Mooi weergegeven! Hoe ik Kort Amerikaans ervaren heb staat elders op de site. Hiernaast ook andere boeken gelezen, de ene keer vond ik het meer geslaagd dan de andere keer.
Wolkers is zo'n man waarvan je het idee hebt dat hij er altijd is...
Hiernaast ook beeldend kunstenaar, wat betreft zijn oorlogsmonument zal me altijd bijblijven dat het na voltooiïng binnen enkele dagen vernield was. Mooi dat het er weer staat. Mooi dat Wolkers er was. Of je nu van hem hield of niet: hij was van betekenis in de onze literatuur.

ach ja, er bestaan verschillende top 3's, 4's, etc.
daarom zette ik erbij wat mijn eigen top drie is. het is erg arbitrair. daarom moet iedereen wat mij betreft altijd naar eigen inzicht wat maken. maar het is meestal wel zo dat als je reve een goede schrijver vindt je Mulisch niet goed vindt. daarom is het arbitrair.
maar goed. men houdt ervan lijstjes te maken (zie deze website en ik hou er zelf ook van), maar als je zou kijken wie deze eeuw het meeste heeft betekend dan wel invloed heeft gehad dan kun je zelfs van de grote 5 spreken. reve, hermans, wolkers, haasse en mulisch.
alleen ikzelf kan de laatste twee niet waarderen. gelukkig kunnen anderen dat wel.

Ja! Maar hoe kan het nu dat ik je nu pas opmerk met jouw aantal stemmen?? Andere naam ofzo?? Ofwel, waar kom je ineens vandaan?? (Wel off topic deze vragen. Misschien even voorstellen bij gebruikers?)

Weer zo'n hele bekende schrijver, waar ik eigenlijk vrijwel niets van ken.
Vrijwel niets, want helemaal niets is niet waar. In 1993 leende ik zijn boek 'Lied van de Beul', oorspronkelijke titel 'The Executioner's Song', naar aanleiding van een popliedje van de Nederlandse New Wave band 'Spasmodique', 'Gary Gilmore's Eyes'.

Ik was benieuwd wie die 'Gary Gilmore' dan wel was, want het werd me duidelijk dat het een historisch persoon was, en Norman Mailer bleek er een prachtige 'docusoap' over geschreven te hebben.
(Nu lees ik pas dat hij er de Pulitzerprijs voor kreeg. Dat ik dat moet lezen omdat hij overleden is, tsja, zo gaat dat vaak met schrijvers. Het zijn geen popsterren, zeg maar.)

Vele uren heb ik me met dat boek vermaakt, en er zijn toch maar weinig mensen die mij vele uren weten te vermaken, dus ben ik Norman Mailer uiteraard zeer dankbaar.

Bedankt, Norman!



124 Teletekst za 10 nov
***************************************
Schrijver Norman Mailer overleden

***************************************
` In een ziekenhuis in New York is de
Amerikaanse schrijver en journalist
Norman Mailer overleden.Hij was 84.
Mailer stond bekend als provocateur en
als het literaire geweten van Amerika.

In 1948 debuteerde Mailer met de roman
The Naked and the Dead (Helden zonder
Glorie),gebaseerd op zijn ervaringen
als marinier in WO II.Het boek is in
1998 opgenomen in de lijst van beste
Engelstalige boeken van de 20ste eeuw.

Mailer schreef veel over geweld,misdaad
hysterie in de VS.Voor Armies of the
Night over Vietnam en The Executioner's
Song over een ter dood veroordeelde
moordenaar kreeg hij de Pulitzer prijs.



Gary Gilmore: http://nl.wikipedia.org/wiki/Gary_Gilmore
(op die pagina lees ik ook dat het liedje, naar aanleiding waarvan ik geïnteresseerd raakte in Gilmore, en het boek van Mailer in handen kreeg, nog weer eens een cover was ook. Ergens stemt mij dit allemaal zo triest.)

nieuws nos.nl

22:51 13 November 2007
Schrijver Ira Levin overleden

In New York is de Amerikaanse auteur Ira Levin (78) overleden. Hij schreef onder meer de horrorthriller Rosemary's Baby en The Boys from Brazil, waarin Adolf Hitler voortleeft in tientallen zoons die voorbestemd zijn om de macht in de wereld te grijpen.

