menu

Hier kun je zien welke berichten thunderball als persoonlijke mening of recensie heeft gemarkeerd.

James Bond and Moonraker - Christopher Wood (1979)

Alternatieve titel: James Bond 007 en de Moonraker

5,0
Moonraker van Wood is zonder twijfel mijn favoriete Bondnovel, zeker van alle opvolgers van Fleming.

Ik heb zowel de hier boven afgebeelde filmpocket als de hardcover versie.

Het gekke is dat de film Moonraker waarschijnlijk de minst serieuze uit de hele reeks is, maar dat Wood een boek heeft afgeleverd, waaruit eigenlijk alle flauwigheden uit zijn eigen script zijn gehaald,

dus geen Jaws die met gebroken parachutekoort op een circustent valt, gelukkig ook GEEN vriendinnetje voor Jaws en Bonds gondola verandert niet in een amfibievoertuig.

Verder volgt het boek het script van de film nauwkeurig (i.t.t. dat van The spy who loved me), maar wordt alles veel uitgebreider en serieuzer en daardoor veel spannender gebracht.

Voorbeeldje:
in de film verlaat Moore als Bond met een grijns op zijn gezit via een deltaconstructie zijn Q-boot, die op het punt staat in een metershoge waterval naar beneden te storten en beland zonder veel moeite aan de overkant van de rivier.
In het boek echter door de neerwaartse druk van de waterval daalt Bond steeds meer en weet hij net nog op een rotsgedeelte te belanden, waar hij snel weer weg moet en probeert naar boven te klimmen, omdat het inmiddels is gaan regenen en het water van de rivier snel aan het stijgen is
. Kijk, dat is stukken spannender en dat geldt voor heel het boek.

Verder is de schurk Hugo Drax net als in de film een van de betere tegenstanders van Bond.

Hij krijgt van Wood ook een uitgebreide achtergrond, duidelijk gebaseerd op die Fleming hem in zijn gelijknamige roman mee heeft gegeven, zo wordt er gesuggereerd dat hij wel eens een ex-natie zou geweest kunnen zijn. Iemand die alles met geld kan kopen, behalve zijn geboorte land. Hij had het liefst van origine Engelsman geweest, maar nu dat eenmaal niet zo is, laat hij geen enkele kans benut om het land waar hij heimelijk van houdt te bespotten.

Uiteraard is Jaws ook weer terug om het Bond moeilijk te proberen te maken.
Een mooie omwenteling is (en beter en logischer geschreven als dat het in de film naar voren komt) wanneer Jaws aan boord van het ruimtestation beseft dat hij niet bepaald voldoet aan de perfecte mens zoals Drax deze in zijn hoofd heeft en uiteindelijk Bonds kant kiest en met hem voor zijn leven vecht.

De Bondgirl Holly Goodhead doet qua naam zeer Flemings aan en kan zo in het rijtje van Pussy Galore en Honey Rider.

Verder zit er een scene in het boek, die niet in de film zit, maar waar sindsdien de meeste Bondfans bij kwijlen aan de gedachte alleen al dat dat fantastisch geweest zou zijn om op het grote doek te kunnen zien:

Bond moet aan de andere kant van het ruimtestation zien te komen, maar het is vrijwel onmogelijk om dit uit te voeren en niet gewond, of erger, te geraken door de hevige gevechten die op dat moment plaats vinden tussen Drax' mannen en de Amerikaanse soldaten.
Bond weet de oplossing: hij gaat via de buitenkant! Bond in ruimtepak zien zweven in de ruimte
had een fantastische scene kunnen opleveren!

Kort samengevat:
Wood levert in Flemingstijl een fantastische Bondnovel af en -samen met zijn andere boek The spy who loved me- is dit verplichte kost voor iedere Bondfan.

Een tien, ofwel vijf sterren.

James Bond, The Spy Who Loved Me - Christopher Wood (1977)

4,5
Erg goed Bondboek dit!
Ik heb zowel de filmpocket, zoals hierboven afgebeeld, als de originele hardcoverversie.

Meestal wordt Wood vergeten als het gaat om schrijvers van Bondboeken, maar ik vind het hem zonder meer de enige waardige opvolger van Fleming.

Wood heeft zijn eigen filmscript hier gebruikt en het omgezet tot een van de betere Bondnovels.
Het gekke is dat dit boek bijna het tegenovergestelde is van de vrijwel nergens serieuze en redelijk oppervlakkige gelijknamige film.

Wood kreeg volledig de vrije hand bij het schrijven van dit boek en heeft hiermee -zonder dat de makers van de films dit besefte (die volgens Wood totaal geen belangstelling hadden voor dit boekproject)- geprobeerd de Flemingstijl bijna minitieus te benaderen.

Het boek heeft dezelfde koude oorlogsfeer als bv From Russia with love en -niet zoals in de film- de KGB met een tamelijk gematigde en pro-Westerse generaal Gogol komt er in voor, maar Smersh (Dood aan spionen), incl een martelscene, die die van Casino Royaal behoorlijk benaderd qua sadisme.

Hele verhaallijnen en scene's ontbreken, of zijn net iets anders als in de film:
zo zit bij de achtervolging met de Lotus Jaws niet in een auto, maar in de achtervolgende helicopter en zit vandaar uit te schieten op de Lotus. Strombergs assistente/helicopterpilote Naomi komt in het boek niet eens voor.
Zo zijn er meerdere dingen, helaas is het altijd net iets minder als in de film,

...alleen leest het of je een Flemingboek zit te lezen en dat vind ik toch wel het grootste voordeel en de grootste verdienste van Wood als schrijver.

Dit is een van de weinige niet-Fleming Bondboeken, die ik nog regelmatig met veel plezier herlees, dat kan ik van de veel mindere Gardner en Benson pogingen niet zeggen.
Het is jammer dat Wood slechts twee Bondboeken heeft geschreven.

Voor mij een negen, ofwel 4,5 ster.

Jaws - Peter Benchley (1974)

Alternatieve titel: De Zomer van de Witte Haai

3,5
Ik heb het boek ooit een jaar of 20/25 geleden gekocht als Bruna pocket en ik vond het toen toch wel redelijk goed.
De film volgt het boek behoorlijk trouw, alleen een nevenverhaal waarbij de vrouw van Brody vreemd gaat met die zeeoloog is er voor de film uit weg gelaten.

Jurassic Park - Michael Crichton (1990)

Alternatieve titel: Het Sauriër Park

4,0
Boek destijds gelezen en een dag of wat later naar de film:
wat viel die toen tegen, zeg!

Het boek is zo veel beter, spannender en met veel meer dino's, ook de finale is een stuk spannender.

De semi-wetenschappelijke uitleg die Crichton telkens geeft komt erg realistisch over, maar het is natuurlijk je reinste flauwekul.

Vier sterren.