menu

Boeken / Nieuws / Literaire prijzen

zoeken in:
avatar van psyche
psyche (crew)
psyche schreef:

A.F.Th, daarom: hoezo wijken?


A.F.Th. heeft de AKO literatuurprijs met Het Schervengericht gewonnen.

Ik moet zeggen, een motiverende prijsuitreiking uitzending bij Pauw en Witteman die me nieuwsgierig heeft gemaakt naar de boeken die ik nog niet gelezen heb... (van sommigen al wel gehoord of gelezen...)

avatar van Rius
Het Schervengericht staat al maanden in mijn kast, te wachten op een leesbeurt. Ik kan me er echter niet toe zetten na de enorme telerustelling van het lezen van zijn voorganger, ' De Movo tapes' .

avatar van Dexter
Het Schervengericht staat bij mij ook nog ongelezen in de kast. Als hij volgens de jury beter is dan Verhulst, moet ik hem toch gauw eens lezen.
Persoonlijk vond ik het hele gedoe tussen Grunberg en Van der Heijden getuigen van grote kinderachtigheid van beide schrijvers. Ze kwamen ook totaal onsympathiek tot mij over gisteravond, Grunberg die de hele avond naar de grond leek te staren en Van der Heijden die apart zat - al kan ik begrijpen dat hij zich opwond over de aanval op zijn gezin. Ik vond het dan ook wel ironisch dat Grunberg nergens ogen voor had dan voor zijn dochterje. Verder viel mij op hoeveel moeite de winnaar van de AKO-literatuurprijs leek te hebben met het formuleren van hele zinnen.
Net als psyche ben ik nu wel benieuwd geworden naar enkele boeken die ik nog niet gelezen had, met name naar die van Van Maanen en de winnaar.

avatar van Fedor
Ik las het gisteren op de voorpagina van de Telegraaf. Ook bij mij staat het boek al maanden ongelezen in de kast, toch maar is verandering in gaan brengen. Ik heb op andere fora al hele goede berichten over dit boek gehoord. Ik word toch wel steeds nieuwsgieriger.

Wat een aansteller die van der Heijden. En maar inspelen op het sentiment van de massa met dat huilerige: 'Grunberg betrekt mijn gezin erbij, boehoe'. Grunberg is niet over een grens gegaan en Heijden heeft er meer van gemaakt dan het is.

avatar van psyche
psyche (crew)
Hando schreef:
Wat een aansteller die van der Heijden. En maar inspelen op het sentiment van de massa met dat huilerige: 'Grunberg betrekt mijn gezin erbij, boehoe'. Grunberg is niet over een grens gegaan en Heijden heeft er meer van gemaakt dan het is.


Jij bent fan van Grunberg

avatar van Arkadi
Hando schreef:
Wat een aansteller die van der Heijden. En maar inspelen op het sentiment van de massa met dat huilerige: 'Grunberg betrekt mijn gezin erbij, boehoe'. Grunberg is niet over een grens gegaan en Heijden heeft er meer van gemaakt dan het is.


Volgens mij heeft van der heijden na afloop gezegd dat het allemaal maar een polemiek spelletje was en dat het wat hem betrof klaar was.
Ik vind niet dat er 1 meer schuld heeft dan de andere. Ze zijn beide in het spelletje mee gegaan. Volgens mij is het groter door de media gemaakt(en waar zij beide gebruik van hebben gemaakt) dan dat het eigenlijk was.

Spijtoptant
Als ze polemiek als spelletje zien, is het geen polemiek maar ordinaire aandachttrekkerij.

avatar van psyche
psyche (crew)
Hoort bij polemiek, groter gemaakt of niet, ook dat je in andere ruimte moet gaan zitten?
Als A.F.Th. inmiddels heeft gezegd dat het klaar is, moet het ook maar klaar zijn nu. Kunnen we misschien de nog niet gelezen nominaties gaan lezen .

Spijtoptant
We hebben gewoon geen grote schrijvers meer (behalve Harry! ), dat is de hele tragiek natuurlijk.

Daarom spelen ze zo'n toneelstukje; om interessanter over te komen dan ze zijn.

avatar van Arkadi
psyche schreef:
Hoort bij polemiek, groter gemaakt of niet, ook dat je in andere ruimte moet gaan zitten?
Als A.F.Th. inmiddels heeft gezegd dat het klaar is, moet het ook maar klaar zijn nu. Kunnen we misschien de nog niet gelezen nominaties gaan lezen .


Nee dat hoort niet bij polemiek maar wel bij het hele spel dat beide hebben gespeeld. Geloof er geen snars van dat het een ware vete was. Als je beide in de visuele media ziet is het ook maar een beetje zo zo..
Er zit geen venijn in behalve maar een beetje concreet zonder gevoelens reageren op elkaar. Zelfs niet toen Grunberg er een familielid bij haalde.