Levin schreef bij elkaar nog geen 20 boeken en toneelstukken, maar wat hij schreef werd bijna altijd een succes.

Veel van Levins boeken zijn verfilmd. In Rosemary's Baby speelt Mia Farrow een jonge vrouw die een kind van de duivel krijgt. Zijn debuut A Kiss before Dying werd in 1956 verfilmd met Robert Wagner en in 1991 met Matt Dillon.

Oh jemig. Ira Levin.

Velen zullen hem kennen van zijn verfilmde boeken 'The Boys from Brazil', 'A Kiss before Dying', 'Rosemary's Baby' of 'The Stepford Wifes'...
Ik kende die boeken pas nadat ik de films zag, of, in geval van 'A Kiss before Dying' en 'The Stepford Wifes' alleen maar van de film.

Waarvan ik Ira Levin ken, nog voor ik ooit één van bovengenoemde films gezien of boeken gelezen had, was 'This Perfect Day', in de Nederlandse vertaling: 'De Dag der Dagen'.
Een boek over een niet al te origineel onderwerp, een 'perfecte' maatschappij in de toekomst, waarin alle geweld en ellende uit de mens geband was middels maandelijkse spuitjes. Vechten was zeer slecht, sex was vrij gewoon (maar wel door middel van die spuitjes aan banden gelegd) en alles was geregeld en geperfectioneerd, behalve dan op wat woeste, nog niet ontgonnen eilanden.

En de hoofdpersoon kwam daar tegen in geweer, doordat hij de spuitjes ontweek (of ze werkten niet zo goed, dat weet ik niet meer), tot twee keer toe, want de eerste keer kregen ze hem te pakken.
Toen werkte het verhaal naar een ontluisterende, maar magistrale climax toe.

Dat was mijn eerste en ook meest intense kennismaking met Ira Levin.
Ik vermoed dat hij zich erg liet inspireren door anderen en niet erg uniek was in zijn ideeën, maar zeker in de uitwerking van 'This Perfect Day' was hij groots. Veel 'zachter' dan gelijksoortige boeken als '1984' of 'Brave New World', wat het verhaal voor mij juist harder maakte.

Jammer, weer een schrijver van wie ik, al is het maar één boek, gedenkwaardig vind, is overleden.
Maar eeuwig leven enkel de goden, en zelfs dan alleen als wij het ze toestaan.
Ira: als je snel bent kun je nog bij Norman in de bus stappen! Rust wel en tot ziens!


Er gaan er wel veel de laatste tijd, als katten die slecht weer voorspellen!

Afgelopen maandag 3 december: Elisabeth Eybers, Zuid Afrikaans dichter.
Net die dag werd bij Vertaalde- en Nederlandse Literatuur aan de Volksuniversiteit haar werk en leven besproken.

Van haar hand

DIE ANTWOORD

Of ek jou liefhet? ... Hoe vra jy, wanneer
my oë van die antwoord vol is, weer
dieselfde vraag so twijfelloos en teer?

Toe Christus met die derde haangekraai
sy blik vol stil verwyt na Petrus draai
wie kon die later vraag en antwoord raai?

Drie maal het hy gevra... Daar was alleen
die één gebroke antwoord oor vin een
wat in die dag oor eie verraad moes ween

Wanneer ek elke roekelose eed
van ewige trou en liefde reeds vergeet
het, sal ek nog soos Petrus sê: Jy wéét ...

Carel Beke 1913-2007

Ben benieuwd wie zich de boekjes nog kan herinneren, ik heb ze in ieder geval verslonden.

Rust in Vrede.

Eén van mijn lievelingsauteurs, één van de weinige SF-auteurs die ik goed vind, is niet meer.




R.I.P, Sir Arthur !


SF-auteur Arthur C. Clarke dood

***************************************
` In een ziekenhuis op Sri Lanka is de
Britse sciencefictionauteur Arthur C.
Clarke overleden.De schrijver en
wetenschapper heeft ruim 80 boeken op
zijn naam staan.Clarke was 90 jaar.Hij
woonde sinds 1956 in Colombo.

Clarke vormde met Robert Heinlein en
Isaac Asimov de grote drie van de
sciencefictionliteratuur in de vorige
eeuw.Hij werd wereldberoemd met de
roman '2001:A Space Odyssey'. Die werd
in 1968 verfilmd door Stanley Kubrick.

