menu

Boeken / Algemeen / Kunnen vrouwen schrijven?

zoeken in:
avatar van Pageturner
Als je verder weggaat in het verleden, kom je immers haast enkel bij mannelijke schrijvers uit. Homeros en Shakey en Tolstoj hadden maar weinig vrouwelijke concurrentie. Maar als je de bestsellers van de laatste jaren bekijkt, helt de balans volgens mij zelfs over naar de vrouwen.


avatar van eRCee
Het blijft toch allemaal wat vaag, dat onderzoek. Boeken van vrouwelijke schrijvers worden met andere criteria beoordeeld, maar in hoeverre correspondeert dat met hoe ze geschreven zijn? Niet qua 'beschrijving van uiterlijkheden' blijkbaar, maar dat is dan ook wel weer een heel oppervlakkig kenmerk.

avatar van Donkerwoud
'Mannelijke literatuur ontstijgt vaak het niveau van een Baguettereeks niet, en daar verpesten deze mannelijke schrijfsters het voor alle andere mannen die wel universele onderwerpen aan durven te raken, buiten het beperkte mannelijke spectrum.'

Meredith Greer: ‘Zijn mannelijke schrijfsters gewoon niet goed genoeg?’ - hpdetijd.nl

avatar van Donkerwoud
eRCee schreef:
Het blijft toch allemaal wat vaag, dat onderzoek. Boeken van vrouwelijke schrijvers worden met andere criteria beoordeeld, maar in hoeverre correspondeert dat met hoe ze geschreven zijn? Niet qua 'beschrijving van uiterlijkheden' blijkbaar, maar dat is dan ook wel weer een heel oppervlakkig kenmerk.


Maar lijkt me ook wel echt lastig om daar kwantitatief onderzoek naar te doen want waar leg je inderdaad de accenten: de vorm of de stijl, of puur het gegeven door wie het geschreven is en wat er inhoudelijk in de tekst komt.

avatar van eRCee
Lijkt me ook lastig, maar ja, ik promoveer er dan ook niet op. Met algoritmes is het blijkbaar nog niet goed gelukt om mannelijke en vrouwelijke schrijvers van elkaar te scheiden. Zou interesant zijn als dat wel lukt, of juist als blijkt dat er geen algoritme kan worden ontwikkeld dat de genderidentiteit van de auteur kan detecteren.


avatar van misterfool
Wat een domme column! De giftigheid spat er werkelijk van af.
Moederschap kan interessant zijn en het beschrijven daarvan gaat mijns inziens geenszins tegen enige gelijkheidsstrijd in. Het baren van kinderen is nou eenmaal biologisch gezien iets unieks aan de vrouw.

'De vader, de man' zou mij verder een uitstekend thema lijken. Ik acht het bovendien verre van onwaarschijnlijk dat het ooit eens als thema wordt gekozen! Hoeveel vaders halen wel niet eer uit het feit dat ze hun kinderen goed hebben opgevoed. Bovendien beschrijft een van de mooiste scene's die ik ken (uit Tolstoi's Anna Karenina) de complete ontreddering die een man bij een geboorte voelt. Het lijkt me juist dat zo'n thema voldoende voer voor een goed boekenweekgeschenk vormt!

Ik wild de boycot zelfs wel omdraaien. Herinner me eraan dat ik geen boek van mevrouw Bouwman aanschaf. Ik kan me namelijk niet voorstellen dat ik iets van waarde mis.

Ted Kerkjes
Is deze column wel relevant in dit forum? Het gaat toch niet over de vraag of "vrouwen kunnen schrijven"?
Maar goed, ik moet zeggen dat ik het eigenlijk wel met Bouwman eens ben: ik vind het thema vrij stigmatiserend. Waarom heeft het CPNB niet een thema als 'Moeders en vaders' gekozen? Dat was toch beter geweest?

Heb toch het gevoel dat de ophef uiteindelijk voortkomt uit de recente geschiedenis van het CPNB, waarin vrouwen toch vrij zelden gevraagd worden om het geschenk te schrijven. En alleen vanuit dat perspectief kan ik de ophef begrijpen.

Dit hoop ik althans, want als de feministische (witte!) middenklasse werkelijk denkt dat een 2e generatie mannelijke immigrant als Murat Isik niet over vrouwen mag schrijven, is de literatuur gedoemd om zich te beperken tot het autobiografische genre.