Maar ja laten we het maar achter ons laten..denk sowieso dat hier in de media vanaf nu geen woord meer aan verspild wordt.

avatar van psyche
psyche (crew)
Arkadi schreef:
Maar ja laten we het maar achter ons laten..denk sowieso dat hier in de media vanaf nu geen woord meer aan verspild wordt.


avatar van Prowisorio
Nobel Prize speech Doris Lessing

Hunger for books

avatar van Dimara
Boekenprijs van de stad Leipzig voor Geert Mak

De Leipziger Buchmesse wordt dit jaar gehouden van 13 tot 16 maart. Bij de officiële opening ervan, op 12 maart, wordt de Leipziger Buchpreis zur Europäischen Verständigung 2008 uitgereikt aan Geert Mak. Die prijs wordt sinds 1994 door de stad Leipzig, de deelstaat Saksen en de Börsenverein des Deutschen Buchhandels toegekend. Vorig jaar waren de Duitse publicist Gerd Koenen en de Russische filosoof Michail Ryklin de winnaars.

Aan de prijs is een bedrag van 15.000 euro verbonden. Mak wordt bekroond voor zijn in de afgelopen tien jaar verschenen boeken waarin Europese thema’s aan bod komen. In het bijzonder worden In Europa : reizen door de twintigste eeuw, De eeuw van mijn vader en Een kleine geschiedenis van Amsterdam genoemd.

Bron

avatar van DvonGeem
De shortlist van de Libris literatuurprijs is werkelijk belachelijk.

* Datumloze dagen van Jeroen Brouwers (Atlas)
* De literaire kring van Marjolijn Februari (Prometheus)
* De utopisten van Louise O. Fresco (Prometheus)
* Sleur is een roofdier van D. Hooijer (Van Oorschot)
* Verder van Marc Legendre (Atlas)
* Grote Europese Roman van Koen Peeters (Meulenhoff)

avatar van DvonGeem
Alleen de eerste drie komen in aanmerking voor een prijs (mijn favoriet is Jeroen Brouwers).
De andere drie mochten niet eens op de longlist komen en zeker Verder van Marc Legendre dat is gewoon minachting voor de andere schrijvers.

avatar van DvonGeem
Gouden Uil voor Marc Reugebrink

avatar van DvonGeem
Nominaties voor ABN AMRO Bank Prijs voor het Beste Non-Fictie Boek

Genomineerd zijn Pascal Verbeken met Arm Wallonië : Een reis door het beloofde land(Meulenhoff/Manteau) (vorige maand bekroond met de M.J. Brusseprijs 2008 voor het beste journalistieke boek), Stephan Vanfleteren en David Van Reybrouck met Belgicum (Lannoo), Guy Vanthemsche met Congo : de impact van de kolonie op België (Lannoo), Jan Leyers met De weg naar Mekka (Van Halewyck) en Joris van Parys met Het leven, niets dan het leven : Cyriel Buysse & zijn tijd (Houtekiet/Atlas).

avatar van DvonGeem
Net zoals vier jaar geleden Edward P. Jones met The Known World heeft Junot Díaz met zijn roman The Brief Wondrous Life of Oscar Wao binnen een paar weken zowel de National Book Critics Circle Award als de Pulitzer Prize in de categorie fictie gewonnen. De Pulitzer Prize, vernoemd naar de uit Hongarije naar de VS overgekomen Joseph Pulitzer die in de laatste decennia van de negentiende eeuw als krantenuitgever actief was, werd in 1917 voor het eerst uitgereikt, aanvankelijk voor literatuur, poëzie en muziek. Later zijn daar vele andere categorieën bijgekomen.

Dominicaanse Tolkien
Naast de debuutroman van Díaz waren ook Tree of Smoke van Denis Johnson en Shakepeare’s Kitchen van Lore Segal genomineerd voor de Pulitzer Prize voor fictie, waaraan een bedrag van $ 10.000 is verbonden. De Dominicaanse Tolkien worden is de droom van Oscar Wao in de bekroonde roman, die als Het korte maar wonderbare leven van Oscar Wao bij Mouria in vertaling is verschenen. Hij maakt deel uit van de Dominicaanse gemeenschap in New Jersey en koestert nog een intens verlangen: verkering met een meisje. Ook dat lijkt allerminst reëel. Met zijn meer dan honderd kilo en zijn houterigheid is hij niet bepaald het toonbeeld van aantrekkelijkheid. En dan is er nog de fukú, de van oorsprong Afrikaanse vloek die sinds de komst van Columbus de levens van de Dominicanen verwoest en waarvoor zelfs de wrede dictator Trujillo niet immuun is.

