de vogels uit volle borst hun lied zongen en de konijnen er lustig op los neukten. Maar er kwam haast nooit iemand, behalve ik en m'n hond en nog een paar andere hondenbezitters dan, het was ook min of meer verboden terrein, dus dat zal waarschijnlijk de reden zijn waarom het destijds geen aandacht kreeg en er geen protest kwam, voor zover ik weet. ("Met de natuurbeschermingsorganisaties gaat het buitengewoon goed, maar met de natuur gaat het buitengewoon slecht." - Midas Dekkers)

Toen ergens in 2017 de eerste spade de grond in ging, was de pers en de halve gemeenteraad van Tilburg daarbij aanwezig en hadden ze om dit heuglijke feit te vieren een paar blije kinderen opgetrommeld om de allereerste boom te planten. Er werd nog net niet de polonaise gedanst. Een of andere tuthola van de gemeente wauwelde dat ze dolenthousiast was omdat het nu allemaal veel groener zou worden. Nathalie Nijs, Groen Links raadslid, kwam ook nog even voor de camera zeggen dat ze er ongelofelijk trots op is. Ik zat deze hypocriete poppenkast met stijgende verbazing en ergernis te aanschouwen. Ook de landelijke pers kreeg er lucht van. De Telegraaf kopte met: 'Spoorpark wordt nieuwe groene hart van Tilburg' en de NRC: 'Het Spoorpark in Tilburg laat de toekomst van parken zien (politieke partijen lijken het belang van groen te beseffen). Ergens las ik zelfs 'De Groene Long van Tilburg'. Nou, eerder een groene galblaas, als je naar het oppervlakte kijkt.
Eén ding is zeker: Groen verdwijnt waar een prestigeproject verschijnt. Of in Midas Dekkers' eigen woorden: Laat de natuur met rust!

Een poos later kwam er ook nog eens de mededeling dat in het toekomstige Spoorpark honden niet welkom zijn, ook niet aangelijnd. 'Wij willen een park wat schoon en veilig is, zei bestuurslid Stichting Spoorpark Anita de Haas vastberaden 'en we willen vooral dat het een park is waar kinderen 'natuurlijk' kunnen buitenspelen', hiermee doelend op eventuele hondendrollen die niet in het zakje worden gedaan. Niets zo natuurlijk als poep, lijkt me zo. Het ironische van dit absurde hondenverbod is misschien nog wel dat het park sinds de opening alleen maar negatief in het nieuws is geweest: er slingert teveel afval rond, mensen ruimen hun troep niet op. Om met name deze reden zijn er nu parkbewakers ingezet om erop toe te zien dat men zich fatsoenlijk gedraagt lol...
Dat daar geregeld goederentreinen met levensgevaarlijke stoffen aan boord voorbijrazen wordt er maar niet bij verteld. Dat is in 2015 al bijna mis gegaan, op nog geen 50 meter van het park: Gewonden door treinbotsing in Tilburg

» details   » naar bericht  » reageer  

Bever en Andere Beesten, De - Midas Dekkers (1990) 4,0

Alternatieve titel: Beestenbundel 8, 8 november 2018, 10:47 uur

Onze inmenging in de natuur, daar komt alleen maar gezeik van, is een stelling die steevast doorklinkt in de boeken en columns van Midas Dekkers.
Neem nou de bever, die kwam in Nederland lange tijd niet meer voor. De voor zover bekend laatste bever werd in 1826 uitgeroeid, doodgeknuppeld door een visser op de IJssel bij Zalk. Om zijn mooie vacht. De restanten van het arme dier zijn bewaard gebleven en te vinden in natuurhistorisch museum Natura Docet in Denekamp, Twente.
In de jaren 50 van de vorige eeuw ontstond het idee om de bever te herintroduceren, vanwege zijn positieve invloed op de biodiversiteit. Het duurde nog tot 1988 dat het eerste beverpaar (niet Ed en Willem) met veel bombarie, in aanwezigheid van de pers én natuurbeschermer Prins Bernhard, werd uitgezet in natuurgebied de Biesbosch. De bever paarde er gretig op los (het bevergeil kruipt waar het niet gaan kan) en breidde zijn leefgebied steeds verder uit (er werd zelfs een bever gespot in de haven van Dordrecht, baantjes trekkend) en toen bleek het experiment iets te succesvol en de maat vol (Vol=Vol). Het bevergeil komt overigens nog uitvoerig aan bod in de column 'De Bever'.
Vooral in Limburg was het hek van de dam, daar richtte de bever zoveel schade aan (de dammen die zij bouwen verstoren de waterafvoer en dat leidt tot wateroverlast) dat het de waterschappen jaarlijks een half miljoen euro kost om die te beperken. En als iets geld kost (of opbrengt) zet de mens al zijn waardigheid aan de kant en dus heeft een rechter onlangs nog besloten dat de provincie Limburg 'onder bepaalde omstandigheden' de beschermde diersoort mag laten afschieten.
En zijn we weer terug bij af.

» details   » naar bericht  » reageer