Anéantir - Michel Houellebecq (2022)
Alternatieve titel: Vernietigen
Frans
Toekomst
736 pagina's
Eerste druk: Flammarion,
Parijs (Frankrijk)
November 2026. De Franse presidentsverkiezingen komen er weer aan, de zittende president kan na zijn tweede termijn niet worden herkozen, dus het hele veld ligt open en radicaal rechts maakt een goede kans. Dan verschijnt er op internet een onmogelijk realistische nepvideo waarin een van de voornaamste kandidaten wordt geëxecuteerd. De verantwoordelijkheid voor het onderzoek komt terecht bij topambtenaar Paul Raison, en over hem gaat dit boek: over zijn pogingen om een grote terroristische dreiging te pareren, maar vooral ook over zijn privéleven, zijn relatie met zijn vrouw, zijn familie.
Enfin, de Nederlande versie telt 570 pagina's met enkele pagina's mt plaatjes en veel witte pagina''s. Dus heel wat minder dik dan die 736 doen vermoeden. En ook niet groots. Dit is een vrij klein verhaal waar her en der wel wat typische ideeën de revue passeren zoals de ondergang van het westen, maar meer dan achtergrond is dat niet. Het boek draait echt om de familie rond hoodpersoon Paul - een zijplot over aanslagen waarmee het boek begint wordt 200 pagina's losgelaten en aan het eind komen ook geen antwoorden. Dat is ook wel wat er een beetje mis is met het boek, het geheel is nogal los zand en gaat niet ergens heen. De losse delen zijn vaak prima, maar niet als één roman.
Al met al is het boek lange tijd wel vermakelijk (en krijgt nog wel een voldoende vooral daarom), pas de laatste 100 bladzijden begint het wat te slepen. En sommige dingen doet Houellebecq goed zoals het beschrijven van walging voor andere mensen, soms humoristisch soms enorm herkenbaar. Maar personages blijven redelijk plat en karikaturaal. Dus als psychologische roman werkt dit ding minder. Als leesvermaak lukt het nog wel. 3,0*