Ik had ook heel goeie voornemens, maar alles liep anders.
Eerst heerlijk genoten van een paar maanden Oost-Duitsland waar we zoveel gezien hebben en gewandeld hebben dat er van lezen geen sprake meer was.
Bij thuiskomst wilde ik echt weer gaan lezen, ik had er zin in.
Maar toen moest ik met schoonvader naar spoed. Opname, ingreep geslaagd.
Schoonvader weer thuis.
Een paar dagen later koorts en ontstekingen. Weer opname, toen deden ze ontdekkingen, gevolgd door een langere opname en uiteindelijk een alles of niets operatie. Die lukte wonderwel, de artsen waren heel tevreden en gunden het die 88-jarige man die bezig was met zin fitbit-horloge en zat te facebooken op zijn smartphone terwijl hij op intensieve lag.
Maar hoe goed artsen ook hun best doen en hoe graag ze iemand er ook willen door halen. Als de natuur niet mee wil werken dan lukt ook dat niet. Schoonvader zijn nieren wilden niet meer opstarten en uiteindelijk moesten we een beslissing nemen. Schoonvader is uiteindelijk op 20 december in onze armen heel rustig ingeslapen.
Maar ondertussen waren we ook bezig met een serviceflat (assitentiewoning) voor schoonouders. Dit stond nog maar in zijn beginfase. Maar schoonmoeder wilde absoluut niet alleen in het bos blijven wonen. Dus werd met de serviceflat afgesproken dat we vroeger zouden huren en dat we dan zelf ook zouden schilderen en behangen. En zo gingen we aan de slag, doordat het snel moest gaan hebben we dat onder ons tweetjes gedaan, mijn man en ik dus.
Het was vreselijk vermoeiend want ze waren ook toe aan nieuwe meubeltjes. Maar het is gelukt, schoonmoeder heeft de nacht van oud op nieuw voor het eerst in haar nieuwe flatje doorgebracht.
Nu moet hun huisje nog leeggemaakt worden, maar dat gaan we stilletjes aan doen zodat we weer wat energie krijgen voor leuke dingen zoals wandelen en lezen.
En hopelijk zal 2023 dus een goed leesjaar worden, dat is al wat op mijn verlanglijstje staat voor het komende jaar.