Man Booker Prize voor The Gathering van Anne Enright

Niet Ian McEwan (met On Chesil Beach aanvankelijk de topfavoriet), niet Lloyd Jones (met Mister Pip de laatste weken zo sterk in de lift), niet Nicola Barker, Indra Sinha of Moshin Hamid, maar de Ierse Anne Enright heeft de Man Booker Prize gewonnen. Zij krijgt het daaraan verbonden bedrag van 50.000 pond voor haar roman The Gathering, als De samenkomst in een vertaling van Piet Verhagen bij De Bezige Bij verschenen.

‘Ik ben Veronica Hegarty, negenendertig, en bezig suiker in de thee te doen voor de liefste vrouw in Dublin, die zojuist afschuwelijk nieuws gekregen heeft… Plotseling herinnert ze zich dat haar zoon dood is. Ze kijkt me opnieuw aan om te zien of het waar kan zijn en ik knik op een gemaakt soort manier. Geen wonder dat ze me niet gelooft. Ik geloof het zelf amper.’ De zelfmoord van haar negen maanden oudere broer Liam en de confrontatie met haar familie doen Veronica, zelf moeder van twee dochters, terugdenken aan haar jeugd in een gezin van twaalf kinderen (waarvan de moeder ook nog eens zeven miskramen had gekregen) en aan de verhalen over het liefdesleven van Ada Merriman, haar oma, dat mede de aanleiding zal blijken te zijn van de tragedie rond haar broer.

Juryvoorzitter Howard Davies prees The Gathering als ‘een onverschrokken boek over een rouwende familie in een krachtige, rauwe taal. Wij zijn onder de indruk van Enrights kwaliteiten als romanschrijfster en verwachten nog veel van haar te horen.’ Het einde van de roman noemde hij absoluut briljant. ‘De laatste zin is een van de allerbeste laatste zinnen die ik ooit las in een roman.’

‘Het is inderdaad geen vrolijk boek,’ zei Enright zelf over haar vierde roman. De 45-jarige voormalige televisieproducer was verguld én verrast met haar uitverkiezing. Voor de BBC-microfoon improviseerde ze dat ze het prijzengeld gaat besteden aan een nieuwe keuken. Ze werkt momenteel aan een verhalenbundel. Eerder verschenen twee van haar romans - Evenbeeld (What Are You Like, 2000) en Het genoegen van Eliza Lynch (The Pleasure of Eliza Lynch) – en haar ‘tegendraadse handleiding’ over zwangerschap en moederschap - Baby’s voor beginners (Making Babies : Stumbling Into Motherhood) – in vertaling.

Bron

Premio Planeta voor Juan José Millás

De Spaanse schrijver Juan José Millás heeft de Premio Planeta gewonnen, met 601.000 euro de meest lucratieve prijs voor een afzonderlijk werk in het Spaanse taalgebied (en ver daarbuiten). Bekroond werd zijn autobiografische roman El Mundo, waarvoor de traumatische verhuizing van zijn geboortestad Valencia naar Madrid toen hij zes was, de inspiratie leverde. ‘In het leven van elke schrijver is er wel iets dat voor een breuk zorgde,’ zei hij in Barcelona waar de toekenning bekend werd gemaakt. ‘Wij schrijven om die breuk weer te lijmen.’

De in 1946 geboren Millás, columnist bij de krant El Pais, is een van de meest toonaangevende hedendaagse Spaanse schrijvers. Hij heeft een tiental romans en verhalenbundels geschreven, waarvan er tot nu toe twee in het Nederlands zijn vertaald. In 1991 was dat Elena’s eenzaamheid (La soledad era esto, 1990) waarin een vrouw door het lezen van de dagboeken van haar overleden moeder zich steeds meer met haar gaat identificeren. Vorig jaar volgde Overspel in 33 variaties (Cuentos de adúlteros desorientados, 2005), een verhalenbundel waarin overspel uit verschillende invalshoeken wordt benaderd.

