Ik ben benieuwd naar je recensie, hoewel ik die wellicht beter niet eerst kan lezen voordat ik het boek zelf gelezen heb.

Ligt bovenop de stapel hoor, Pieter Waterdrinker kreeg nog even voorrang ivm de perikelen in Oekraïne en Rusland .

Ik heb mijzelf al een tijd geleden voorgenomen om alle boeken uit de Perpetua reeks (uitgeverij Athenaeum) eens te lezen. Op dit moment zit ik op 20/100 die ik ooit gelezen heb, met twee boeken die ik nog aan het lezen ben. Ik houd vooralsnog deze lijst aan, al heb ik begrepen dat recent besloten is enkele titels te wijzigen. Het lijkt me leuk hier iets van mijn vooruitgang bij te houden, bijvoorbeeld met een jaarlijkse update. Zou mooi zijn als ik aan het einde van het jaar de bescheiden doelstelling van 25 zou kunnen halen.

Het gaat hier veel over klassiekers. Zelf kwam ik niet door 'Pride & prejudice' van Jane Austen heen. Nu lees ik de hervertelling van Lisette Jonkman, dus dat heet 'Trots en vooroordeel'. Het duurde even, maar ik ben zowaar gegrepen door het verhaal.

Verder weet ik niet of ik hier al eens heb verteld over mijn leesproject over vrouwelijke schrijvers uit de 20ste eeuw. Ooit moest ik voor school een boek lezen uit elk decennium van de twintigste eeuw. Daar waren veel mannelijke schrijvers bij en daarom heb ik het nog eens gedaan, maar dan met alleen vrouwen. Inmiddels heb ik elk decennium gehad, maar ik lees vrolijk door. De titels houd ik hier bij.

Mooie selectie is dat, al lijkt het me pittig al die dikke dichtbundels door te moeten. Lees je alles in Perpetua-uitgave, of tel je een uitgave in de oorspronkelijke taal ook?

En hoe zit het eigenlijk met de publicatie van de resterende titels uit de reeks? Volgens mij zijn er al een tijdje geen nieuwe delen meer verschenen?

Zelf rond ik een dezer dagen Het hermetisch zwart (in Perpetua-uitgave) af, een intrigerende keuze tussen de veelal canonieke titels.

Ik probeer ook de Perpetua reeks bij elkaar te verzamelen, en lees dan deze uitgaven. Helaas zijn sommige titels lastig te verkrijgen, en dan zal ik uitwijken naar een vergelijkbare uitgave. Blijft een uitdaging en een meerjaren project, maar heb er ook zin in, want tot dusver heb ik veel moois gelezen.

Er verschijnen nog steeds nieuwe delen (tot ze in totaal op honderd zitten), echter hebben ze naar ik begrijp van enkele geplande titels geen rechten kunnen verkrijgen, waardoor ze de laatste paar boeken invullen met een ‘nieuwe’ selectie. In september verschijnt bv. een boek van Kadare, wat het eerste boek zal worden dat niet meer synchroon loopt met de oorspronkelijke lijst.

Het Hermetisch Zwart staat klaar, maar heb ik nog niet gelezen. Ben benieuwd wat je ervan vindt!

Inmiddels 175 pagina’s onderweg in Infinite Jest van David Foster Wallace. Moest er even in komen, je wordt flink in het diepe gegooid, maar inmiddels geniet ik met volle teugen van alle kanten die Wallace je op slingert. Geen idee waar het verder heen gaat, maar op dit moment boeit me dat ook nog niet erg, alle losse stukken zijn tof genoeg. Ik had het ook veel ingewikkelder verwacht, maar als je Against the Day eenmaal gelezen hebt valt blijkbaar alles mee.

2019: Ducks, Newburyport (geslaagd)
2020: Anna Karenina (geslaagd)
2020/2021: Wolf Hall trilogie (geslaagd)
2021: Against the Day (geslaagd)
2022.1: 2066 (geslaagd)
2022.2: Infinite Jest (geslaagd)
2023.1: Gravity's Rainbow
2023.2: Antkind of Ulysses (of allebei!)

Als je direct na 1100 pagina's Infinite Jest zin heb om te beslissen wat volgend jaar je leesprojecten worden, weet je dat het een leuk boek was.

2017 Gebroeders Karamazov (geslaagd)
2018 Het Slot (geslaagd)
2019 Paradise Lost (gefaald)
2020: 2666 (geslaagd)
2021: De Toverberg en The Sound And The Fury (geslaagd)
2022: Alle toneelstukken van Shakespeare (gefaald)
2023: The History of the Decline and Fall of The Roman Empire

Ik ben eigenlijk pas twee jaar geleden, dankzij deze site, mijn leesprojecten ook echt zo gaan noemen. Een mooi concept, want ik merk dat het me helpt om met wat meer focus van start te gaan met grote/'moeilijke' boeken.

De stand tot zover:
2021: Thomas Mann - De Toverberg (geslaagd)
2022: Thomas Pynchon - Vineland (geslaagd) en Thomas Mann - Doctor Faustus (niet aan begonnen)
2023: Thomas Mann - Doctor Faustus

Twee Thomassen als leesproject in één jaar bleek toch teveel van het goede. Daarom heb ik Doctor Faustus naar dit jaar verplaatst. Eerst nog wat ander werk lezen en dan is de bedoeling om er in het voorjaar ergens mee van start te gaan.

