Voor ik hier reacties op krijg:

Ik bedoel dus dat ze met behulp van een computer, typmachine oid schrijven.

Schrijven doe je in je hoofd. En hoe je het daarna vastlegt is om het even.

Daar heb je wel gelijk in, alleen moet je deze gedachten soms snel op papier zetten, voordat deze gedachten heen vliegen.

Maak t uit, schrijf iets moois

Wow, ik heb lang niet gedicht, maar ben best tevreden over het resultaat ! Ja, ik schrijf nog wel Sinterklaasgedichten, maar 'gewone' gedichten? Da's alweer drie jaar geleden!

Ik sta nu op het water, maar ben geen heiligman;
Slechts de enige persoon op Aarde die het water dragen kan.
Na het afspoelen van mijn zonden, ook al had ik het niet gewild,
Werd ik plots omhoog gehesen en het water op getild.
Hoe verwonderlijk! dit gebeuren, ik krijg terstond de hik,
Dat mij zoiets overkomt, een ongelovige als ik!
Ik sta gewoon rechtop, hoef niets te doen aan evenwicht,
Want het afspoelen van je zonden maakt je blijkbaar vederlicht.
Ik moet het er nu op wagen en ik zet mijn eerste stap;
Maar mijn voet zinkt terug het water in en ik val voorover met een klap!
Het water is verraderlijk! maar ook behulpzaam toch, misschien;
Daar de mensen aan de oever nu mijn schaamstreek niet kunnen zien!

Mooi gedicht.

Dank je !

Wat heb ik fout gedaan?
Waaraan lag het, dat jij me verliet?
Alles was perfect.
Ik hield van jou,
jij hield van mij.
Twee zielen, gemaakt om elkaar lief te hebben.

Nu is daar de ochtend,
Prachtige zon,
prachtige kans om het te zien.
Zoekend kijk ik rond
maar kan jou nergens vinden.

Wat heb ik fout gedaan?
Waar heb ik dit alles aan te danken?
Zo vol van jou was ik,
en nu...
Waar is de liefde gevlogen, die ik heb gevoeld?
Ik ervaar de pijn...
Jij bent weg, zomaar verdwenen..

Was dit alles maar een droom..

Erg treffend; in zo'nzelfde situatie zit/zat ik ook .

Narcose, het kan met een kapje, het kan met een prik.
Het kapje stinkt. Waar stinkt het naar? Een heleboel viltstiften die bij je neus worden gehouden. Geen lekkere geur. Nee doe mij maar een prikje daar zak je langzaam bij weg. Heerlijk dromen totdat je wakker wordt. Wakker worden uit een narcose, dat is pas beroerd. Als je wakker wordt uit een narcose voel je je brak. Brak en duizelig. Na de operatie, wordt je in een groot bed gelegd. Je kunt het bed in elke positie zetten. je kan omhoog omlaag, naar links en naar rechts. Het voetenend kan omhoog. Omhoog en omlaag. Het hoofdend kan omhoog en dan ook nog eens omlaag. Je kunt jezelf opvouwen. tenminste, als je het lekker vind. Het hoeft niet. Je mag het zelf weten. Tenzij je een hernia hebt, dan is het beter dat je jezelf niet opvouwt in bed. Want dan moet je weer naar die steriele operatiekamer. Die operatiekamer waar ze wat aan je hernia gaan doen. Weer onder narcose. Weer die prik. Weer dat zalige inslapen. Weer dat brakke wakker worden. Nu weet je wel beter. Je zult niet meer met je bed spelen. Niet meer omhoog, niet meer omlaag. Je zult jezelf niet meer opvouwen, ook al is het op doktersrecept. Eigelijk wil je niet naar het ziekenhuis. Eigelijk, eigelijk wil je gewoon naar huis. Thuis heb je een bed, een lekker warm bed. Dat niet kan bewegen. Een niet bewegend bed. Dat heeft geen verstrekkende gevolgen, je kunt jezelf geen hernia bezorgen. Je hoeft niet meer naar zo'n steriele OK. Je hoeft niet meer onder narcose. Geen prikje, niet dat zalige inslapen, niet dat brakke wakker worden. Als je de voordelen tegen de nadelen afstreept, is thuis altijd beter. Ook al moet je alles zelf. Afwassen en eten koken. Eten koken doe je met plezier als je ziekenhuisvoedsel hebt geproefd. Ranzige worteltjes, slappe sla. Net te ver doorgekookte aardappelen. Veels te vette jus. Doe mij dan nog zo'n narcose maar dan wel het liefst:

