Werkelijk geen idee.

Voor mij dekt 'wijven' meestal ook wel de lading.

Wat zo 1, 2, 3 in me opkomt....

Ik vind dat het Nederlands vooral veel mooie woorden heeft voor mensen die afwijken van de norm.

Schuinsmarcheerder
Boosdoener
Vrijbuiter
Landloper
Straatschoffie
Sjacheraar

Andere mooie woorden:
Fnuikend
Uitwaaien
Ambivalent

Het lelijkst zijn tweetalige samengestelde namen. Ik krijg echt jeuk van iets als woonmall of Gelredome. Wat ook erg is, zijn mensen die stukje te pas en te onpas gebruiken: "een stukje persoonlijke ontwikkeling".

Ook een beetje in die categorie:

Doerak
Lanterfanter
Oelewapper
Pantoffelheld
Straatmadelief
Baliekluiver

Ik ben het helemaal eens met jullie mooie woordenlijstje wat betreft de mensen met afwijkende norm.

Doet me altijd denken aan het arrest de Emmense Baliekluivers.

Whitechapel had Jack the Ripper, Kentish Town (wijk in het noorden van Londen) is sinds april in de ban van een seriewaterspatter.

"Seriewaterspatter", wat mij betreft nu al het woord van het jaar 2016

Ik vind in het taalgebruik van bijvoorbeeld Marten Toonder en Drs. P wel eens woorden die ik erg mooi vind. Neem nou "snuisterijen", "versnapering", et cetera. (Meer en betere voorbeelden schieten mij zo even niet te binnen.)

Maar als ik er zo even over nadenk, zijn woorden als "kruk", "schoffel", "kriegelig", "kast" en "stoel" eigenlijk ook hele mooie woorden.

In plantennamen zijn misschien wel de meest sprookjesachtige woorden te vinden. Uiteraard "elvenbankje" en "paddenstoel", maar ook "bergvrouwenmantel", "averuit", "lisdodde" en "nachtschade".

De lelijkste woorden zijn voor mij toch wel de woorden die opeens vanuit het niets (via reclame of series ) verschijnen, en dan een tijdje ontzettend populair zijn om vervolgens te verdwijnen.
Beste voorbeeld: goeiesmorgens. Afgrijselijk toch?
Of doei. Ook heel erg.
Ook woorden die een dubbelzinnige sexuele betekenis hebben zoals wip of poesje vind ik heel erg.
Al is het maar omdat wanneer je deze woorden gebruikt in een alledaagse conversatie er altijd wel een of andere lolbroek is die leuk meent te moeten doen.
Ik raak dan altijd een beetje de kluts kwijt en weet niet goed hoe ik verder moet gaan, hoe zit dat bij jullie?

Heel veel woorden en uitdrukkingen zijn afkomstig uit televisieprogramma's en dergelijke. Creatievelingen als Van Kooten en De Bie en Wim T. Schippers hebben met hun televisiepraktijken ontegenzeggelijk de Nederlandse (spreek)taal verrijkt met hun neoglismen.

2 keer doei, nog erger: Doeidoei!

Of voortbordurend daarop: hoihoi...

Brrr...

Eén van de grappen van het Nederlands is, dat je dit soort samengestelde woorden op verschillende manieren kan lezen. Een "spatter van seriewater" blijft taalkundig mogelijk als verklaring.

Waarbij dan nog steeds een hoop woorden ontbreken, zoals:
Belhamel
Farfelu (M, Zuid-Nederlands of Frans; ook als bijvoeglijk naamwoord, eventueel met een ë erachter)
Farfelue (V)
Geitenbreier
Krotenkoker
Malloot
Patjepeeër
Parvenu (uiteraard ook uit het Frans)
Sjamfoeter (verknoeiing van Frans "s'en foutre", zich ergens niet voor interesseren)

Schuinsmarcheerder, lanterfanter, malloot.. erg leuke woorden inderdaad. Dronkemansgelal, ook leuk. Wat ik op zich wel een grappig woord vind is 'Frikandel'.

Ik weet ineens weer, wat ik vorige keer niet zou hebben vergeten, als ik er gelijk aan had gedacht. Dat zijn de termen:
- kwant;
- kwibus;
- kwiebel;
- (biete)kwiet en vooral ook het fraaie:
- kwistenbiebel.
Maar je schuift dan wel de kant van het Vlaams op, wat wat mij betreft prima is.

Het teken @ wordt in verschillende landen anders uitgesproken. In het Nederlands is het meestal het Engelse at óf apenstaartje, in Italië wordt het uitgesproken als chiocciola (slakkenhuisje), in het Bosnisch is het weer een 'gekke A' (ludo A) en in Finland zeggen ze kissanhäntä (kattenstaart) of miukumauku (miauw).

Haha, voortaan zeg ik ook steevast "miauw".

Ik denk dat ik maar in Finland ga wonen.. Miauw!

Vlerk. Heb ik altijd zo'n leuk woord gevonden. Het wordt amper nog gebruikt, helaas.

Hé, verrekte vlerk! of Onbeschofte vlerk!.

'Walgelijk', ook zo'n mooi woord. Afgeleid van het oudhoogduitse walgon, dat draaien betekent (vergelijk met de uitdrukking mijn maag draait rond).

Mooie woorden:

Desgevraagd
klaarblijkelijk
nopend
Derhalve

In ambtelijke en/of juridische kringen kom je ook nog tegen:
Weswege
Weshalve

Ik vind het zo wonderlijk dat sommige woorden echt klinken als het woord dat ze betekenen. Neem nou een woord als 'kwab': dat vind ik op één of andere manier echt klinken zoals een kwab eruit ziet. Maar op een abstracter niveau vind ik ook het woord 'kier' perfect passen bij wat een kier is, misschien door die -ie die als een piepende deur klinkt of zo.
In Waarom een buitenboordmotor eenzaam is vertelt Joke van Leeuwen ook zoiets: dat je kunt horen dat een 'koek' harder is dan een 'flensje'.

Ja, dat zijn ook mijn favoriete woorden. Ik vind bijvoorbeeld 'sijpelen' wat dat betreft heerlijk. Of 'gruis'.

Je vergeet 'glibberig' nog!

'kolk'

En wat te denken van 'bruistablet'.

Ik hou zelf erg van woorden die voor iets naargeestigs staan, maar niet zo klinken. Bajesklant klinkt als iemand die weemoedige liedjes zingt langs de waterkant. Vierendelen klinkt als een tof gezelschapsspel (voor kinderen vanaf 6 jaar). En guillotine klinkt als een pittig Frans gerechtje waar net te veel of te weinig knoflook in zit. En zo zijn er vast nog veel meer.