stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,0 sterren

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

Als gevolg van de globalisering zijn alle wereldsteden op elkaar gaan lijken, terwijl de tegenstelling met het platteland groter geworden is. Het verschil tussen Berlijn en Tokyo is kleiner dan het verschil tussen Berlijn en een dorpje zeventig kilometer noordwaarts. Toen Juli Zeh zelf naar zo'n gehucht verhuisde om aan de stadsdrukte te ontsnappen, vond ze inspiratie voor het fictieve Unterleuten. Dit boerengat met tweehonderdvijftig inwoners ligt in het noorden van deelstaat Brandenburg, dus in het voormalige Oost-Duitsland. Na de val van de Muur zijn de dorpelingen door blijven leven alsof de Wende nooit plaatsgevonden heeft. In de D.D.R. was iedereen arm, maar er was wel een gemeenschapszin. Het kapitalisme bracht welvaart, maar ook individualisme.

Wanneer een bedrijf tien windmolens wil plaatsen, leidt dat tussen een botsing tussen deze twee levenshoudingen. Ironisch genoeg is een van de grootste tegenstanders een milieuactivist. Vogelbeschermer Gerhard lijdt aan het nimby-syndroom. Hij is vóór hernieuwbare energie, maar niet in z'n achtertuin. Hij is naar het platteland verhuisd op zoek naar idyllische rust, maar dat blijkt tegen te vallen, met lawaai, stank en burenvetes. Kemphanen komen er letterlijk en figuurlijk in voor.

Het verhaal wordt verteld vanuit een meervoudig perspectief. In elk hoofdstuk wordt het standpunt weergegeven van één van de elf hoofdpersonages - en van een twaalfde in de epiloog. Daardoor kan iemand die als een smeerlap overkomt in het ene hoofdstuk, in het volgende je sympathie winnen. Verschillende dorpsbewoners zijn gelinkt aan een dier: een vogelman, een kattenvrouwtje, een paardenmeisje en een buurnaam met als bijnaam "het Beest".

Dit boek is een eigen leven gaan leiden op het internet, met een plattegrond, een fictief profiel, een website van de vogelbescherming en het zelfhulpboek waaruit Linda regelmatig citeert. Deze gesellschaftsroman blijft over de volle lengte boeien met sociale en ecologische vraagstukken, levendige beschrijvingen, mysterie en humor.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 4,0 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem gewijzigd, oorspronkelijke stem was 3,5 sterren

stem geplaatst

stem geplaatst

Ada is een externe leerling op een middelbare school in Bonn. Ze is intelligent, maar ook brutaal en destructief. Nihilistische opvattingen ontdekt ze door Nietzsche en Musil te lezen. Ze verwerpt de conventionele normen en waarden, gelooft nergens meer in. Dat is een reactie op persoonlijke negatieve ervaringen, maar ook op de actualiteit: 11 september, de Irakoorlog, schietpartijen op middelbare scholen...

Alev deelt z'n naam met de eerste letter van het Hebreeuwse alfabet. Hij is het alfamannetje dat zich opwerpt als leider. Deze homo ludens vat het leven op als een spel, waarin hij mensen manipuleert en gebeurtenissen naar z'n hand zet. Tot de oudere generatie behoort Smutek, een leraar uit Polen. Hij is opgegroeid tijdens de Koude Oorlog, toen de wereld opgedeeld was in twee duidelijke kampen. In de complexere moderne tijd vindt hij z'n weg niet.

Juli Zeh was een tijdlang rechter. Het is dus niet toevallig dat ze in het eerste hoofdstuk een vrouwelijke rechter aan het woord laat, die vindt dat ze om moraalfilosofische redenen geen oordeel kan vellen. De schrijfster beschouwt alledaagse zaken vanuit een verrassende invalshoek, en springt naadloos heen en weer tussen highbrow en lowbrow. Het is een eigenzinnige portrettering van een generatie jongeren zonder idealen.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

John Steinbeck schreef over arme, rondtrekkende landarbeiders in Californië ten tijde van de Grote Depressie. Hij riep een dramatisch beeld op van de natuur, het weer en de sociale omstandigheden. Het was een ruw milieu met haantjesgedrag en segregatie.