Runner-up bij de Planeta Prijs was de in Venezuela geboren Boris Izaguirre, een populaire radio- en televsiester in Spanje. Hij kreeg een bedrag van 150.000 euro voor zijn roman Villa Diamante.

Bron

En nog een bericht van gisteren, dan zijn we weer helemaal bij

Het zijn net mensen van Joris Luyendijk Boek van het Jaar 2007

De verkiezing voor de NS Publieksprijs voor het Nederlandse Boek 2007 is met 24% van de stemmen gewonnen door Joris Luyendijk met zijn boek Het zijn net mensen, een uitgave van Podium. In totaal brachten 35.079 mensen een stem uit. Dat heeft de CPNB, initiatiefnemer van deze publieksprijs, vandaag bekendgemaakt. Luyendijk kreeg de NS Publieksprijs 2007, goed voor een bedrag van 7.500 euro en een sculptuur van Jeroen Henneman, uit handen van Geert Mak, tweevoudig winnaar van deze prijs. Zijn boek mag de eretitel ‘Boek van het Jaar 2007’ voeren.

Het zijn net mensen (2006) is het derde boek van journalist Joris Luyendijk. Hij beschreef daarin zijn ervaringen nadat hij vijf jaar als correspondent in de Arabische wereld had gewerkt. Met veel humor stelt hij aan de kaak hoe groot de rol is van massamedia bij de vorming van het westerse beeld van het Midden-Oosten. Bij de verschijning in juni 2006 kwam het boek meteen binnen in De Bestseller 60, waarin het inmiddels 68 weken onafgebroken genoteerd staat. Er zijn nu meer dan 125.000 exemplaren van verkocht.

Van het totale aantal stemmers is 65% vrouw en 35% man. De meeste stemmen komen uit de leeftijdsgroep 61 jaar en ouder. Van de 24% die op Het zijn net mensen heeft gestemd, is 58% vrouw en 42% man. In totaal 2.347 mensen hebben op een titel van eigen keuze gestemd. De andere genomineerde boeken waren De wandelaar van Adriaan van Dis, Tirza van Arnon Grunberg, De weduwnaar van Kluun, Close-up van Esther Verhoef en Het laatste offer van Simone van der Vlugt. Eerdere winnaars waren onder meer Hella S. Haasse met Heren van de thee, Adriaan van Dis met Indische duinen en Geert Mak met De eeuw van mijn vader en In Europa. Vorig jaar won Kluun met Komt een vrouw bij de dokter.

Bron

Dimara: Misschien is het handig om je bron er bij te zetten?

Geloof je het anders niet? Ik zal het doen!

Het is voornamelijk wel zo netjes, anders lijkt het alsof je het zelf hebt geschreven (en straks krijgt boekmeter nog een plagiaatclaim aan zijn/haar broek ).

Kan iemand "ELDORADO" van Doris Lessing toevoegen aub?

dinsdag 23 oktober 2007

Brouwers weigert Prijs der Nederlanse letteren

De auteur Jeroen Brouwers wil de hem toegekende Prijs der Nederlandse Letteren niet. Het geldbedrag is een aanfluiting. De weigering betekent dat de prijs dit jaar niet zal worden uitgereikt.

Dat Jeroen Brouwers niet uitkeek naar de uitreiking van de Prijs der Nederlandse Letteren, op 24 november door koning Albert van België, was geen geheim. Het geldbedrag dat aan de driejaarlijkse oeuvreprijs is verbonden – 16.000 euro – vond hij een aanfluiting. Alsof je te horen krijgt: 'Hier, koop daar maar een glaasje bier voor, ouwe.'

Gistermiddag heeft Brouwers (67) de prijs zelfs daadwerkelijk geweigerd: 'Ik heb de Nederlandse Taalunie gebeld, en gezegd dat ik niets hoef.' Dat deed de in het Vlaamse Zutendaal woonachtige Brouwers na maandag door de beide cultuurministers gebeld te zijn: Anciaux van België en Plasterk van Nederland.