Stimulans
‘Het is vooral de afwisseling tussen een aanstekelijk verhaal over een personage en zijn naaste familie, en het uitwaaieren naar het bredere perspectief van de tragische Dominicaanse geschiedenis, die de roman tot zo’n bijzondere leeservaring maakt,’ schreef Hans Bouman in een recensie in de Volkskrant. Díaz heeft er elf jaar aan gewerkt. Zijn enige andere boek, de veelgeprezen verhalenbundel Drown, is uitgekomen in 1996 en in datzelfde jaar als Los boys in vertaling verschenen bij Prometheus. ‘Ik hoop dat dit een stimulans is voor alle jonge mensen die ervan dromen om, tegen de stroom in, kunst te maken,’ zei hij over het winnen van de Pulitzer Prize.

Bob Dylan
In de categorie non-fictie ging de Pulitzer Prize naar The years of extermination : Nazi Germany and the Jews, 1939-1945 van de Israëlische historicus Saul Friedländer. Samen met het in 1997 verschenen en in 1998 door het Spectrum in vertaling uitgebrachte eerste deel verscheen het vorig jaar als Nazi—Duitsland en de joden bij Nieuw Amsterdam en Lannoo. In de categorie poëzie werden Robert Hass met Time and Materials en Philip Schulz met Failure bekroond en in de categorie biografie John Matteson met Eden’s Outcasts : The Story of Louisa May Alcott and Her Father. Een bijzondere prijs ging naar Bob Dylan voor zijn ‘enorme impact op de popmuziek en de Amerikaanse cultuur’. In 2006 en 2007 kregen Thelonious Monk en John Coltrane die prijs.

avatar van Prowisorio
Ian McEwan, JK Rowling and Khaled Hosseini prizes winnen Galaxy British Book awards.

Another honour for JK Rowling

Thursday April 10, 2008
The Guardian

avatar van DvonGeem
‘Het is geen bescheiden inzet, een panorama bieden van onze wereld en tijdgeest. De dichter die dit doet moet zeker zijn van zijn taal. Leonard Nolens balanceert op de rand van het persoonlijke en algemene, het alledaagse en sublieme… Zijn stem verweeft zich met andere stemmen, de dichter stijgt boven zichzelf uit en de poëzie krijgt een mythische dimensie.’ Het is een treffende kenschets die de jury van de VSB Poëzieprijs geeft van Bres, de bundel van Leonard Nolens die zij heeft bekroond met deze prestigieuze prijs, waaraan een bedrag van 25.000 euro is verbonden.

Bundel in wording
Bres, een uitgave van Querido, is geen geheel nieuwe bundel. De vijf cycli waaruit hij bestaat, maakten deel uit van vijf eerdere bundels, te beginnen met En verdwijn met mate uit 1996. Daarbij werd Bres telkens aangeduid als ‘een bundel in wording’. In de eerste cyclus wilde Nolens losbreken uit het intimistische van zijn vroegere bundels. ‘Ik wilde loskomen van de eeuwige ikken in mijn poëzie, ik gebruikte ontzettend veel ik. (...) Maar voor Bres wilde ik onderzoeken of het mogelijk was een onbevangen Wij te gebruiken, zonder te vervallen in het goedkope Wij van religie en politiek.’ Dat zei hij in een interview met Annemieke Gerrist in een special van De Groene Amsterdammer.

Wij waren soms’
‘Wij waren weinigen. Wij waren sommigen. / Wij stemden op onze democratie van hem. / Wij kroonden zijn absolute monarchie van ons / Wij kozen Gods andermans republiek in mezelf. / Wij waren weinig. / Wij waren soms.’ De Wij in Bres is de Wij van de babyboomers, ‘de zwijgers van na mei vijfenveertig, de generatie van mei 1968, maar ook niet uitsluitend. De Wij moet in de bundel steeds opnieuw uitgevonden en gedefinieerd worden.’Dit is het verhaal van iemand die wij zelf zijn,’ zo besluit de jury de kenschets in haar nominatierapport.

Antwerpen
Leonard Nolens (foto: Roger Cremers) is in 1947 geboren in het Limburgse Bree. Na zijn studie aan het Hoger Instituut voor Vertalers en Tolken te Antwerpen vestigde hij zich in 1968 in die stad die centraal staat in Een dichter in Antwerpen en andere gedichten (2005). Sindsdien leeft hij alleen van en voor de literatuur. Als dichter debuteerde hij in 1969 met een in eigen beheer uitgegeven bundel, Orpheushanden. Bij Sonneville verscheen daarna De muzeale minnaar (1973). Beide bundels hebben geen plaats gekregen in zijn verzamelde poëzie, waarvan in 2004 de vijfde druk verscheen onder de titel Laat alle deuren op een kier.

