'De politiemoordenaar' van Sjöwall en Wahlöö. Ik weet wat wanneer gebeurt, ik weet wie het gedaan heeft, toch vind ik het een onweerstaanbaar boekje.

Tolkien, in de ban van de Ring heb ik vanaf mijn zestiende al wel een paar keer gelezen, ik lees niet vaak boeken voor een tweede of derde keer, maar deze blijft boeien!
Kinderboeken las ik vroeger wel vaak, vooral de hele spannende, bijvoorbeeld van Thea Beckman of Jan Terlouw.

Koning van Katoren / Lord of the Rings

Vond de Bastaard van Istanbul echt een sterke boek.. lees m wel meerdere malen per jaar.. kan m iedereen aanraden:)

De verborgen geschiedenis van Donna Tartt heb ik al minstens vier keer gelezen, waarvan twee keer in het Engels.

O.a. De ontdekking van de hemel, Joe Speedboot, Honderd jaar eenzaamheid en On the road zo'n twee à drie keer.

Kruistocht in spijkerbroek van Beckman, 12x inmiddels.....

De Naam Van De Roos van Umberto Eco. Eigenlijk zou ik die elk jaar zeker één keer moeten lezen, maar ja, mijn boekenkasten staan nog vol met ongelezen boeken, dus dat komt er niet van.

Dat moet een boek uit mijn jeugd zijn geweest. Ik ging constant naar de bieb en nam sowieso altijd alle Arendsoog boeken mee, en daarnaast was er 1 boek dat ik om de haverklap op de grote stapel boeken plaatste om te lenen: Koning van Katoren - Jan Terlouw (1971).

Ik kon er geen genoeg van krijgen. Totdat mijn moeder "ingreep" en me vertelde dat ik niet steeds hetzelfde boek mocht lenen, 'gelezen is gelezen'. Hmm.... ben ik het niet helemaal mee eens.

Heerlijk jeugdboek.

Bij mij is dat domweg Oorlog tussen de sterren, beter bekend als Star Wars. De omstandigheden hebben geholpen: het was het eerste echte boek dat ik las, terwil het daarvoor altijd jeugdboeken waren, en ik las het als 12-jarige. Ik had dus ook de tijd om het te herlezen. Omdat ik er nogal dol op was (toegegeven), heb ik er vaak naar teruggegrepen om te weten waarop ik eigenlijk dol was, en om te kijken wat ik er later van vond.