De landarbeiders dragen cowboyhoeden van Stetson. Ze spreken dialect. Hun vrije tijd doden ze met kaarten en hoefijzerwerpen. De zoon van de baas is jaloers en opvliegend. Z’n vrouw daagt hem uit met haar geflirt. In contrast hiermee staat de vriendschap tussen George en Lennie, die op elkaar aangewezen zijn. Ze fantaseren over een betere toekomst om aan de bittere realiteit te ontsnappen.

De titel is een citaat van Robert Burns, maar is ook letterlijk van toepassing. Enkele scènes met dieren illustreren het recht van de sterkste. Lennie Small is ironisch genoeg zeer groot en zich niet bewust van z’n fysieke kracht. Wanneer hij kleine diertjes doodknuffelt, is dat een voorafspiegeling van de tragische afloop. Door de subjectieve vertelstijl wordt sympathie voor hem opgewekt. Steinbeck schildert een grauw beeld van een donkere periode.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

Veertig jaar na haar debuut pakt Isabel Allende uit met een roman rond dezelfde thematiek: de geschiedenis van een Chileense familie tegen een woelige politieke achtergrond. Chili en de hoofdstad Santiago worden nergens bij naam genoemd, maar er wordt op minstens zes Chileense presidenten gealludeerd. In deze historie van exact een eeuw dienen twee pandemieën als boekensteun: de Spaanse griep in 1920 en corona in 2020. Deze jaartallen vallen samen met de geboorte en de dood van Violeta. De hele roman is één lange brief aan Camilo, de zoon van haar overleden dochter. Ook de schrijfster zelf verloor een dochter.

Op haar sterfbed blikt Violeta terug op honderd jaar weerzaamheid. Haar persoonlijke en familiale geschiedenis doet ze uit de doeken, maar ook de historische gebeurtenissen die een impact hadden op haar leven. De beurscrash van 1929 leidde tot een periode van armoede in het ijskoude Zuiden. Tijdens de Koude Oorlog hielp de CIA militaire dictators in het zadel met Operatie Condor. Folteringen, moorden en verdwijningen hoorden daarbij.

Violeta beschrijft huizen als weerspiegeling van de persoonlijkheid en sociale status van de bewoners. Haar grootste zwakte is dat ze op foute mannen valt. Deze charmante hufters bezondigen zich aan geweld, mishandeling, fraude en samenwerking met foute regimes. Gelukkig ontmoet ze ook mensen die zich inzetten voor vrouwenrechten, indianenrechten en democratie. Met een terugkeer naar haar oude stijl slaagt Isabel Allende er opnieuw in sociale, politieke en historische thema's te verwerken in een wervelend en ontroerend boek.

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

stem geplaatst

Onvermijdelijk ga je de hier beschreven situatie vergelijken met de coronacrisis. Het grootste verschil is dat dit geen wereldwijde pandemie is, maar een epidemie in één stad. Oran ligt in het noorden van Algerije, de toenmalige Franse kolonie waar Camus geboren is. De stad wordt volledig afgesloten van de buitenwereld, met een cordon sanitaire in de oorspronkelijke betekenis. Er zijn strenge quarantainemaatregelen, maar vreemd genoeg blijven cafés en bioscopen open, zij het zonder nieuwe films.

Vanaf het eerste pestgeval zit de stad met een probleem. De vraag is hoe de verschillende inwoners daarmee omgaan. De priester geeft een boetepreek waarin hij beweert dat de pest een straf van God is. Daartegenover staat de dokter die gewoon z'n job doet door de ziekte in de mate van het mogelijke te voorkomen of te genezen. Hij werkt samen met Tarrou, die de handen uit de mouwen steekt als bestrijder van de epidemie. Het is een confrontatie tussen geloof en wetenschap. De existentialist Camus vertrouwde niet op de goddelijke genade, maar meende dat een individu zin kan geven aan het leven door middel van engagement.

Een satirisch element is de wereldvreemde gemeenteambtenaar die eeuwig aan de openingszin van zijn roman blijft sleutelen, met heel wat overbodige adjectieven. Pas in het laatste hoofdstuk wordt de identiteit van de verteller onthuld. Ondanks de filosofische benadering is het vrij vlot leesbaar. Levendige beschrijvingen en intense dialogen maken De Pest zeer aanstekelijk.