Brouwers: 'Ze hebben me allebei verteld dat het prijsbedrag niet omhoog kon. Misschien in de toekomst wel. Dat had iets met de reglementen te maken, volgens Plasterk.'

De driejaarlijkse Prijs der Nederlandse Letteren geldt als de hoogste onderscheiding voor een auteur uit het Nederlands taalgebied. Toch is het daaraan verbonden bedrag aanzienlijk lager dan de AKO- of Libris Prijs (50.000 euro) of de P.C. Hooftprijs (60.000 euro). Het gaat vooral om de eer, aldus een woordvoerster van de Nederlandse Taalunie.

'Ze kunnen me wat', aldus Brouwers, wiens jaarinkomsten uit zijn gehele oeuvre over 2006 een schamele 6.000 euro bedroegen. 'Het gaat om het gebaar', liet hij afgelopen vrijdag de Volkskrant weten: 'Je moet als ouwe vent met zoveel boeken achter je nog smeken om ergens een bedragje los te krijgen.'

Nog nooit werd de Prijs der Nederlandse Letteren geweigerd. Eerdere laureaten zijn Mulisch, Walschap, Haasse, Gilliams, Hermans en Reve. Jeroen Brouwers, gisteren: 'Ik heb mevrouw Liesbeth van Nijvel van de Taalunie mijn besluit meegedeeld. Hoe haar reactie luidde? Ze zei alleen maar: O, wat jammer nu!'

De Prijs wordt al uitgereikt sinds 1956. De laatste keer, in 2004, ontving Hella Haasse de prijs uit handen van koningin Beatrix.
(bron: de Volkskrant; foto: ANP)

http://www.boekennieuws.com/archief/2007_10_01_archief.html

Misschien ligt het aan mij hoor, maar ik vind het een beetje een rare reactie van Brouwers. Alsof 16.000 euro niks is, ik denk dat er genoeg mensen zijn die dolgelukkig zouden zijn met zo'n bedrag...

Nou inderdaad, alsof het alleen maar om het geld draait. Het gaat toch om de prijs zelf en niet het geld... Het lijkt mij juist een eer om die prijs te krijgen, maar voor mijnheer Brouwers blijkbaar niet

Van een auteur waar het schijnbaar alleen om het geld te doen is ga ik geen boeken lezen. Wat een snob.

Als het de man om het geld zou gaan, zou hij die grijpstuivers wel aannemen.
Het gaat deze man om de eer. Hij vind het bedrag niet eervol genoeg.

Overigens weigerde Hermans in begin jaren zeventig de PC Hooftprijs. Waarom? Omdat hij een brief kreeg met dat hij de prijs, ter waarde van 18.000 gulden gewonnen had, en vlak daarna een correctiebrief kreeg, waarin vermeld dat de prijs niet 18.000 doch 8.000 gulden bedroeg.
Hermans weigerde toen de prijs, omdat 'een prijs uit handen van een minister, wiens handtekening van de ene op de andere dag 10.000 gulden in waarde daalt, niet eervol is'.

Nu ook allemaal nooit meer Hermans lezen!

"Nooit Meer Lezen".

Nee, laat Jeroen Brouwers lekker zelf bepalen of hij prijzen accepteert of niet. En lees boeken die je goed denkt te vinden, in plaats van boeken van mensen die je goed vindt!

Schrijver Jeroen Brouwers weigert de Prijs der Nederlandse letteren. Hij vindt het geldbedrag, 16.000 euro, een fooi. Brouwers ontvangt vrijdag wél de cultuurprijs van het Belgische Zutendaal. Het daaraan verbonden geldbedrag: 0 euro.

Bron

Hetgeen mijn stelling onderstreept:

Als het de man om het geld zou gaan, zou hij die grijpstuivers wel aannemen.
Het gaat deze man om de eer. Hij vind het bedrag niet eervol genoeg.

Het gaat de man om de eer. Een regionale/plaatselijke prijs mag niets zijn, een Prijs der Nederlandse Letteren mag ook iets kosten voor hen die die prijs toekennen.