Inmiddels heb ik er 26 van de 100 kunnen lezen. Ik hoop er dit jaar zeker tien aan toe te voegen, waaronder enkele titels die klaar liggen, zoals Moby Dick, de Metamorphosen van Ovidius, het Martyrium, en Dr. Faustus. En met wat moed durf ik me wellicht ook te wagen aan de dikke Heine bundel. Ik houd ook de nieuw te verschijnen titels in de gaten, al gaat dat niet in bijzonder hoog tempo.

Nou, het leesproject voor 2023 is eindelijk geslaagd: gisteren heb ik Doctor Faustus van Thomas Mann uitgelezen. Ik ben er zowaar een half jaar mee bezig geweest, maar dat kwam omdat ik ook andere boeken tussendoor las. En omdat het absoluut geen lichte kost was, daar had ik me wel een beetje op verkeken. De andere boeken van Mann die ik al kende (Buddenbrooks en De Toverberg) waren ook niet altijd makkelijk (vooral De Toverberg niet), maar die bevatten toch een bepaalde lichtheid die de Faustus niet heeft. Sowieso ook het meest donkere boek dat ik tot nu toe ken van Mann.

Ik ga de Faustus nu op mijn gemak laten bezinken, en me eens verdiepen in interpretaties en reflecties op het werk. Zeker na het lezen van het nawoord (waarin de thematiek voor een deel uit de doeken wordt gedaan), is het me duidelijk geworden dat ik nog geen fractie van alles waar dit boek over gaat heb bevat. En daar hou ik juist van, van het geeft me reden om dit boek nog vaker te gaan lezen. Ik verwacht in de toekomst zeker nog vaak terug te komen bij Doctor Faustus.

Van tevoren had ik serieus rekening gehouden met een 5 sterren-waardering en een plek in mijn top 10 (gezien de enorme impact die De Toverberg destijds op me maakte), maar uiteindelijk kom ik toch uit op 'slechts' 4,5*. Er zaten toch nèt iets teveel passages waar ik niet zoveel mee kon (voornamelijk de muziektheoretische) voor de maximale score. Maar dat dit een monumentaal werk is, staat buiten kijf.

Nu maar eens gaan bedenken wat mijn leesproject voor volgend jaar wordt, voorlopig neig ik er naar om eindelijk eens werk te maken van Oorlog en Vrede...

Ik heb dit topic altijd gelezen met een mix van bewondering en lichtelijk afgrijzen. Ik heb in het verleden ook wel mijn literaire bergen beklommen (Proust, Joyce), maar daarvan vermoedde ik dat ze me naast een boel zware arbeid ook een hoop plezier zouden opleveren (en dat bleek te kloppen). Ik moest er niet aan denken om vele honderden pagina's ondoorgrondelijk proza te ondergaan, zonder zeker te weten of ik er ook maar iets van genot in zou vinden of het zelfs maar zou bevatten. Knap als je dit wel kunt, maar mijn ding is het niet.

Aangezien ik toch wel een leesproject voor mezelf wilde, kondigde ik een jaar of zeven geleden mijn eigen project aan, niet in dit topic, maar (volgens mij) bij het eindejaarstopic. Mijn plan was om de complete Discworld-serie (inclusief YA-afleveringen) van Terry Pratchett te lezen vóór mijn 60e verjaardag. Welnu, dit project is definitief mislukt, al scheelde het niet veel.

Een paar dagen geleden, een half jaar na mijn zestigste verjaardag, las ik 'The magic was already here', de laatste zin uit het laatste boek van de Discworld-reeks (The Shepherd's Crown). Daarmee had ik er in 7 jaar tijd iets minder dan 41 Discworld-boeken doorheen gejast. De serie zelf bestaat uit 41 boeken, maar voor ik het project begon had ik al een aantal van die boeken gelezen. Maar toch, 41 x (gemiddeld) 400 pagina = best veel!

Ondanks dat het project mislukte, heb ik er van de eerste tot de laatste pagina van genoten! De boeken van Pratchett kun je op een bepaalde manier vergelijken met de muziek van Zappa, de films van Kubrick of de series op HBO: de standaard is dusdanig hoog dat zelfs de matigste aflevering nog de moeite waard is. En de beste afleveringen - in het geval van Pratchett Night Watch, Lords and Ladies en Interesting Times - zijn wat mij betreft heuse meesterwerken. Al moet je wel een beetje van Pratchett's stijl en humor houden, dat spreekt.

Anyway, het project is afgerond en het heeft me vele vele vele uren van plezier bezorgd. Goede herinneringen en een licht melancholisch terugverlangen is wat er dan rest. Op naar het volgende project dan maar? Niet echt. Ik wil voor mijn 65e alle boeken van Robert Harris hebben gelezen, maar ijs en weder dienende zou dat een makkie moeten zijn. Ik laat het hier weten wanneer het zover is!

Leuk en ambitieus project dutch2.0 Krijg meteen zin om ook weer eens wat van Pratchett te lezen, is alweer jaren geleden (ben een beetje blijven hangen rond de eerste 10 delen).

Dit doet me eraan denken dat ik voor dit jaar helemaal geen leesproject heb gekozen (en volgens mij ben ik niet de enige, het topic leek een beetje dood?). Ik heb al een tijdje Oorlog en Vrede in de kast staan en ben ook al lang van plan om dit tot project te maken, maar eigenlijk ontbreekt het me daarvoor gewoon aan enthousiasme momenteel. Misschien volgend jaar.

Mooie onderneming dutch2.0!

Ik heb ook een tijdje geen leesprojecten gedaan, maar laatst heb ik De Toverberg uit de kast gepakt en op mijn 'te-lezen'-stapeltje gelegd. De vraag is wanneer ik er daadwerkelijk aan ga beginnen, maar de wil is er in ieder geval weer.