Verbeelding en verplaatsing in de persoon die zo anders is dan jij, dat maakt literatuur juist tot de kunstvorm die het is. Dat voor dit thema per se vrouwen uitgenodigd zouden moeten worden vind ik daarom werkelijk totaal bespottelijk.

avatar van dutch2.0
Geen al te slimme column wat mij betreft. Een thema (en zeker ook dít thema) is per definitie neutraal, in die zin dat het thema zelf niets zegt over de invulling ervan. Een thema als 'Fascisme' zal waarschijnlijk niet worden opgevat als een lofzang op, of een verlangen naar het fascisme.

Met een thema als 'De moeder, de vrouw' kun je het bijvoorbeeld hebben over de veranderde maatschappelijke positie van de vrouw, dat ze tegenwoordig zoveel meer is dan moeder. Of dat de associatie moeder-aanrecht echt iets is van voorbije generaties (dat Bouwman zelf meteen die associatie maakt zegt, vrees ik, meer over die dame dan over het thema). Of dat de huidige genderdiscussie een interessante twist geeft aan het begrip moederschap.

De column lijkt geschreven vanuit een soort ingebakken slachtofferschap. Als het thema was geweest 'De vader, de man' dan had Bouwman ongetwijfeld geroepen: 'Boycotten die handel! Waarom is het thema niet 'De moeder, de vrouw?' Die oproep tot boycot vind ik dan ook nog sneuer dan de rest van die column.

Maar goed, ik heb er alle vertrouwen in dat de dames op deze site (al of geen moeder) er iets zinnigers over kunnen zeggen dan Bouwman. Ben benieuwd!

avatar van Pythia
De moeder de vrouw in het gedicht van Nijhoff staat aan het roer van het schip.

Ted Kerkjes
Ik ben het ook alleen maar eens met de opvatting dat het thema enigszins stigmatiserend is, of op z'n minst onhandig gekozen. De column van Bouwman vind ik wat te emotioneel en te stellig geschreven, dus eigenlijk ben ik het met die column ook niet zo eens.
Ik sluit me meer aan bij de woorden van nummer2 over verplaatsing in de literatuur en de woorden van dutch2.0 over de 'moeder-aanrecht-associatie'.

avatar van eRCee
Zowel het thema als de column zijn dom, en daarom boycot ik beide.

avatar van Pythia
Het thema is niet "moeder de vrouw", maar "DE moeder de vrouw". Dat verwijst naar het gedicht van Martinus Nijhoff.
http://klassiekegedichten.net/index.php?id=123

De titel knoopt aan bij de zegswijze 'moeder de vrouw': het bepalend lidwoord "de" is merkwaardig.

De column is dom dus.
Ik vrees ook het ergste voor het product van Siebelink.

Ted Kerkjes
Pythia schreef:
Het thema is niet "moeder de vrouw", maar "DE moeder de vrouw". Dat verwijst naar het gedicht van Martinus Nijhoff.
http://klassiekegedichten.net/index.php?id=123
Ik snap die referentie heus wel, maar het maakt inhoudelijk toch weinig uit? Ze gaan het in het boekenweek toch niet aldoor over Nijhoff hebben?

avatar van Pythia
Ted Kerkjes schreef:
Ze gaan het in het boekenweek toch niet aldoor over Nijhoff hebben?

Ik vrees van niet. De titel van het thema is op zijn minst ongelukkig gekozen.

avatar van Donkerwoud
Excuus trouwens voor deze column. Ik wilde niet meer of minder dan de reuring rond het boekenweekgeschenk onder de aandacht brengen, maar het was niet per se bedoeld om het over deze specifieke column te hebben. Misschien wat onhandig van mij.

avatar van Pythia
Excuus beslist niet nodig, Donkerwoud. Het was een prima aftrap voor beschouwingen over het boekenweekthema en waar kan dat nu beter dan hier?

avatar van Donkerwoud
Overigens denk ik niet dat het CPNB dit naast zich neer kan leggen als ze haar geloofwaardigheid wil bewaren. Schrijvers boos om Boekenweekthema 'De moeder de vrouw' | NOS

avatar van mjk87
Ik denk bij die brief in NRC vooral: iemand is druk geweest dit weekend om tegen de 300 auteurs te bellen of ze hun naam eronder willen hebben.

avatar van eRCee
Waarom, zo vragen wij, koos de CPNB voor dit thema waarin de vrouw wordt geïdentificeerd met de moeder (en niet met bijvoorbeeld de huisarts of de postbode)?