Ik kan Brouwers niet zo één, twee, drie ongelijk geven.

*Prijs der Nederlandse Letteren*... Mag daar een tastbaar genoegen aan kleven aub? Of mag elke Jandoedel een Prijs Met Een Bombastische Naam toekennen, en moet de schrijver maar knielen en danken?

(Het onderstaande artikel is integraal gekopieerd van nu.nl)

Brouwers weigert Prijs der Nederlandse Letteren

DEN HAAG - Jeroen Brouwers heeft laten weten dat hij de Prijs der Nederlandse Letteren 2007 weigert. De Nederlandse Taalunie maakte dat dinsdag bekend.

Brouwers vindt het bij de prijs horende geldbedrag te laag. De hoogte van de driejaarlijkse letterenprijs van de Nederlandse Taalunie is 16.000 euro. De weigering betekent dat de prijs dit jaar niet wordt uitgereikt.

Brouwers had om verhoging van het bedrag gevraagd. Dat zou het eerbewijs volgens hem passender maken.



Taalunie

Het Comité van Ministers van de Nederlandse Taalunie sprak daarover maandag en besloot vervolgens de per reglement vastgestelde som te handhaven. Volgens de Taalunie is de prijs daarna toegekend aan Jeroen Brouwers.

De auteur zou de prijs hebben geaccepteerd, maar kwam daar dinsdag op terug. Brouwers vindt dat hij met een aalmoes wordt afgescheept.



Nobelprijs

"Deze prijs wordt de Nobelprijs der Lage Landen genoemd en daar hebben de Nederlandse en Belgische regering het luttele bedrag van 2666 euro per jaar voor over."

Op zijn website maakte Brouwens dinsdagavond melding van de weigering. "Nader commentaar volgt", liet de in Zutendaal in Vlaanderen wonende schrijver verder weten.



Laag

Vergeleken met een aantal prijzen is de Prijs der Nederlandse Letteren aan de lage kant. De Gouden Uil en AKO Literatuurprijs zijn respectievelijk goed voor 25.000 en 50.000 euro.

Anton Korteweg, voorzitter van de jury van de Prijs der Nederlandse Letteren, vindt er wel wat voor te zeggen dat het bedrag laag is, zei hij dinsdagavond tegen de Wereldomroep. "Aan de PC Hooftprijs is een bedrag verbonden van 60.000 euro, de commerciële prijzen als Ako en Libris-prijs zijn ook een stuk hoger."



Prestige

"Ik zou het persoonlijk niet gek vinden wanneer het prestige van de prijs ook uitgedrukt wordt in het daaraan verbonden bedrag", aldus Korteweg.

De prijs wordt al uitgereikt sinds 1956. De laatste keer, in 2004, ontving Hella Haasse de prijs uit handen van Koningin Beatrix.



Reve

Eerdere laureaten zijn Gerard Reve, Paul de Wispelaere, Harry Mulisch, Christine D'haen, Gerrit Kouwenaar, Hugo Claus, Lucebert, Maurice Gilliams, Willem Frederik Hermans, Marnix Gijsen, Simon Vestdijk, Gerard Walschap, Jacques Bloem, Stijn Streuvels, Adriaan Roland Holst en Herman Teirlinck.

Brouwers (1940) is een zeer productief schrijver van romans, korte verhalen, toneelstukken en essays. Zijn werk is sterk polemisch. Brouwers' werk werd vele keren onderscheiden.

Een prijs weigeren omdat het geldbedrag een aanfluiting zou zijn (wat overigens voor veel mensen een jaarsalaris is) vind ik ronduit onbeschoft. De uitspraak: Kijk een gegeven paard nooit in de bek gaat voor hem duidelijk niet op.

Het gaat de man om de eer. Is zo'n prijs winnen niet eervol genoeg dan? Dat tastbare genoegen wat eraan zou moeten kleven is het gevoel dat de kwaliteit van je oeuvre erkent wordt.