Groot raffinement
Lange tijd werd zijn poëzie gekoesterd door een kleine kring van bewonderaars. Die was wel dermate smaakbepalend dat Hugo Brems en Dirk de Geest hem in Poëzie in Vlaanderen 1965-1990 konden omschrijven als ‘de meest gewaardeerde Vlaamse dichter uit de generaties die tussen zestig en tachtig debuteerden’. De bijval in Nederland kwam nadat hij in 1986 naar Querido was overgestapt. Hij leeft voor de poëzie, schrijven en leven zijn voor hem synoniem. ‘Door, met en in mijn gedichten heb ik tot nog toe kunnen bestaan,’ noteerde hij in de dagboekaantekeningen die gepubliceerd werden in Stukken van mensen. Met groot raffinement geeft hij in zijn gedichten zijn door wanhoop, vervreemding en eenzaamheid ingegeven reacties op het bestaan.

Mager poëziejaar
Voor de vijftiende editie van de prijs waren verder Jan Baeke met Groter dan de feiten, Christine D’Haen met Innisfree, Jacques Hamelink met De Dame van de Tapisserie en Anne Vegter met Spamfighter genomineerd. In totaal waren er 87 dichtbundels ingezonden. In de beschouwingen vooraf gewaagden zowel Rob Schouten in Vrij Nederland als Erik Jan Harmens in Trouw van een mager poëziejaar.

Publiekslaureaat
Dit jaar werd voor het eerst de nieuw ingestelde publiekslaureaat bekendgemaakt. Liefhebbers van Nederlandstalige poëzie konden digitaal hun stem uitbrengen op hun favoriete bundel. Ruim tweehonderd van hen hebben hiervan gebruik gemaakt. Met een ruime meerderheid is Anne Vegter met Spamfighter tot pubiekslaureaat verkozen. Via het scholentraject van School der Poëzie hebben jongeren hun voorkeur uitgesproken voor de bundel Groter dan de feiten van Jan Baeke.

avatar van DvonGeem
In een uitverkochte Doelen in Rotterdam werd vanmiddag bekendgemaakt dat de Prijs van de Jonge Jury 2008 gaat naar Vamp van Caja Cazemier, een uitgave van Ploegsma. Dit jaar bracht een recordaantal van 8.800 jongeren van 12 tot 16 jaar een stem uit op hun favoriete boek. De uitreiking was tijdens de Dag van de Jonge Jury, een uniek eendaags literatuurfestival, waarin schrijvers en boeken voor jongeren van 12 tot 16 jaar centraal staan.

Meer dan 1.100 jongeren konden er kennismaken met de auteurs van hun favoriete boeken. Daarnaast waren er optredens van onder anderen Nick & Simon, workshops en een uitgebreid gangenprogramma. De dag werd feestelijk afgesloten met de bekendmaking van de winnaar. De overige genomineerden waren Elle van den Bogaart met Prooi, Ally Kennen met Beest, Wilma Geldof met Vlinder en Francine Oomen met Hoe overleef ik (zonder) liefde?>

Eerder op de dag werd de Debuutprijs 2008 uitgereikt aan Loes Hazelaar voor Een overdosis liefs, een uitgave van Terra-Lannoo. Deze prijs is voor het oorspronkelijk Nederlandstalige debuut dat de meeste stemmen kreeg van de Jonge Jury.

avatar van DvonGeem
Vanmiddag neemt Joost Zwagerman in het Concertgebouw in Amsterdam de Gouden Ganzenveer 2008 in ontvangst. De Academie De Gouden Ganzenveer lauwert hem als een voor zijn generatie spraakmakende, veelzijdige schrijver en vanwege zijn bloemlezingen uit de Nederlandse en Vlaamse literatuur. De prijs bestaat uit een ganzenveer van goud en een jaar buitengewoon lidmaatschap van de Academie. In de loop van het jaar verschijnt een speciale uitgave die de verdiensten van de laureaat boekstaaft.

Hitler in de polder
Bij de uitreiking houdt Zwagerman een lezing onder de titel ‘Hitler in de polder’. Daarbij gaat het hem om de vergelijking met nazi-Duitsland die voortdurend opduikt in het integratiedebat. Hij kwam op het idee daarvoor bij het zien van een uitzending van Rondom 10. Een moslimvrouw van Surinaamse afkomst die over haar werk als buurtcoach in Slotervaart vertelde, zei dat er maar één figuur was met wie Geert Wilders vergeleken kan worden: Hitler. ‘Dezelfde haatzaaierij, het afzetten tegen een bevolkingsgroep, dezelfde manier om aan de macht te komen: democratisch.’ Niet alleen die vergelijking viel Zwagerman op maar ook dat niemand in de zaal ervan opkeek, er iets schandaligs of verkeerds in zag.