Thuis.

Louis, ik vind jouw observeringen heel mooi verwoord. Je nekijkt het van een iets andere kant, lijkt het. Zegt dingen die voor de meeste mensen wel logisch zijn, maar toch op een manier dat er nieuwe informatie aan vast gebonden is/lijkt. Bovendien is het resultaat ook licht humoristisch, wat ik ook erg kan waarderen.

Nu zag ik op jouw profielpagina dat jij vijftien bent. Ik wil niet zeggen dat vijftienjarige mensen niks kunnen, maar als ik dit lees, zou ik eigenlijk denken dat het van iemand van minstens 20/25 was.

Ik wil zeggen; ga zo door! Je hebt talent !

Ik voel me zeer gevleid met dit compliment. Hartelijk dank!

Mensen, wat ben ik stikjaloers op jullie, ik zou zeggen doe zo verder. Ik kom niet verder dan scheepjes vergaan...

Haha ! Nou ja, het hoeft ook niet specifiek een gedicht te zijn, je kunt ook essays schrijven. Nu weet ik niet de exacte definitie van een essay, maar volgens mij lijkt wat Louis2703 schrijft erop, of is het dat zelfs. Probeer anders eens iets dat je vandaag is overkomen of hebt meegemaakt in mooie zinnen te verwoorden . En als je het zelf goed genoeg vindt, plaats je het hier.

Sorry voor de gebiedende wijs, het is slechts een voorstel .

Wederom, erg herkenbaar ! Mooi, ook!

om inspiratie op te doen: zes woord verhaaltjes

Een aantal erg leuke:

Metrosexuals notwithstanding, quiche still lacks something.
- David Brin

Will this do (lazy writer asked)?
- Ken MacLeod

The Axis in WWII: haiku! Gesundheit.
- Howard Waldrop

Starlet sex scandal. Giant squid involved.
- Margaret Atwood

Steve ignores editor's word limit and
- Steven Meretzky

Dorothy: "Fuck it, I'll stay here."
- Steven Meretzky

I’m dead. I’ve missed you. Kiss … ?
- Neil Gaiman

Longed for him. Got him. Shit.
- Margaret Atwood

Machine. Unexpectedly, I’d invented a time
- Alan Moore

Neil Gaiman! Alan Moore! Woohoo!

Alan Moore, ik neem in ieder geval aan dat daar de schrijver mee wordt bedoeld van de graphic novels The Killing Joke, LXG, From Hell en V For Vendetta?

Tenzij jij nog een andere Alan Moore kent die schrijver is?

De muziek stopt en hij heeft plotseling oog voor de omgeving. De accu is leeg en de stilte overheerst.
Iedereen zit nog in zijn of haar eigen wereld.

Korte beschrijving van een bus, coupe, station, hal of stad vol iPodders.

De nacht kleurde rood. Niemand wist wat het wilde vertellen.

Succes.

Wat wordt het voor een verhaal?

Nee, daarom checkte ik effe .

Wow, mooi, ToNe!

