menu

Via deze pagina blijf je op de hoogte van recente stemmen, meningen en recensies van LuukRamaker. Standaard zie je de activiteiten in de huidige en vorige maand. Je kunt ook voor een van de volgende perioden kiezen: januari 2023, februari 2023, maart 2023, april 2023, mei 2023, juni 2023, juli 2023, augustus 2023, september 2023, oktober 2023, november 2023, december 2023, januari 2024, februari 2024, maart 2024

Nine Years with the Indians - Herman Lehmann (1927) 4,5

Alternatieve titel: Nine Years among the Indians, 25 maart 2020, 20:23 uur

Boekhandels en bibliotheken liggen vol met autobiografische boeken, maar slechts weinigen ervan zullen over een tijdspanne van negen jaar zoveel te melden hebben als Herman Lehmanns Nine Years with the Indians. Anekdotes volgen elkaar in rap tempo op en zijn op een mooie manier met elkaar verweven. Ik ben eigenlijk wel benieuwd hoe de taakverdeling tussen redacteur (J. Marvin Hunter) en hoofdpersoon precies is geweest, want het verhaal is opvallend sterk en mooi geschreven. Enkele keren hebben ze het zichzelf (op het eerste gezicht) makkelijk gemaakt door lange passages uit andere bronnen te citeren, maar deze vullen mooi aan waar Lehmanns kennis tekortschiet en bieden interessante andere perspectieven. Hoofdingrediënt is echter de abnormale puberteit van een Texaanse jongen die (als het ware) tussen de gewelddadige en hardleerse bleekgezichten wordt weggeplukt en leert kennismaken met de brute praktijken van de naburige indianenstammen. Een typisch geval van 'onwerkelijke' non-fictie, waarbij vergeleken het werk van menig fictieschrijver weinig interessants te bieden heeft.

» details   » naar bericht  » reageer  

Leon & Juliette - Annejet van der Zijl (2020) 4,0

15 maart 2020, 10:58 uur

Een prachtig verhaal, ontzettend sterk verteld en mooi geschreven. Het boekje gaat soepel over van vrij nauwkeurig beschreven momenten tot afstandelijke observaties zonder dat deze elkaar in de weg staan of dat deze overgangen het geheel onleesbaar maken. Het tijdsbeeld wordt op een goede manier geschetst, niet met melodramatische ondertoon maar gewoon met de (soms) keiharde feiten. Hoewel kleine gaatjes onontkoombaar waren, is de rode lijn er een die je de pagina's in razend tempo doet willen omslaan, waarmee dit verhaal uitermate geschikt is voor een novelle. Logisch dat Van der Zijl's Amerikaanse uitgever hier meteen plannen mee had.

» details   » naar bericht  » reageer  

Generaal zonder Leger - Özcan Akyol (2020) 3,0

14 maart 2020, 17:46 uur

Ik kan me vinden in de beredenering dat zogenaamde hoogstaande proza en pulp te makkelijk van elkaar worden gescheiden en dat het aan de lezer zelf is het geschrevene al dan niet als boeiende literatuur te zien (hierin, waar dan ook, vanuit een soort intellectueel perspectief een scheidslijn aanbrengen, is waanzin). De Nobelprijs van Bob Dylan, bijvoorbeeld, waar toch enige commotie over ontstond, was mijns inziens verre van onverdiend en geeft juist de veelzijdigheid aan van wat literatuur mag worden genoemd. Echter, dat er iets zou bestaan als het kapot analyseren van boeken of teksten (wat dhr. Akyol ergens in dit essay beweerd), daar geloof ik niet zo in. Zo kwamen bij mij, tijdens het lezen van dit boekje, tegengestelde gevoelens op, omdat Akyol bij vlagen interessante opvattingen optekent maar zijn beweringen soms nogal geforceerd overkomen, alsof hij een weg was ingeslagen en ondanks corrigerende signalen van de navigatie maar gewoon is door blijven gaan (over dwars zijn gesproken...). Het lijkt me namelijk onmogelijk voor een doorsnee lezer (alsook voor de schrijver van dit essay) een waardig oordeel te vellen over de aan-/afwezigheid van dwarsdenkers in een 'literair landschap' dat volgens mij een stuk breder is – onoverzichtelijk breed zou ik willen zeggen – dan de auteur hier doet vermoeden.

» details   » naar bericht  » reageer  

Otmars Zonen - Peter Buwalda (2019) 3,5

14 maart 2020, 14:01 uur

Otmars Zonen is sterk geschreven en steekt zo goed in elkaar dat ik het erg jammer vind dat ik niet meer interesse voelde voor dit uitgebreide drama. Karakters worden tot in de verste verte uitgediept maar mee-/inleven lukte me niet echt. Het psychologische geouwehoer verstoord voor mij de wat meer verhalende kant van de roman, in zoverre dat mijn nieuwsgierigheid het van mijn leesplezier won en het boek onnodig lang aanvoelde. Dat ik de onhandig grote (al dan niet als grootlettereditie uitgegeven) paperback las, zal niet in positieve zin hebben bijgedragen aan mijn leeservaring en hier en daar had dus wat minder uitgeweid mogen worden, maar daarentegen waren er meerdere passages om van te smullen en smaakt de schrijfstijl naar meer.

» details   » naar bericht  » reageer  

Farewell to Arms, A - Ernest Hemingway (1929) 4,0

Alternatieve titel: Afscheid van de Wapenen, 2 maart 2020, 10:47 uur

Noem het kaal of gewoontjes, maar de wat simpele schrijfstijl van Ernest Hemingway is juist zo bijzonder omdat er soms meer verteld wordt dan je in eerste instantie opmerkt. Het zou jammer zijn om een boek van hem gedachteloos door te lezen en het is daarom bewonderenswaardig dat hij de aandacht weet te grijpen middels een aaneenschakeling van gebeurtenissen. Dat is immers wat overblijft als psychologische uiteenzettingen en ellenlange verklaringen buitenboord worden gehouden: een reeks voorvallen die je (in dit geval) meeneemt door een gedenkwaardige oorlogervaring. Na The Old Man and the Sea het tweede boek van Hemingway dat ik las en hij doet er zeker niet veel voor onder (al had het hier wellicht (ook) een tikkeltje korter gekund, met name tegen het einde).

» details   » naar bericht  » reageer