In de hoek van het nazisme
Het gaat hem daarbij niet om de figuur Wilders, zei hij in een interview met Jeroen Wielaert op Radio 1. Hij wil onderzoeken waarom in de afgelopen vijftien jaar in het integratiedebat mensen steeds weer in de hoek zijn gezet van het racisme en het nazisme en vergeleken zijn met Hitler, Goebbels en Göring. Het is mensen overkomen als als Frits Bolkestein, Paul Scheffer, Pim Fortuyn, Hirsi Ali en nu Geert Wilders. Dat bezoedelt volgens Zwagerman niet alleen de feitelijke Holocaust, maar legt ook het actuele debat lam en zet de nieuwe Nederlander met een moslimachtergrond gevangen in de discussie. ‘Daar moeten we vanaf.’

Het alledaagse kwaad
Er is niet alleen de persoon Hitler als de koboldachtige verpersoonlijking van het kwaad, maar er is ook het alledaagse kwaad, zoals dat werd belichaamd door Adolf Eichmann. Zijn proces begin jaren '60 werd door twee schrijvers gevolgd, Hannah Arendt en Harry Mulisch, en die kwamen beiden tot eenzelfde conclusie, dat het kwaad ook een banale, alledaagse vorm kan aannemen. Eichmann was een hele gewone pennenlikker, een kantoorklerk, een ambtenaar. Wij moeten waakzaam zijn voor het alledaagse kwaad, dat zomaar rondom ons kan opstaan. ‘Kijk goed in de spiegel,’ schreef Mulisch zelfs in De zaak 40/61. ‘Die dubbele helix van het kwaad houdt ons gevangen,’ aldus Zwagerman. Het idee dat het kwaad zomaar kan opstaan te midden van ons of zelfs in ons, zet ons ertoe aan meteen met de vinger te gaan wijzen als we denken dat kwaad te ontwaren: daar is weer een nieuwe nazi. Het is de onbedwingbare behoefte jezelf te presenteren als de redder, de verlosser van het kwaad.

Doekle Terpstra
‘Hoe kan Nederland zich loszingen van het elkaar onderling beschuldigen. Neem nu Doekle Terpstra. Met de beste bedoelingen probeert die man een alternatief te formuleren tegen wat hij noemt “de verwildering van de samenleving”, maar hij doet nu precies wat ik net uiteengezet heb. Hij wijst met zijn vinger naar Wilders als het kwaad, als een kwaad dat moet worden gestopt. Dat komt rechtstreeks voort uit die obsessieve hang naar het benoemen van het kwaad buiten jezelf. Op het moment dat hij daarmee ophoudt en werkelijk opbouwend het integratiedebat instapt, komen we meteen een stuk verder.’

avatar van DvonGeem
De Jo Peters PoëziePrijs 2008 is gisteren op de Avond van Nieuwe Poëzie te Landgraaf toegekend aan Edwin Fagel voor zijn bundel Uw afwezigheid, een uitgave van Nieuw Amsterdam. De jury, bestaande uit Tsead Bruinja, Marja Pruis, Wim van der Tol en Marjoleine de Vos, maakte een keuze uit zo’n tachtig dichtbundels die in de afgelopen twee jaar zijn verschenen. Uit dat rijke aanbod nomineerde zij vier bundels, waaruit zij ten slotte koos voor Edwin Fagel, ‘vanwege de trefzekere toon die subtiele gemoedsbewegingen niet uit de weg gaat, vanwege zijn inzicht in de werking van poëzie, zijn speelse omgang met de traditie en zijn gedurfde helderheid’. De andere genomineerden waren Micha Hamel met Luchtwortels, Ruth Lasters met Vouwplannen en Esther Naomi Perquin met Servetten halfstok.

De Jo Peters PoëziePrijs, vernoemd naar de in 2001 overleden uitgever van de kleine maar gezaghebbende uitgeverij Herik, is een tweejaarlijkse prijs voor dichters die niet meer dan twee bundels hebben gepubliceerd. Dit jaar is hij voor de vierde maal uitgereikt. Voor de prijswinnaar is een bedrag van 4.000 euro beschikbaar dat wordt uitgekeerd in twee delen. Het eerste deel (1.250 euro) direct, op de Avond van Nieuwe Poëzie. Op die avond wordt de dichter tevens de opdracht verstrekt tot het schrijven van een nieuwe, door de Stichting Jo Peters PoëziePrijs bibliofiel uit te geven bundel.

Bij de uitreiking van het eerste exemplaar daarvan, ongeveer een jaar na de prijsuitreiking, ontvangt de winnaar het tweede deel van de prijs (2.750 euro). De eerdere winnaars waren Alfred Schaffer (2002), Hagar Peeters (2004) en Jan Willem Anker (2006).

avatar van DvonGeem
Met hun boek Binnen is het donker, buiten is het licht, een uitgave van Atlas, hebben journalist Dick Wittenberg en fotograaf Jan Banning de Bob den Uyl Prijs 2008 gewonnen. Ten einde een kroniek van de armoede te maken, streken ze neer in Dickisoni in Malawi, een dorp waar het, als in zoveel dorpen in het Afrikaanse land, maar de vraag is of er morgen te eten zal zijn. Ze spraken er met alle bewoners en legden hun bestaan in woorden en foto’s vast. Na een reportage in NRC Handelsblad stroomden de giften binnen, waarna Wittenberg nog drie keer naar het dorp terugkeerde om het effect daarvan te zien.