Zo'n som geld erbij is leuk, maar betekend verder niks. De hoogte van het prijzengeld zegt helemaal niks over de geleverde prestatie. Elke onbenul kan tegenwoordig het drievoudige winnen met shows als Lotto Weekend miljonair.

Tsja, jij begint over 'jaarsalaris'. Het is duidelijk dat JIJ degene bent die naar het geld kijkt, en niet naar de eer.

Een prijs zonder waarde is hol, en de waarde kan niet uit enkel 'de prijs' oftewel 'de eer' bestaan. Dan kan ik ook wel -tig prijzen uitdelen, dagelijks.
Ik kan Brouwers steeds beter begrijpen. Wat is het nut van prijzen toekennen als het enkel om de arrogantie van de uitdeler moet gaan. "Zie mij eens een kenner zijn, en een grote schrijver een flutprijs geven."
Zou Koning Albert, met alle respect voor de man, ooit een boek van Brouwers gelezen hebben?

Wie zichzelf wil verheerlijken door prijzen toe te kennen/uit te delen, dient daar letterlijk een prijs voor te betalen.
Op de Wallen kom je ook niet gratis aan je gerief.


De erkenning van een oeuvre ligt, grof gezegd, besloten in de verkoopcijfers.

Bij prijzen als deze gaat het vaak juist niet om de uitdeler, maar om het promoten van een product. In dit geval boeken. Eigenlijk is dit (eigenlijk in elke culturele sector) een heel sterk marketingmiddel. Er worden immers meerdere 'producten' genomineerd die alle baat hebben bij de aandacht die deze prijs genereert.
In dit geval krijg ik dus juist nog meer het idee dat Brouwers het helemaal niet om het geldbedrag te doen is, maar om de publiciteit. Door er een dergelijk 'schandaal' van te maken, genereer je immers nog meer aandacht (en dan vooral enkel voor jou 'product' en niet die van de andere genomineerde).

Maar misschien zit ik nu wel veel te veel vanuit de dingen die ik met mijn studie geleerd heb te letten...

Uiteindelijk vind ik het nog steeds geen manier van doen, juist omdat het om een behoorlijk bedrag gaat. Een bedrag dat anderen (zijn lezers?), misschien wel nooit bij elkaar zien en wellicht hard nodig hebben. Ik vind het vooral in die zin niet kunnen, dan had ik liever gezien dat hij het aan een goed doel geeft ofzo.

Nu kan de Taalunie, of Koning Albert het geld toch aan een 'goed doel' schenken? Geld blijft geld.

Brouwers kan bij lange na niet leven van zijn literaire werk, dus moet hij ook gewoon net als ieder ander via een baan zijn bestaan verzekeren. Het argument van minachting voor het geld verwerp ik derhalve.
Het gaat Brouwers om tastbare eer, en geen holle prijs. En een Prijs Der Nederlandse Letteren, beurtelings uitgereikt door Staatshoofden van Koninklijke Bloede, daar mag best een *flink* stuk tastbaarheid aan kleven.

Ik vind de prijs niet heel laag, maar ook zeker niet hoog. Brouwers mag zijn eigen norm stellen.

Hoezo kijk ik alleen maar naar het geld? Het was meneer Brouwers zelf die het geldbedrag afwimpelde met de zin Alsof je te horen krijgt: 'Hier, koop daar maar een glaasje bier voor, ouwe.'
Dat komt zo sympathiek over, als je een jaarsalaris van een grote groep mensen als fooi beschouwd.


Maar de waarde van een prijs is niet altijd in geld uit te drukken. Bij sommige prijzen krijg je alleen maar een beeld en daar hoor ik ook niemand over klagen.


Ja, zo kan je het natuurlijk ook bekijken. Maar zo'n oeuvreprijs kun je ook beschouwen als een compliment, en als iemand je een compliment geeft vraag je daar ook geen geld voor.
Uiteraard hoeft Brouwers bij een prijs als deze niet dankbaar op zijn knieën te vallen, hij neemt hem gewoon in ontvangst zoals hij die andere Vlaamse Cultuurprijs in ontvangst neemt, en klaar.
Wat nou eerverlies? Eer is niet gekoppeld aan geld.

