menu

Al Haram - Yusuf Idris (1959)

Alternatieve titels: Het Taboe | الحرام

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Arabisch
Sociaal / Streek/Familie

144 pagina's
Eerste druk: Misr, Cairo (Egypte)

De roman voert de lezer naar het platteland van de Egyptische Nijldelta, een aantal jaren voor de revolutie van 1952 en de landhervormingswetten die daarna werden uitgevaardigd. Het is de tijd van het groot­grondbezit. Het verhaal speelt zich af op een van de grote katoen produceren­de landgoederen. Het is het ka­toenseizoen en de trekarbeiders of migranten, de laagste klasse op het Egyptische platteland, zijn al aangevoerd om tegen een karig dagloontje hun werk te doen. Op een dag wordt langs het kanaal een kinderlijkje ge­vonden. Alles wijst erop dat het een bastaard is, die meteen na de geboorte door zijn moeder is omgebracht. Het dorp is in rep en roer: een van de zwaarste ta­boes is doorbroken. Er is geen vrouw in het dorp of ze wordt argwanend bekeken, hoewel de dorpelingen al snel de migranten voor de schuldigen houden. Pas als de daderes gevonden is, komt men tot bedaren.

zoeken in:
avatar van Donkerwoud
3,5
In 'Het Taboe' (1959) van Yusuf Idris leidt de vondst van een gewurgd babylichaampje tot een naargeestige sociaal-realistische schets van buitenechtelijke seks en feodalisme. Of zoals opzichter Abd El-Mottalib een moment overweegt om de pasgeboren zonde in het kanaal te werpen, omdat er niks goeds kan voortkomen uit deze vondst. Wat volgt is een zedenschets waarin verschillende personages (allemaal verschillende posities innemend in 't feodale stelsel van de katoenindustrie) meer bezig zijn met roddel en achterklap dan met de werkelijke tragedie. Iedereen kent namelijk wel een zondige vrouw die ze in staat achten tot deze gruweldaad, maar iedereen is het erover eens dat de verdorven ziel gezocht moet worden onder de tijdelijke migrantenarbeiders. Idris schetst 't platteland als een naargeestige microkosmos van conservatisme en vrouwenhaat, waar armoede in stand wordt gehouden door een exploitatief systeem van lijfeigenschap. Het afsluitende schrijven van de vertaler leert ons dat 'Het Taboe' (1959) helaas geen recht doet aan de vernieuwende manier waarop Idris stilistisch gebruikmaakte van Egyptisch-Arabische volkstaal. In de vertaling leest het ietwat krukkig en de bombastische beeldspraak komt niet altijd even goed uit de verf. Al blijft de roman in grote lijnen een krachtig schotschrift tegen systemische onderdrukking en 't biedt een genuanceerd inkijkje in de verscheidenheid aan identiteiten op het Egyptische platteland.

Gast
geplaatst: vandaag om 22:39 uur

geplaatst: vandaag om 22:39 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.