menu

Whites: On Race and Other Falsehoods - Otegha Uwagba (2020)

mijn stem
3,50 (1)
1 stem

Engels
Autobiografisch / Sociaal

71 pagina's
Eerste druk: 4th Estate, Londen (Verenigd Koninkrijk)

In dit persoonlijke essay bezint Otegha Uwagba zich over racisme, 'witheid' en de mentale arbeid die zwarte mensen nodig hebben om tussen die twee te navigeren. Het essay wordt gepresenteerd als een verslag van Uwagba's observaties op het cruciale moment in de geschiedenis van de brute moord op George Floyd en de daaropvolgende protesten en het kritische onderzoek van institutioneel racisme. ‘Whites: On Race and Other Falsehoods’ analyseert de kolossale last van ‘witheid’, in de woorden van iemand die volgens haarzelf 'een onwillige expert' is. Hoe is het om zowel racisme als witte pogingen tot antiracisme te doorstaan, soms van dezelfde mensen? Hoe navigeren zwarte mensen door de kloof tussen wat ze weten dat waar is en de versie van de gebeurtenissen die de witte samenleving kan tolereren? Hoe ziet echt bondgenootschap er eigenlijk uit; en is het zelfs mogelijk? Uwagba behandelt complexe interraciale dynamieken en langdurige spanningen met eerlijkheid, stelt de status-quo ter discussie en geeft daarbij een intieme weergave van een onvermijdelijk facet van de ervaring van de zwarte bevolking.

zoeken in:
avatar van Sol1
3,5
Sol1 (moderator)
Interview van 14 november 2020 met de schrijfster over haar boek door Nesrine Malik op de site van The Guardian:
Otegha Uwagba: 'I’ve spent my entire life treading around white people’s feelings'
‘I want readers to feel confronted’
After George Floyd’s death, Uwagba began to think about white ‘allyship’ and why support often felt performative. She discusses why her new book offers a break from the ‘black reading list’

avatar van Sol1
3,5
Sol1 (moderator)
Met haar opmerking ‘I want readers to feel confronted’ doet Otegha Uwagba haar boek wel eer aan. Gezien de misstanden die worden beschreven, is het ondanks de beperkte omvang geen makkelijke tekst. Haar scherpe betoog is daarbij ontstaan uit te rechtvaardigen woede.

In eerste instantie richt zij haar pijlen op de situatie in de Verenigde Staten. De moord op George Floyd op 25 mei 2020 in Minneapolis was een zoveelste extreme gebeurtenis in een al bestaande reeks van decennialang racisme in dat land.

Otegha Uwagba schrijft haar essay vanaf een afstand vanuit Londen; te midden van de coronacrisis, die een bescheiden rolletje meespeelt in haar betoog. In tweede instantie gaat haar kritiek vooral over de hypocriete reactie in het Verenigd Koninkrijk op de dood van George Floyd; de ‘gelukkig-zijn-wij-niet-zo’-mentaliteit die daar ten onrechte heerst.

Met een aantal argumenten veegt ze de vloer aan met die mentaliteit. Die argumenten hebben onder meer betrekking op een rechtse verkiezingsuitslag, die hoewel verwacht haar nog steeds schokt; rellen veroorzaakt door ultrarechts naar aanleiding van BLM; of staaltjes van bizarre reacties vanuit de Britse politiek. Bij dat laatste wordt de linkerflank van die politiek niet gespaard, als die uit onbenul of juist pure opzet (…) de rechterflank ondersteunt bij zaken die racisme handhaven of bevorderen.

Het boek heeft een aantal sterk persoonlijke elementen, zaken die de schrijfster heeft meegemaakt (of moeten ondergaan…). Daarnaast worden een aantal algemene zaken in het essay beschreven.

Op persoonlijk vlak probeert zij bijvoorbeeld haar essay over zwarte mensen en hun ervaringen niet te schrijven met blanken in het centrum van haar betoog, maar zij merkt dat dat een lastige kwestie is. Een ander punt is dat zij in het geval van George Floyd hem voor zo ver mogelijk wil herinneren zoals hij bij leven was en niet uit de beelden van zijn laatste momenten. ‘Social media’ veroorzaken bij dat laatste opnieuw conflicten met haar opvattingen of wensen; zoals ze dat elders met hun (extreme) berichten doen.

Eén van de onderdelen van het algemene vlak is de positie van antiracisme-literatuur. Die wordt door Otegha Uwagba (en door sommige van haar collega-auteurs) kritisch beschreven. De gedachte dat racisme vooral voortvloeit uit onwetendheid, in plaats van dat er opzettelijk voor wordt gekozen, wordt bestreden. De situaties, waarin deze literatuur en dialoog als substituut voor feitelijke veranderingen, voor feitelijk handelen, worden gebruikt, worden aan de kaak gesteld.

De tekst van dit essay is nogmaals geen gemakkelijke om te ondergaan, maar het geeft wel een eerlijke reactie vanuit een schrijfster die de dagelijkse praktijk van racisme kent.

Om nader te onderzoeken.

Gast
geplaatst: vandaag om 17:57 uur

geplaatst: vandaag om 17:57 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.