Interview met Roos van Rijswijk naar aanleiding van haar boek Onheilig - Roos van Rijswijk (2016)




1. De cover van uw boek is zeer mooi, kunt u hem duiden en waarom koos u juist voor dit beeld?

In de roman zit een passage waarin een van de hoofdpersonages een ekster in haar huis vindt. Ze moet hem eruit zien te jagen. Overigens is het niet altijd gebruikelijk dat de schrijver van een boek zelf ook het omslagbeeld kiest (al moet je het er wel mee eens zijn, natuurlijk...), maar ik had de luxe dat ik er nauw bij betrokken was. Het ontwerp komt van Irwan Droog. We zijn er trouwens niet uit of de ekster op de omslag nu een levend, of een opgezet exemplaar is - ik denk het laatste. Ik vind het hoe dan ook een geweldige foto.


2. Is uw boek autobiografisch geïnspireerd ?

Nee. Zou dat ertoe doen?


3. Welk thema in uw boek wenst u vooral te benadrukken en heeft dit een persoonlijke betekenis voor u?

Ik vind het lastig om deze vraag te beantwoorden omdat ik van mening ben - ook als lezer - dat iedereen wat hij of zij zelf belangrijk of betekenisvol vindt uit een roman mag kunnen halen. Dus ik vrees dat ik hierop alleen kan antwoorden: lees het, en kijk wat je er zelf (al dan niet) uit kunt vissen dat je raakt.


4. Bent u zelf een lezer? Welke boeken hebt u het afgelopen jaar gelezen? Welke hebben indruk op u gemaakt, en welke niet?

Ik lees veel, dus hou me bij het meest recente voorbeeld; ik las 'Dit is vernederend' ('So you've been publicly shamed') van Jon Ronson (Maven Publishing, 2015). Non fictie, over hoe het mensen vergaan is die digitaal, bijvoorbeeld op Twitter, aan de schandpaal genageld worden omdat ze een domme uitspraak hebben gedaan. Ronson doet op een soms mooie, soms licht vileine manier verslag van zijn ontmoetingen met deze mensen, maar ook onderzoekt hij waarom dit soort dingen gebeurt. Wat is het mechanisme erachter, waarom willen we elkaar zo graag terechtwijzen, en hoe is dat mechanisme verweven in de geschiedenis van de rechtspraak? Heel goed, heel wrang en ook vaak heel grappig. Nu ben ik al z'n boeken aan het lezen.



5. Met welk romanpersonage zou u graag eens een avondje 'in de nacht willen verdwalen'? En waarom?

Dan kies ik in verband met die donkere nacht gaarne voor een personage met een mooi karakter: Alphonse, uit Annelies Verbekes 'Dertig dagen' (De Geus, 2015). Het komt niet vaak voor dat personages zo mooi en goed zijn maar toch menselijk blijven, en bovendien interessant.

Het lijkt me trouwens ook fantastisch om eens (goed beveiligd) rond te mogen lopen in het decor van sommige romans; de waanzinnige dystopie die Margaret Atwood heeft geschapen in haar Maddaddam-trilogie bijvoorbeeld.


6. Wie zijn uw literaire voorbeelden?

Dat zijn er veel, en niet allemaal even herleidbaar in mijn proza denk ik. Michael Cunningham, omdat hij zo mooi de gedachtewereld van doodnormale mensen kan beschrijven, Steinbeck omdat die dat juist heel goed kon vermijden en tijdens het schrijven van Onheilig las ik veel brieven van Gerard Reve. Verder kan ik stom van bewondering de korte verhalen van Manon Uphoff lezen en was mijn eerste grote literaire liefde 'Het Parfum' van Patrick Süskind. Dat boek durf ik trouwens sinds een jaar of tien niet meer te herlezen, omdat ik bang ben dat het de mythische proporties verliest die het nu voor me heeft.


Dit boek verscheen op 15 februari bij Querido.

Wij danken Roos van Rijswijk hartelijk voor dit interview.

Sowieso een goed teken als een schrijver ook een lezer is.

Wow, wat een enthousiast makende hoeveelheid leestips. Zegt in ieder geval dat van Rijswijk met beide benen in de hedendaagse literatuur staat.

Bij De Site > Algemeen > Interviews georganiseerd door Boekmeter:

Prettig interview om te lezen, dank aan zowel Roos van Rijswijk als Liv.
Onheilig ga ik lezen t.z.t., de plotomschrijving spreekt me aan.