Weer dat 'jaarsalaris'??

Daar gaat het toch helemaal niet om? Brouwers laat zich niet eren met wat hij als een fooi beschouwt.
Dat is een keuze die ik kan begrijpen.

Wat is de waarde van een prijs als je er geen brood voor kunt kopen? Eer? Welke eer? Ieder mens dat een boek van Brouwers leest, liefst koopt, eert het werk van de man. Zelfs als je het verschrikkelijk vindt heb je het dan toch gelezen, dus van waarde voorzien.

En tot slot: Brouwers heeft nooit om die prijs gevraagd, dus is van zijn kant uit *elk* argument om de prijs te weigeren gerechtvaardigd.

Dat is zijn goed recht, ja.

Ik maak er verder geen woord meer aan vuil. Nu heeft hij door deze stunt even zijn fifteen minutes of fame. Volgende week is hij weer uit het collectieve geheugen verdwenen.

Eigenlijk vind ik dat een land (anderhalf land in dit geval) dat zijn schrijvers serieus neemt aan de winnaar van de *3-jaarlijkse* Prijs Der Nederlandse Letteren, die toch voor het grootste eerbetoon binnen de Nederlands/Vlaamse literaire wereld geldt, wel een jaargeld van 16.000 euro mag geven, tot aan zijn/haar dood.

Zodat zo iemand de mogelijkheid heeft zich totaal aan de letteren te wijden.

Nou vooruit, ik kan me daar een heel heel klein beetje iets bij voorstellen.

Maar dat kleine beetje is als sneeuw voor de zon verdwenen tot ik las dat hij wél de Cultuurprijs van het Belgische Zutendaal in ontvangst neemt. Prijs? 0,00 euro.

http://www.novatv.nl/index.cfm?ln=nl&fuseaction=videoaudio.details&reportage_id=5532]Nova.

Het is voor mij duidelijk, Brouwers heeft geprobeerd er een financieel extraatje uit te halen. Dat is mislukt en hij heeft zich daardoor in de nesten gewerkt. Om nog een beetje geloofwaardig te blijven,kan hij niet anders meer dan de prijs weigeren. Gegokt en verloren heet dat.

Dat argument van Brouwers ("een debutant krijgt 15,000 euro en ik voor heel mijn oeuvre 16.000") in dat Nova-filmpje is trouwens ook zo ontzettend knullig.

Ten eerste is die Debuutprijs helemaal geen 15.000 euro, maar 6200 euro.

Bovendien wordt die dus uitgereikt door Boek.be. Daarachter zit het Huis van het Boek, de confederatie van de Vlaamse Boekverkopersbond (VBB), de Verenigde Boekenimporteurs (VBI) en de Vlaamse Uitgeversvereniging (VUV).

Dat is dus een commerciële prijs, iets heel anders dan een overheidsprijs, die jij en ik en iedereen betaalt. Hetzelfde geldt voor de AKO literatuurprijs, de Libris Literatuurprijs en noem ze maar op. Het prijzengeld voor commerciële prijzen kun je niet vergelijken met een prijs van de overheid.

Daar hebben ze in Nederland de WWIK voor uitgevonden.

Dat is een bedelregeling volgestouwd met voorwaarden en beperkingen.

En dan nog vraag ik me af of die regeling wel voor schrijvers geldt:

WWIK Hoofdstuk 2, recht op uitkering:

De kunstenaar heeft recht op uitkering indien hij, of voor zover van toepassing zijn gezin:

a...
b...

c. de aanvraag op grond van deze wet heeft ingediend binnen twaalf maanden nadat hij met goed gevolg een opleiding op het gebied van de kunst, een voortgezette opleiding op het gebied van de kunst of een voortgezette opleiding bouwkunst als bedoeld in de Wet op het hoger onderwijs en wetenschappelijk onderzoek heeft voltooid, voor zover deze opleiding gericht is op de uitoefening van het kunstenaarschap, dan wel een daarmee vergelijkbare, door Onze Minister van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap bij ministeriële regeling aan te wijzen, opleiding heeft voltooid.