De schrijvers roepen op om naast het essay en het geschenk ook te komen met een bundel waarin mannen en vrouwen aan het woord komen over moeders en moederschap. Ook vinden zij dat er twee extra essays moeten komen over het gedicht Moeder van Vasalis, één door een man en één door een vrouw.

Wat is dit voor idiotie?

(Het zou wel tof zijn als CPNB nu gewoon het thema aanpast in "De postbode, de vrouw". En dan essays laten schrijven over postbodes. Misschien wil Henri Arnoldus de aftrap geven. Hoewel dat natuurlijk altijd alleen maar over een stigmatiserende mannelijke postbode ging.)

avatar van mjk87
Bij "De postbode, de vrouw" was er ook kritiek gekomen, waarom vrouwen met laagbetaalde ongeschoolde en meestal parttime arbeid worden geassocieerd en niet met een andere job.

Ik zie het probleem ook niet zo met De Moeder De Vrouw, dat veeleer betrekking heeft op moeder als rots in de branding dan de rol van moeder voor de vrouw. Althans, zo lees ik het. Het gedicht van Nijhoff lijkt dat ook te suggereren.

avatar van eRCee
Natuurlijk, dat stuk van die literaire prominenten staat vol inconsistenties en lachwekkende redeneringen.

Men gaat ten eerste voorbij aan de literaire verwijzing, zoals Pythia hierboven al heeft aangetoond.

Daarbij is moederschap volgens de opstellers blijkbaar een baan, waaruit je zou kunnen afleiden dat je als moeder verder geen baan hebt (zoals postbode of huisarts).

Nog ridiculer is echter dat men het thema bekritiseert, maar vervolgens moeten er wel allerlei stukken over dit thema worden geschreven buiten de twee normale uitgaves om.

En dan het toppunt van alles, dat je een gedicht 'Moeder' wil laten bespreken in twee essays waarvan de auteurs op geslacht geselecteerd moeten worden (let wel, niet of de auteurs zelf ervaring hebben met het moederschap of een belangrijke band met hun eigen moeder hebben, ook niet of ze iets weten van poezie in het algemeen of Vasalis in het bijzonder, twee wezen van acht jaar oud zouden al aan het belangwekkende criterium dat ze met z'n driehonderden hebben uitgedacht voldoen). Eigenlijk zou de ideale situatie volgens deze figuren waarschijnlijk als volgt zijn: een gedicht 'Moeder' van een mannelijke dichter en een van een vrouwelijke dichter, en daarnaast een gedicht 'Vader' van een mannelijke en een vrouwelijke dichter, en dat elk van die vier gedichten dan door zowel een man als een vrouw wordt besproken.

Dat mensen die toch niet dom zijn, zoals Geert Mak, Adriaan van Dis, Anna Enquist, zich hiervoor hebben laten lenen stemt me treurig.

avatar van Donkerwoud
Ik ben te brak om op reacties hier te reageren op jullie reacties, maar dit bericht van Savannah Bay (een feministische uitgeverij) vond ik sterk:

De moeder, de vrouw, de Boekenweek

Vroeger, ooit, in onze woest-feministische tijd, deed Savannah al mee aan de Boekenweek, maar dan weigerden we het geschenk in te kopen. Want: 99 % van de tijd geschreven door een man en daar deden we niet aan, toen. Dus we hadden altijd een eigen geschenk, geschreven door een vrouwelijke auteur. Liefst over een thema dat vrouwen interesseerde. Jaren later vinden we dat kortzichtig en beperkend, want: waarom dat onderscheid, en mannen schrijven ook mooie boeken. En hé, heel soms mag er tegenwoordig ook een vrouw meedoen bij de Boekenweek. Hoera.

Maar komend jaar gaan we terug naar onze roots, mensen. Want wat doet de CPNB, in tijden van me too, de nieuwe golf van feminisme, vrouwendemonstraties, discussie over gender, meervoudig ouderschap enzovoorts? Ze kiezen voor de Boekenweek 2019 het thema: ‘de moeder de vrouw’. En ze kiezen niet één, maar liefst twee (cis & hetero) mannelijke auteurs uit, voor essay en geschenk: Jan Siebelink en Murat Isik.