Dicht op de huid
‘Nooit is de armoede van Afrika zo dicht op je huid gekomen. De auteur neemt zichzelf bovendien mee. Zijn aanwezigheid zet de verhoudingen in Dickisoni op scherp. Hij vraagt zich af of zijn aanwezigheid daar eigenlijk gerechtvaardigd is. De karige schrijfstijl verbindt zich prachtig met de karigheid van het bestaan van de bewoners,’ aldus de jury (schrijver/filmmaker Peter Delpeut, directeur van het Tropenmuseum Lejo Schenk (voorzitter), schrijfster Rascha Peper en voorzitter van Artsen zonder Grenzen Albertien van der Veen) in haar rapport. De andere genomineerden waren Eefje Blankevoort met Stiekem kan hier alles (Podium), Jolanda Linschooten met Poollicht (Gottmer), Olaf Tempelman met Roemeense lente (De Arbeiderspers), Nell Westerlaken met Het paviljoen van meneer Mofid (De Geus) en Frank Westerman met Ararat (Atlas).

Vijfde editie
Het was de vijfde keer dat de jaarlijkse prijs voor het beste literaire en/of journalistieke reisboek werd toegekend. De eerdere winnaars waren Rudi Rotthier met De koranroute, Renée Postma met Midden-Europa achter de schermen, Bart Rijs met Het hemels vaderland en Jannie Regnerus met Het geluid van vallende sneeuw. Aan de prijs is een bedrag van 5000 euro en een plastiek van Berenice Witsen Elias verbonden.

Bron: Literatuurplein

avatar van DvonGeem
De Vlaming Jan Simoen (1953) krijgt voor zijn boek Slecht de Gouden Zoen 2008, de prijs voor het mooiste jeugdboek van het afgelopen jaar, gekozen door volwassenen. De Boekendief van de Australiër Markus Zusak en Het jaar dat de zigeuners kwamen van de in de Verenigde Staten wonende Linzi Glass worden bekroond met een Zilveren Zoen. Aan de rivier van de Australiër Steven Herrick en Markus en Diana van de Noor Klaus Hagerup krijgen een Eervolle Vermelding. Dit is vandaag bekend gemaakt door de Stichting CPNB, de organisator van deze prijs. De prijzen worden op woensdag 14 mei uitgereikt.

Dit jaar was er sprake van een zeer groot aanbod van goede, vertaalde boeken. Binnen de bekroningen is er één oorspronkelijk Nederlandstalig boek: Slecht van Jan Simoen, een uitgave van Querido. De 16-jarige jongen Nathan speelt daarin de hoofdrol. Aan het begin van het verhaal is hij opgepakt door de politie en wacht hij op zijn verhoor. Gaandeweg wordt duidelijk wat er precies is gebeurd. Dan blijkt Nathan niet zo’n aardige jongen als hij in eerste instantie leek.

Jan Simoen groeide op aan de Belgische kust en woont in Leuven, waar hij Romaanse talen studeerde en sinds 1976 Franse les geeft aan jongeren. Naast kinder- en jeugdboeken, waaronder Duizend stenen ogen en Met mij is alles goed, schreef hij vele korte verhalen voor kinderen. Ook schreef en vertaalde hij toneelstukken.

Vorige maand werd de winnaar bekend van de Prijs van de Jonge Jury 2008, de jeugdboekenprijs gekozen door jongeren zelf. Deze prijs, een initiatief van Stichting Lezen en georganiseerd door Bulkboek, werd toegekend aan Vamp van Caja Cazemier tijdens de Dag van de Jonge Jury.

Bron: Literatuurplein

avatar van DvonGeem
In het Amstel Hotel is dinsdagavond de Libris Literatuur Prijs 2008, goed voor een bedrag van 50.000 euro, uitgereikt aan de schrijfster D. Hooijer voor Sleur is een roofdier, haar derde verhalenbundel. Zo is de prijs niet gegaan naar een van de grote favorieten, Jeroen Brouwers met Datumloze dagen of Marjolijn Februari met De literaire kring. De jury bevestigt daarmee wederom het etiket ‘eigenzinnig’ dat zij opgeplakt kreeg, maar wie het boek (inmiddels) heeft gelezen, kan zich vinden in haar keuze.