Clarke is afgestudeerd in elementaire
en toegepaste wiskunde.Hij bedacht in
1945 het principe van de geostationaire
communicatiesatelliet.

De laatste van de grote drie

Net op de radio gehoord. Allergrootste Belgische auteur overleden. Hugo Claus is niet meer.

Ik moet tot mijn schande bekennen dat ik nog nooit iets van deze schrijver gelezen heb.
Zo'n grootheid, zo bekend en zo veelzijdig. Het moet er toch eens van komen.

Zonde. Ik heb niet veel van 'm gelezen, maar z'n gedichtbundels vond ik toch wel mooi, vooral de bundel Almanak.

r.i.p.

Rust In Vrede Hugo Claus,

binnenkort zijn meesterwerk zo snel mogelijk doornemen.

Een van de veelzijdigste kunstenaars aller tijden denk ik.

RIP Athur C. Clarke en Hugo Claus

Ik heb een dubbel gevoel bij het heengaan van Claus: enerzijds vind ik het erg dat een van onze grootste schrijvers is heengegaan (eigenlijk de grootste in Vlaanderen. Maar niet de laatste van de groten van de lage landen want dat zijn dus: Hermans, Reve, Mulisch, Wolkers en Claus) maar anderzijds heeft hij een mooie leeftijd bereikt, een groots oeuvre achtergelaten en is hij op een waardige manier gestorven.
Aldus een zeer respectvolle RIP natuurlijk.

Joanne Klink 1918 - 2008

Misschien een voetnoot tussen alle grootheden die deze week het leven laten, maar de Kinderbijbel van Joanne Klink lag op mijn nachtkastje als jongetje. Rest in Peace!

Nu zal hij nooit de Nobelprijs winnen...

Ed Leeflang 1929-2008

De reactie van Erwin Mortier op de laffe uitlatingen van kardinaal Danneels over de euthanasie van meneer Hugo Claus was schitterend. Tijdens de Paashomilie vond deze kardinaal het normaal om de nagedachtenis van Claus te moeten bekladden en zijn dood als een laffe, bijna verwende gril af te schilderen. De kardinaal zei over Claus' dood dingen als: Door zomaar uit het leven te stappen, antwoordt men niet op het probleem van lijden en dood. Men loopt er in een boog om heen en omzeilt het. Omzeilen is geen heldendaad.

Mortier (tijdens de afscheidsplechtigheid in de Bourlaschouwburg te Antwerpen):
We leven dan wel in de 21ste eeuw, hoeveel er ook veranderd moge zijn, ten gronde blijft alles altijd hetzelfde. Het is een bittere ironie dat de man die ons uitsprak als wezens die zich nimmer volkomen kunnen beschaven, postuum nog de les wordt gespeld door lieden waarvoor hij steeds een heilzaam gebrek aan ontzag heeft vertoond: prinsen van allerlei slag, kerkvorsten, prelaten en andere dragers van schaamteloze pretentie - het slag volk dat hem al van in zijn prilste jaren heeft willen kleineren. Louter en alleen omdat de keuze van zijn levenseinde toevallig niet de hunne is, komen ze weer van onder de plaveien gekropen en spuien hun laffe gal. De eigen morele superioriteit celebreren boven het lichaam van een geliefde dode is geen heldendaad, Meneer de kardinaal: schaam je!!

Ik heb de plechtigheid beluisterd via de radio, en ik was ook behoorlijk onder de indruk van Mortier. Volgens mij heeft hij volledig gelijk, maar zelfs zonder dat gelijk: wat een schitterend geschreven stuk tekst zeg! Het kwam ook perfect over zoals hij het zelf voorlas: langzaam, een beetje bedeesd met die zachte, stille stem van hem, en dan ineens zo'n uitval .

Zonder onze eigen polemiek te willen opstarten, nog even dit: gisteren las ik in De Standaard deze lezersbrief, die me echt wel geschokt achterliet. Zoals Erwin Mortier al zegt: "We leven dan wel in de 21ste eeuw, hoeveel er ook veranderd moge zijn, ten gronde blijft alles altijd hetzelfde."

Antiklerikalisme

Meneer, de minister-president van Vlaanderen.

Ik ben een traditionele CD&V-kiezer, een breeddenkende praktiserende gelovige, en een huisarts. Vanuit mijn algemeen culturele en vooral maatschappelijke belangstelling heb ik op Canvas naar de afscheidsplechtigheid van Hugo Claus gekeken.