Ik schrijf al sinds m'n achtste regelmatig verhaaltjes op. Eerst met pen, later op de typemachine die ik niet vlot kon hanteren dus dan maar weer met de pen. Op school schreef ik zes bladzijden opstel als het er twee moesten zijn. Niemand begreep dat. Eenmaal student begon ik die verhaaltjes op de computer te schrijven en sindsdien heb ik meer dan 200 pagina's. Tegenwoordig schrijf ik wat minder fictie. Tja, dat eeuwige 'als ik thuiskom ben ik moe'-excuus. Aan gedichten heb ik me nooit echt gewaagd. Tenzij als het moest. Mijn ouders hadden zo het idee dat ik dat kon en lieten me ter ere van Dirk Roofthooft (een Vlaamse acteur) een gedicht over diens mans kunde schrijven. Mijn gedicht was waanzinnig slecht (ik had het snel snel bedacht) maar toch moest ik het voordragen. Dirk Roofthooft was zogenaamd geroerd (ja, hij is een acteur) dus de vernedering viel best mee. Toch voelde ik me echt een goedkoop dichtertje dat dacht dat ze het wezen des mensen in woorden kon vatten maar niet verder kwam dan de geijkte clichés. Dus dichten: nee, hoor.

Wat mooi allemaal. Laat ik zelf ook es iets proberen...

Het kaboutertje in m'n keel.

Er zit een kaboutertje in m'n keel. Soms wordt hij kwaad en doet hij "Piep!". Als een muisje. Dan wil hij eruit, alleen het lukt hem nooit. Eigenlijk hou ik niet van het kaboutertje in m'n keel: hij lust geen chocolade en geen kip. Dat eet ik dus niet, omdat die kabouter dan weer boos wordt. Maar soms wordt hij gewoon kwaad, helemaal nergens om. En doet hij me zeer. Van de dokter krijg ik pilletjes zodat hij wat meer z'n mond houdt. Maar helemaal weggaan, doet hij vast nooit. Ach, ik heb een kaboutertje in m'n keel en m'n broer een wrat op z'n neus. En m'n tante heeft astma, da's pas erg.

Tja, daarover wil ik nog niet al teveel kwijt ! Het begint in ieder geval met een persoon die nogal eenzaam is, maar wiens leven langzaam meer kleur krijgt. En er zijn ook een heleboel andere personages vanuit wie ik wil schrijven. Ik heb op de een of andere manier wel het idee dat de invloed van Irvine Welsh erg duidelijk zal zijn.

Maar goed, bedankt !

P.S.: Nee, het is géén autobiografie !

Geweldig, Katie ! Ik zie die dreumes ook nog voor me, in je keelgat !

Het zou fantastisch zijn als er eens een totaal onbekend iemand die nog niets bijzonders heeft bereikt en die nog niets bijzonders heeft meegemaakt gewoon een autobiografie schrijft: Het leven van Jan Janssens ofte Wat ik zowat allemaal al heb beleefd. Niet dat ik het hier over jou heb Psychocandy.

Ik voelde me ook niet specifiek aangesproken, Katie . Damn, ik ben het nog steeds niet gewend met Psychocady te worden aangesproken, ik had het wellicht toch gewoon bij Flipman moeten houden, maar nee hoor, ik moest zo nodig 's wat anders !

Maar is dat niet al eens gebeurd? Ik meen me te herinneren dat er wel één of meer schrijvers zijn wiens debuutroman eigenlijk min of meer een autobiografie was, maar ik zou er zo niet op kunnen komen.

Maar ja, als het iemand is die inderdaad werkelijk niks heeft beleefd, dat zou wel leuk zijn ! Moet het wel een beetje een interessant figuur zijn dat het schrijft, humor hebben, of een speciale denkwijze. Maar misschien voelt iemand zich dankzij jouw opmerking wel geroepen, Katie .

Een bekend voorbeeld is Anne Frank met haar dagboek Het Achterhuis. Verder schiet mij nog het boek Ik Jan Cremer te binnen.

Het is dus zeker wel eens eerder gedaan

Ik denk dat Anna Frank en Jan Cremer buiten deze categorie vallen... dacht ik zomaar... waarom weet ik eigenlijk ook niet goed... Misschien hebben ze iets bijzonders meegemaakt dat we blijkbaar vergeten zijn.