Dat bevalt me wel, de moedernaam . Zo ga ik het maar doen
(In openbare bibliotheken zoek ik soms ook op de verkeerde plek.)

Zelf ben ik meer voor een esthetische inrichting van de boekenkast... kleur, vorm en natuurlijk de kwaliteit van het werk (het overschot gaat naar de zolder of kringloopwinkel).

Bewaar je zo weinig boeken?

Daar vraag je wat. Rond mijn 40e heb ik eens afstand gedaan van al mijn bezit... alleen een paar boeken ontsprongen de dans.
De laatste tien jaar heb ik al weer heel wat verzameld, want ik koop bijna alles (gelukkig lees ik erg langzaam). Maar omdat ik van kale lege muren houd heb ik maar een kleine boekenkast, daar komt alleen in wat ik mooi vind (dat wisselt wel eens) en de rest gaat naar zolder... een probleem voor later.

Ik heb exact 3 boeken in mijn kast staan die lager scoren dan een 3,5*.

(Ook een stapeltje on the side van boeken die niet door de ballotage zijn gekomen, mocht iemand ooit in de buurt van Emmen zijn en wat willen uitzoeken, stuur me even een berichtje, wellicht zit er wat leuks tussen.)

Geïnspireerd op heartofsouls bericht bij Der Prozess heb ik weer een dilemma'tje:

Weten jullie graag veel van de maker of juist liever niet?

"Zelfs Tolstoj is een onbeduidende schim als hij met Anna Karenina op stap gaat" (Elena Ferrante in Frantumaglia).

Ik zit in het kamp van Kundera en Ferrante en hoef dus niks te weten van de maker.

Door het werk van een auteur denk ik hem of haar te leren kennen.
Soms ga ik op zoek om uit te vinden of mijn beeld klopt.
Ik kan zo gauw geen voorbeeld bedenken waarin dat niet het geval was.