Lijkt me eerder een wet voor beeldende kunsteraars.

Ja, leuke quote, maar je knipt nogal selectief. Het is a, en b OF c.




En C is er dan vooral voor afgestudeerden die nog geen tijd hebben gehad om als kunstenaar door het leven te gaan.

Ongetwijfeld een of/of situatie, dan.

Heb je dit ook gelezen?

Art. 10. Uitsluitingsgronden [Geschiedenis: MvT; versie 23 december 2004]
-1. Geen recht op uitkering heeft de kunstenaar die:
a. buiten Nederland zijn woonplaats heeft of die in Nederland zijn woonplaats heeft doch die per kalenderjaar langer dan vier weken verblijf houdt buiten Nederland, dan wel een aaneengesloten periode van langer dan vier weken verblijf houdt buiten Nederland;

of:
d. de eerste dag van de maand waarin hij 65 jaar wordt, heeft bereikt.

Buiten dat Brouwers in België woont, en reeds de 65 is gepasseerd, is het een schandalige regeling, een bedelregeling waar je je grote schrijvers niet aan onderwerpt. Een kunstenaar verbieden langer dan 4 weken in het buitenland te vertoeven! Volstrekt abject. 't Is gewoon een bijstandsregeling, zonder sollicitatieplicht.

Nederland haat zijn schrijvers, dat is altijd al zo geweest. Ze worden uitgelachen, beschimpt, genegeerd... er worden processen tegen aangespannen, ze worden het land uitgepest of voor viezerik uitgemaakt.

Denkend aan Holland zie ik vette bierbuiken traag door oneindige buurtsupers kruipen.

A.F.Th. wil niet eten met Grunberg

APELDOORN - Schrijver A.F.Th. van der Heijden wil maandagavond niet samen met Arnon Grunberg in één zaal zitten bij de uitreiking van de AKO Literatuurprijs.

In overleg met de organisatie zal hij in een aparte ruimte in Paleis ’t Loo in Apeldoorn met zijn vrouw en uitgever de maaltijd nuttigen.

In een opiniestuk in de Volkskrant verwijt Adri van der Heijden Arnon Grunberg dat die hem in een open brief aan de televisiepresentatoren Jeroen Pauw en Paul Witteman als ‘een gevaarlijke paranoïde gek’ neerzet die rijp is voor dwangbehandeling.


Grunberg waarschuwt in zijn tekst Van der Heijdens zoon Tonio voor zijn vader. Tonio zou het niet begrijpen dat Van der Heijden zou applaudisseren als Grunberg de prijs wint en hij zou misschien alsnog denken dat zijn vader inderdaad psychiatrische hulp nodig heeft.

De controverse tussen beide schrijvers begon met een tegen Van der Heijden gericht artikel van Grunberg in het Belgische blad Humo, waarop Van der Heijden reageerde in HP/De Tijd.


Door ook Van der Heijdens gezin in de polemiek te betrekken, heeft Grunberg voor A.F.Th. een grens overschreden.

A.F.Th. is voor de AKO-prijs genomineerd met zijn roman Het schervengericht, Grunberg met Tirza. Voor dat boek kreeg Grunberg dit jaar al de Libris Literatuurprijs en de Belgische Gouden Uil.

http://www.ad.nl/cultuur/article1794082.ece


Ik volg de zaak niet, eigenlijk, maar kan volmondig beamen het met A. F. Th. (van der Heijden) eens te zijn dat het volslagen not done is om familie/gezin te betrekken in een polemiek. Valt me erg tegen van Grunberg.

Tja, ik heb er vaag ergens iets over gelezen, ik ben het wel met je eens maar zou persoonlijk juist in dezelfde ruimte eten en de eer aan mezelf houden.
Het zegt wellicht méér over Grunberg dan over A.F.Th...
A.F.Th, daarom: hoezo wijken?