Het vierentwintigste deel van de alfabetreeks is het enige zonder “
Is for” in de titel. De letter X is op vier manieren aanwezig. De openingszin noemt Theodora Xanakis. Haar ex-echtgenoot Ari, een Griekse scheepsmagnaat die aan Onassis doet denken, is de oprichter van de rederij XLNT (“excellent”). Een mysterieuze enveloppe is geadresseerd aan de katholieke priester Xavier. Op een plattegrond staat Kinseys hotelkamer aangeduid met een X.
Na een korte anticipatie in de derde persoon treedt privédetective Kinsey Millhone weer op als ik-verteller. Er zijn drie grote verhaallijnen. Eén daarvan grijpt terug naar Pete Wolinsky, een privédetective die vermoord werd in
W Is for Wasted. Kinsey besluit een onopgeloste zaak van hem op eigen houtje verder te onderzoeken. Dat leidt tot
een speurtocht naar de griezel Ned Lowe en de vrouwen die hij lastigviel. Tijdens vraaggesprekken worden pratende hoofden vermeden, bijvoorbeeld met een legpuzzel. Kinsey probeert dan letterlijk en figuurlijk de puzzelstukjes ineen te passen.
De andere twee verhaallijnen hebben een wat luchtiger karakter. Theodora en Ari brengen Kinsey in een milieu met rijke zakenlui, dure schilderijen en imposante gebouwen. Haar nieuwe buren daarentegen zijn een stel bejaarde schooiers. De waterschaarste is een actueel thema. Aan hersenbrekers en verrassende wendingen is er geen gebrek. Het is een hoogtepunt in een reeks die spijtig genoeg onafgewerkt zou blijven.