‘Ik heb altijd wel rozen staan van deze of gene, mooie bloemen zijn dat. Maar de seks die daarop volgen moet, vind ik oppervlakkig.’ Zo begint Hooijer het verhaal ‘Leliën’ in haar bekroonde bundel. Zij verstaat de kunst je als lezer met de eerste zin meteen in te kapselen en bovendien midden in de wereld van het verhaal te plaatsen. ‘Bosgrond en peredrups’ bijvoorbeeld begint met de volgende zinnen: ‘Lang voor ik klachten kreeg bij de mooiste jongens en meisjes merkte ik al dat ik anders begon te ruiken. Mijn zaad had niet meer de geur van cantharellen maar van bosgrond, iets van takjes en droge bladeren.’


De vertelster in ‘Leliën’ wordt een bitch genoemd. Dat moet ze ook wel zijn, ‘want ik woon alleen en ben eigenlijk wel mooi’. Haar angst is dat ze oud wordt zonder dat ze ooit van iemand heeft gehouden. Jannes, haar nieuwe jonge vriend, brengt geen rozen mee maar een in de berm geplukt boeket waar torretjes uit opvliegen. Hij wil het bos in met haar ‘om onze eerste op touw te zetten’. Hij is leuker dan anderen en zij gaat hem na een ruzie zelf opzoeken, ook met bloemen, witte leliën, de bloem van de dood die kevers aantrekt. Ze treft Jannes aan in gevecht met zijn oudere broer en houdt hem de bloemen voor. ‘(Ik) zeg dat dit voor kevers is, hij zal eens wat zien!’

‘Een mens kijkt bij zijn dood terug op een zelfgemaakt leven. Mooi, slordig, wrak, rampzalig maar zelfgemaakt. Mijn leven begon op een zelfgemaakt niets te lijken.’ Zo begint het titelverhaal in Sleur is een roofdier. De 24-jarige verteller Rolf trouwt met de lerares Gwenn, wordt gelukkig met haar en hecht zich na een moeilijk begin aan haar zoon Rik. Alles is perfect, ware er niet de angst, bij haar nog meer dan bij hem, voor de sleur die een relatie volledig uitholt. Zij heeft al een huwelijk achter de rug waarin op de verliefdheid geen liefde was gevolgd en er geen seks meer was. Van zijn huisarts krijgt Rolf te horen dat lieve mensen gevoelig zijn voor sleur. ‘En sleur is een roofdier, wist je dat?’ Nadat hij heeft ontdekt dat Gwenn contact heeft met haar ex en die zelfs nog een les in de liefde heeft gegeven omdat hij bij zijn nieuwe vriendin niet klaarkomt, gaat hij niet met de deuren slaan. Van nog een keer zo’n les wil hij niet weten, maar hij komt wel met een andere oplossing. Welke? Op deze en vergelijkbare vragen geeft Hooijer ‘op inventieve wijze even curieuze als fascinerende antwoorden,’ aldus de jury van de Libris Literatuur Prijs.

In de verhalen in deze bundel is volgens haar alle vrijheid voor de verbeelding van de lezer. Informatie over haar personages geeft Hooijer bij stukjes en beetjes prijs. Ze laat zelfs lang in het ongewisse of het om een man of een vrouw gaat. En wanneer ze contouren hebben gekregen, blijven die personages toch tot aan het einde toe raadselachtig. In het universum van deze bundel heerst immers geen logica. De handelingen en de overwegingen van de personages, of ze nu verpleegkundige of prostituee, acteur of circusartiest zijn, doen doorgaans nogal buitenissig aan.


Aan conventies heeft Hooijer geen boodschap, aldus de jury in haar rapport. Op ingenieuze wijze verbindt ze elementen van het fictieve verhaal, het toneelstuk en het essay met elkaar, zoals in ‘Het gelaat van Ludmilla’, een soort misdaadverhaal, maar dan in de setting van een toneelstuk, met opvallend veel perspectiefwisselingen. Ze heeft daarbij een geheel eigen stijl ontwikkeld, ‘die prikkelt, verbaast en niet zelden op de lachspieren werkt’. Haar humor zit niet alleen in de scènes die ze beschrijft, maar vooral in haar verwoording van allerlei observaties en mededelingen. Met haar verhalen spreekt ze de lezer ‘zowel op zijn gevoel als verstand aan’.

D. Hooijer (pseudoniem van Kitty Ruys) is in 1939 in Hilversum geboren. Onder de naam Milly Wiers begon ze destijds als dichteres. Ze publiceerde gedichten in het tijdschrift De Revisor en bij De Beuk verschenen in de jaren ‘80 bundels als Steen, been en bladeren, M’n tuin uit en Grijze route, ezelsvel. Als schrijfster van verhalen debuteerde ze in 2001 bij Van Oorschot met Kruik en kling, waarin meteen haar originele aanpak bleek. Zuidwester meningen (2004), haar tweede bundel, werd voor de Anna Bijns Prijs genomineerd. Inmiddels werkt ze aan een roman, zoals vrijdag was te lezen in een interview met Arjen Fortuin in NRC Handelsblad.

