Al meer dan twee weken geen reactie gehad, dus nog een bump + tags + my two cents:
Halley23,
Ted Kerkjes,
liv2,
psyche en
Sol1.
Ter verdediging kan ik nog aanvoeren (naast wat ik eerder al aangaf) dat het eerste zelfhulpboek pas in 1859 verscheen (
Self-Help), en dat heeft op zichzelf al zo'n status heeft verworven dat ik het BoMe-waardig zou vinden, maar dat terzijde. Ook zou de crew nog eens opnieuw kunnen kijken naar de waarde van het toevoegen van zelfhulpboeken, o.a.
hier (onder het kopje
The postmodern phenomenon) is de waarde ervan toch wel aantoonbaar. Maar ook dat terzijde.
Via de wiki link die ik eerder al plaatste, is dan nog te lezen:
The book records Tsunetomo's views on bushido, the warrior code of the samurai. - een kijk op, niet meteen / enkel een zelfhulpboek.
Written late in the author's life, the book also reflects his nostalgia for a world that had disappeared before his birth. - deels reflectie en mijmeringen, niet meteen / enkel een zelfhulpboek.
Hagakure came to be viewed as a definitive book of the samurai... - hét boek van / over de Samoerai, niet meteen / enkel een zelfhulpboek.
Ben benieuwd naar jullie oordeel.
-edit- Ik zie nu ook dat
Sūnzĭ Bīngfǎ - Sun Tzu (-400) en
Il Principe - Niccolò Machiavelli (1532) op BoMe staan, onder het mom van ideeënliteratuur, en dit vond ik via Bol.com, nota bene:
Waar 'de Heerser' van Machiavelli toont hoe te midden van verraderlijke politieke intriges te slagen, en 'de kunst van het oorlogvoeren' van Sun Tzu strategieën beschrijft voor een overwinning zonder bloedvergieten, biedt Hagakure inzicht in de Japanse krijgskunst - een levenswijze die is gestoeld op Zen en de confuciaanse filosofie. - zo is Hagakure te zien als in het verlengde van die twee titels.