Een viering van de male gaze, noemt schrijfster Eva Meijer dat terecht. Want het thema is niet ‘ik, moeder’ of ‘moeder, en vrouw, en nog veel meer’. Maar ‘dé moeder, dé vrouw’. Dat is een beschrijving van buitenaf, een reductie van een vrouw tot de functie van moeder, en natuurlijk een verwijzing naar het gedicht van Nijhoff, een prachtgedicht maar wel vanuit een mannelijk perspectief. Murat Isik zegt een ‘ode aan de sterke vrouw, de moeder’ te zullen schrijven. Wij hoeven geen ode aan, wij willen de moeders zélf horen, ook waar ze niet sterk zijn. En ook als ze niet vrouw zijn (jazeker, niet alle moeders zijn vrouw).

Woest worden we van deze oubolligheid, en reuze feministisch als vanouds. Wij gaan de Boekenweek 2019 heel anders vieren. Bij deze roepen we vrouwelijke auteurs op die een alternatief geschenk voor ons willen schrijven. En we gaan op zoek naar schrijvende moeders (vrouw of man, sterk of zwak) voor het essay. Wie wil?

Op naar een woest-feministische Boekenweek!

avatar van eRCee
Donkerwoud schreef:
Wij hoeven geen ode aan, wij willen de moeders zélf horen, [...]

Wij (de lezers) willen een literaire verbeelding van het thema.

Als je moeders zélf wil horen dan moet je de telefoon pakken of een sociologische studie verrichten.

avatar van Donkerwoud
eRCee schreef:
(quote)

Wij (de lezers) willen een literaire verbeelding van het thema.

Als je moeders zélf wil horen dan moet je de telefoon pakken of een sociologische studie verrichten.


(oké, oké, daar kon ik wél om lachen)

avatar van eRCee
Ik wil nog even opmerken, voor de duidelijkheid, dat er wel gestreefd moet worden naar een ongeveer gelijke man-vrouw verdeling onder degenen die voor het Boekenweekgeschenk/essay worden gevraagd. Als dit niet gehaald wordt, dan zou stille druk achter de schermen op het CPNB wat mij betreft het beste zijn. Wat daar echter los van staat is of er een man of een vrouw wordt gevraagd tijdens een specifieke Boekenweek, met een specifiek thema. Net zoals Leo Tolstoj zelf niet dood hoefde te gaan voor hij De dood van Iwan Iljitsj schreef, zo hoeft Siebelink geen vrouw te zijn om over 'De moeder, de vrouw' te schrijven.

Donkerwoud schreef:
Ik ben te brak om op reacties hier te reageren op jullie reacties, maar dit bericht van Savannah Bay (een feministische uitgeverij) vond ik sterk:

De moeder, de vrouw, de Boekenweek

Dat vond ik persoonlijk nou juist weer een erg zwak stuk. Zoals ik hierboven stel: de onevenredige man-vrouw verhoudingen in de toewijzing van het boekenweekgeschenk vind ik een serieus punt van discussie. Echter, de gedachte dat er een koppeling moet zijn tussen de identiteit van de schrijver en het beschreven onderwerp vind ik echt totaal bespottelijk, zeker voor een boekhandel/uitgeverij. En Savannah Bay maakt expliciet die koppeling door te stellen dat JUIST dit onderwerp MET vrouwen besproken moet worden. Ik snap dat niet, maar echt totaal niet.

Je zou het net zo goed seksistisch kunnen vinden dat juist vrouwen over moeders horen te schrijven.

Als het onderwerp zou zijn 'Nederland, fascistisch?', moet dat dan per se door een fascist geschreven worden?

Vind in dat kader de column van Ger Groot sterker: https://www.trouw.nl/opinie/de-plaag-van-de-identiteitspolitiek-beperkt-romanciers-in-hun-vrijheid~a309bc5a/

(Daarnaast vind ik het persoonlijk een beetje apart dat in dit soort discussie de genderfluide benadering - waar Savannah Bay normaalgesproken prat op gaat - weer doodleuk wordt ingeruild voor een binaire benadering van het gender spectrum. )

avatar van eRCee
Ja precies, helemaal eens, en ook met Ger Groot (hoewel dat stuk wel matig geschreven is moet ik zeggen).

Het is ook wel grappig om te merken dat op deze site van lezers (heel groot is de groep niet, maar toch), eigenlijk niemand het met de kritiek eens is, tenminste, zo is mijn indruk in deze discussie.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:32 uur

geplaatst: vandaag om 12:32 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.