Toen een van de sprekers ongemeen scherp en rancuneus uithaalde naar kardinaal Danneels, had ik verwacht dat u zou zijn opgestaan en buiten gegaan. Dit zou publiekelijk en 'onbeschaamd' een kort en krachtig signaal geweest zijn.

Ik heb de indruk dat Vlaanderen vandaag is teruggekeerd naar het gefrustreerde antiklerikalisme van vijftig jaar geleden. Dit soort vertoning zou in het gelaïciseerde Frankrijk van nu ondenkbaar zijn.

Luc G.

(Ik heb zijn naam afgekort, het doet niet echt ter zake hoe hij heet.)

Het is om te huilen... Met welk recht bepaalt een ander te beslissen dat iemand nodeloos en tegen zijn wil in moet lijden? Er is helemaal geen sprake van lafheid. Lafheid is trouwens een loos begrip, zoals Wilde al zei:"Een held is iemand die te laf is om te vluchten." Lafheid is dus relatief.
Verder is Luc er helemaal naast. Dit heeft niks te maken met antiklerikalisme, wel met iemands keuze te respecteren waardig uit het leven te stappen. Ik kan mij er kwaad over maken maar het heeft geen zin. Er zullen altijd van die mensen zijn die menen beslissingen te moeten nemen voor een ander zonder rekening te houden met die ander z'n gevoelens, of ze nu atheïst, katholiek, moslim, hindoe, protestant,..., zijn doet daar weinig toe.

En daarmee is het laatste woord wat mij betreft gezegd over de zaak Claus, want het lijkt te gaan ontaarden in een morele cq religieuze discussie en dat is niet de bedoeling.

Arthur C. Clarke 1917-2008

Schrijver J.J. Voskuil (81) overleden

Na een kort ziekbed is de Amsterdamse schrijven J.J. Voskuil op 81-jarige leeftijd thuis overleden.

Zijn uitgeverij Van Oorschot maakte het nieuws van zijn overlijden bekend. Voskuil werd beroemd door zijn sterk autobiografische roman Bij Nader Inzien over zijn studietijd, en de cyclus Het Bureau, over zijn werk bij het Meertens Instituut, waarvoor hij in 1998 de Libris Literatuurprijs won.

Naast de autobigrafische elementen is het werk van Voskuil bekend om zijn lijvigheid: zijn debuut Bij Nader Inzien telde ruim 1200 pagina's. Mede om die reden had Voskuil aanvankelijk grote moeite met het vinden van een uitgever, totdat Van Oorschot het boek publiceerde. Zijn latere cyclus Het Bureau - wederom uitgegeven door Van Oorschot - telde liefst 5058 pagina's vol vileine schetsen van Voskuils collega's bij het Meertens Instituut.
Vroegere collega's

Op het Meertens Instituut was men niet onverdeeld gelukkig met de zeven delen van Het Bureau. Vroegere collega's herkenden zich in de vaak genadeloos geportretteerde personages en toonden zich 'not amused'. Anderen waren er juist trots op en legden lange lijsten aan van mensen die schuil zouden gaan achter de personages in de reeks.

Zeer schandalig maar nog niets van die vijduizendachtenvijftig pagina's gelezen ...

Wel altijd nieuwsgierig ernaar dus het komt er ooit zeker nog van.

Is iets voor tijdens een ietwat treurige vakantie in een Center parks achtige omgeving terwijl het buiten rotweer is. Dan heb je gelukkig nog altijd vijduizendachtenvijftig pagina's heerlijk Voskuil gezever.

Ik word al depressief als ik dit lees... laat staan dat ik het daar echt moet lezen...

Dit is treurig nieuws zeg! Ik zit momenteel midden in Het Bureau en heb deel 3 net uit. Daardoor heb ik een behoorlijke band opgebouwd met Maarten Koning, aka J.J. Voskuil.

Behalve dat ik vreselijk veel plezier heb om de herkenning in het gedrag van Maarten, heb ik erg veel bewondering gekregen voor de wijze hoe Voskuil de gevoelens van onvrede met zichzelf, bedreigd voelen door anderen, etc tot in de details zo duidelijk beschrijft.

Ik zal met eerbied een vervolg geven aan Het Bureau.

Rust in Vrede!