Dat bevalt me wel, de moedernaam . Zo ga ik het maar doen
(In openbare bibliotheken zoek ik soms ook op de verkeerde plek.)

Zelf ben ik meer voor een esthetische inrichting van de boekenkast... kleur, vorm en natuurlijk de kwaliteit van het werk (het overschot gaat naar de zolder of kringloopwinkel).

Bewaar je zo weinig boeken?

Daar vraag je wat. Rond mijn 40e heb ik eens afstand gedaan van al mijn bezit... alleen een paar boeken ontsprongen de dans.
De laatste tien jaar heb ik al weer heel wat verzameld, want ik koop bijna alles (gelukkig lees ik erg langzaam). Maar omdat ik van kale lege muren houd heb ik maar een kleine boekenkast, daar komt alleen in wat ik mooi vind (dat wisselt wel eens) en de rest gaat naar zolder... een probleem voor later.

Ik heb exact 3 boeken in mijn kast staan die lager scoren dan een 3,5*.

(Ook een stapeltje on the side van boeken die niet door de ballotage zijn gekomen, mocht iemand ooit in de buurt van Emmen zijn en wat willen uitzoeken, stuur me even een berichtje, wellicht zit er wat leuks tussen.)

Geïnspireerd op heartofsouls bericht bij Der Prozess heb ik weer een dilemma'tje:

Weten jullie graag veel van de maker of juist liever niet?

"Zelfs Tolstoj is een onbeduidende schim als hij met Anna Karenina op stap gaat" (Elena Ferrante in Frantumaglia).

Ik zit in het kamp van Kundera en Ferrante en hoef dus niks te weten van de maker.

Door het werk van een auteur denk ik hem of haar te leren kennen.
Soms ga ik op zoek om uit te vinden of mijn beeld klopt.
Ik kan zo gauw geen voorbeeld bedenken waarin dat niet het geval was.

Veel te late reactie en dus off-topic waarschijnlijk, maar ik kwam dit bericht tegen en moet het even kwijt:

We hebben sinds onze verhuizing drie geleden geen boekenkasten meer, in ons vorige huis wel, op drie verdiepingen. Altijd gesorteerd op genre en voorts alfabetisch op naam. Alle boeken hebben een mooie bestemming gevonden. Het is nu vooral bibliotheek, e-reader (als het kan on-line bibliotheek ) of als het echt niet anders kan (tijdelijk) tweedehands.

Maar dat is niet waarom ik reageer. Weet je wat ik echt een heel erg systeem vind? Boeken op kleur in een boekenkast opruimen. Dat is pas anathea sit …

Is trouwens de keuze
(welke) boeken bewaren
of
(welke) boeken wegdoen
al geweest?

De tijd dat ik boeken wegdoen een doodzonde vond is voorbij. Het dilemma is nu: wat bewaar ik voor mijn kinderen om weg te gooien en wat doe ik zelf vast de deur uit?
Ons oudste kleinkind gaat beginnen aan de middelbare school dus wat leuk en leesbaar is voor onvolwassenen die aan de literatuur moeten, blijft.
Dan zijn er boeken die zelfs tweedehands moeilijk te vinden zijn of een eerste druk.
Boeken met een handgeschreven opdracht voorin, of bijvoorbeeld met een stempel van het Duitse krijgsgevangenkamp waar mijn opa verbleef.
Een hele verzameling boeken uit de jaren dertig met de stempel van diezelfde opa als 'Library Steward' bij de H.A.L. Hij kocht de nieuwste als hij in New York was. Sentimentele waarde maar ook ballast.
Boeken die ik gelezen heb en die me geraakt hebben kan ik moeilijk wegdoen.
Mooie boeken zoals de heruitgave van Dode Zielen met de oorspronkelijke illustraties van Chagall.
Boeken die ik nog wil lezen waarvan ik denk dat ik daar nog tijd genoeg voor heb.

Er blijven er nog een paar over. Die gaan naar de minibieb aan de rand van de tuin en als ze er te lang in staan reizen ze door naar de kringloop.

Soms vraagt iemand: heb jij dat boek toevallig? Dan is het toch wel leuk als ik daar met ja op kan antwoorden. Dus zulke boeken moeten ook blijven en je weet van tevoren niet welke, het schiet niet op met wegdoen....