Bron: Literatuurplein

avatar van Prowisorio
Best of the Booker shortlist bekend:

Pat Barker's The Ghost Road (1995)
Peter Carey's Oscar and Lucinda (1988)
JM Coetzee's Disgrace (1999)
JG Farrell's The Siege of Krishnapur (1973)
Nadine Gordimer's The Conservationist (1974)
Salman Rushdie's Midnight's Children (1981)

avatar van DvonGeem
Sinterklaas van Charlotte Dematons, Letterdromen met Do van Harriët van Reek en Mejuffrouw Muis en haar heerlijke huis van Marije Tolman maken kans op het Gouden Penseel 2008, de prijs voor het mooist geïllustreerde kinderboek van het afgelopen jaar. Dat is vandaag bekendgemaakt door de Stichting CPNB, organisator van de prijs. De eend, de dood en de tulp van Wolf Erlbruch, Mijnheer Eekhoorn en de eerste sneeuw van Sebastian Meschenmoser en Mijn trui van Audrey Poussier maken kans op een Zilveren Penseel of eervolle vermelding, de Vlag en Wimpel. Welk boek welke bekroning ten deel valt, wordt op donderdag 29 mei bekendgemaakt in het Rijksmuseum te Amsterdam, als daar de prijzen worden uitgereikt.

In de Kinderboekenweek zal het Rijksmuseum een presentatie wijden aan illustraties uit de zes boeken die de Penseeljury dit jaar heeft uitgekozen ter bekroning. Deze samenwerking met het Rijksmuseum is nieuw. Met deze alliantie willen het Rijksmuseum en de CPNB de belangrijke relatie tussen beeldcultuur en het geïllustreerde kinderboek extra benadrukken en glans geven. De afgelopen drie jaar werkte de CPNB samen met het Centraal Museum Utrecht.

De Penselen en de Griffels zijn de prijzen van de Kinderboekenweek, die dit jaar wordt gehouden van 1 t/m 11 oktober. Op 2 juni wordt bekend welke boeken een Zilveren Griffel 2008 krijgen, de prijs voor het mooiste kinderboek van het afgelopen jaar. De Penselen worden jaarlijks door de Stichting CPNB toegekend op voordracht van een onafhankelijke jury.

Bron: persbericht CPNB

avatar van DvonGeem
The English Patient van Michael Ondaatje, Sacred Hunger van Barry Unsworth, The Blind Assassin van Margaret Atwood en Life of Pi van Yann Martell… Deze romans stonden bij de bookmakers hoog genoteerd bij de verkiezing van The Best of the Booker, naar aanleiding van het 40-jarig bestaan van de prijs. Daarvoor kwamen in eerste instantie alle boeken in aanmerking die in de afgelopen veertig jaar met de (Man) Booker Prize zijn bekroond. Nu een jury, bestaande uit Victoria Glendinning, Mariella Frostrup en John Mullan, het aantal kanshebbers heeft teruggebracht tot zes, zijn de romans van Ondaatje, Unsworth, Atwood en Martell afgevallen.

Opvallende afvallers zijn verder onder meer The Bone People van Keri Hulme, The Remains of the Day van Kazuo Ishiguro, How Late It Was, How Late van James Kelman, Paddy Clarke Ha Ha Ha van Roddy Doyle, Amsterdam van Ian McEwan en Rites of Passage van William Golding. Die laatste roman was de runner-up toen vijftien jaar geleden, bij het 25-jarig bestaan van de prijs, The Booker of Bookers werd gekozen. Winnaar werd toen Salman Rushdie met Midnight’s Children en die roman was én is wederom favoriet bij de bookmakers. Hij werd door de jury wel genomineerd. Haar lijstje van zes is als volgt samengesteld:

* Pat Barker, The Ghost Road (winnaar 1995)
* Peter Carey, Oscar and Lucinda (winnaar 1988)
* J.M. Coetzee, Disgrace (winnaar 1999)
* J.G. Farrell, The Siege of Krishnapur (winnaar 1973)
* Nadine Gordimer, The Conservationist (winnaar 1974)
* Salman Rushdie, Midnight’s Children (winnaar 1981)

Welke van deze zes romans uiteindelijk met de titel The Best of the Booker wordt getooid, bepaalt niet de jury die de kaalslag heeft toegebracht, maar het publiek. Dat kan tot 12 uur ’s middags op dinsdag 8 juli zijn stem uitbrengen op de website van de Man Booker Prize. De winnaar wordt op 10 juli bekendgemaakt tijdens het London Literary Festival in het Southbank Centre.

Tekst en copyright: Jef van Gool / Literatuurplein

Gast
geplaatst: vandaag om 22:28 uur

geplaatst: vandaag om 22:28 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.