menu

Godenslaap - Erwin Mortier (2008)

mijn stem
3,64 (40)
40 stemmen

Nederlands
Sociaal

405 pagina's
Eerste druk: De Bezige Bij, Amsterdam (Nederland)

Een stokoude vrouw die de dood voelt naderen blikt terug op haar kinderjaren, de liefdes die ze heeft gekend, haar huwelijk en de jaren van de Eerste Wereldoorlog die ze met haar moeder en haar broer in Frankrijk doorbracht. Gaandeweg ontstaat een intiem panorama van België, haar onduidelijke vaderland. Aan geen van die gebeurtenissen wil ze meer nadruk geven dan aan de andere, ze hunkert naar een oneindig lange zin, ‘die al wat er is in zich opneemt, zoals een hofdame uit de pruikentijd, in wier lokken een armada van parels kapseist, haar talloze rokken optilt terwijl ze de trappen van de opera betreedt – of de ladder naar het schavot’.

zoeken in:
avatar van zaaf
de ako-literatuurprijs! ik ga het boek komende week lezen, het lijkt me (los van de prijs....) mooi.

avatar van timpe
4,5
Prachtig boek.

Erwin Mortier heeft echt een indrukwekkende schrijfstijl. Veel lange, kronkelende zinnen die bol staan van de metaforen. Helena, het hoofdpersonage, is op zoek naar de langste zin en Mortier doet ongeveer hetzelfde. De moeder van Helena geeft op een gegeven moment de commentaar: "Zinnen zijn geen wormen, je moet af en toe een punt plaatsen". Wat meteen de nagel op de kop slaat.

Een klein voorbeeldje om aan te tonen hoe Mortier gebruikt maakt van metaforen:

"De woordenboeken heb ik eveneens behouden. Niet om er, als in een herbarium, het verdroogde plezier in aan te treffen dat ik als meisje aan woordenboeken kon beleven, toen hun kolommen zich voor mijn ogen uitstrekten alsof het kruitmagazijnen waren. Uit hun rekken stal ik de ammunitie voor de hagelschoten die ik losliet op de wereld. Nu lees ik de woordenboeken omdat ze stilaan de enige romans zijn die ik blief."

Het verhaal zelf zit ook mooi ineen, niks op aan te merken. De moeder van Helena die overkomt als Hyacinth Bucket zorgt geregeld voor de komische noot.

Godenslaap, echt prachtig boek.

avatar van AlineLawine
3,0
Het verhaal van Helena was erg boeiend en ontroerend. Ik ben altijd erg geïnteresseerd in boeken over de Eerste Wereldoorlog. Dit boek had zeker vier sterren van mij gekregen, ware het niet dat de beschrijvingen soms echt te lang waren en het begin moeilijk doorheen te komen was.
Het is in ieder geval duidelijk dat Mortier de taal zeer goed beheerst en hij kan prachtige zinnen vormen, maar het leest niet makkelijk. Persoonlijk vond ik dat Helena's (filosofische) gedachtegangen te uitgebreid werden verteld, waardoor de aandacht verslapte. Meer dialoog was, wat mij betreft, beter geweest.
Desalniettemin een prachtig boek over de Eerste Wereldoorlog. Voor wie houdt van dit genre, is Godenslaap een echte aanrader.

dhgveldhuizen
Een schitterend boek. Mortier is een zeer poëtische schrijver, en ook weet hij het verhaal sterk aan de lezer over te brengen. Volgens mij past het ook volledig binnen de historische context: het historisch decor van de Eerste Wereldoorlog komt zeer overtuigend over.

avatar van Mahto
4,5
Ik vond het echt een prachtig boek. De schrijfstijl van Mortier is gewoonweg om van te smullen. Ik vind het heerlijk dat er een Vlaamse schrijver is die niet vies is van metaforen en lange zinnen en er nog in slaagt om er een geweldig boek van te maken.

avatar van Pieter
Genomineerd voor de NS Publiekprijs.

5,0
Ik ben sprakeloos!
Dit is in alle opzichten het sterkste boek dat ik de laatste jaren gelezen heb!

avatar van robbrouwer58
2,5
Een taalvirtuoos, dat is zeker. Maar soms bekruipt je het gevoel dat die meanderende zinnen niet altijd in zee uitkomen. Overdaad kan schaden.

2,0
Mahto schreef:
Ik vind het heerlijk dat er een Vlaamse schrijver is die niet vies is van metaforen en lange zinnen en er nog in slaagt om er een geweldig boek van te maken.


Hetzelfde gegeven leidde bij mij tot precies het omgekeerde gevoel: het ergerde mij juist dat een Vlaamse schrijver het nu ook al niet meer lijkt aan te durven korte, kernachtige zinnen te schrijven, die niet uitpuilen van loodzware en vergezochte adjectieven en metaforen, en er aldus niet meer in slaagt een normaal leesbaar boek te schrijven...

avatar van Halley23
4,5
Halley23 (moderator)
Een imposant boek dat je moet savoueren. Ik heb mezelf gedwongen niet te snel te lezen, wel regelmatig; elke dag een aantal bladzijdes. Het boek dwingt je er ook een beetje toe er elke dag een hapje van te nuttigen en niet al te gulzig te zijn, net als bij een rijke maaltijd waarvan je met volle teugen wilt genieten. Het zijn allemaal kleine afgeronde miniaturen binnen het geheel van de grote schildering, de flow van het boek is ook al zo prettig. Zonder meer prachtig, soms poëtisch taalgebruik.

2,0
Halley23 schreef:
soms poëtisch taalgebruik.

Soms?

avatar van Halley23
4,5
Halley23 (moderator)
Ja, en?

2,0
Een roman geschreven als één gezwollen gedicht, vind ik van het goede teveel, en wordt voor mij onleesbaar. Tenzij je misschien Proust heet... Maar dat is natuurlijk heel moeilijk objectief te verantwoorden....

avatar van Halley23
4,5
Halley23 (moderator)
Eén gezwollen gedicht vind ik nogal gechargeerd gesteld. Veel lange zinnen, veel beeldspraak, veel lyrisch taalgebruik zijn elementen waar je over kan vallen als dat niet functioneel en organisch aanvoelt maar dat is nou net wat ik het knappe van het boek vind. In zijn soort is dit boek gewoonweg goed gelukt. Weinig schrijvers is dat gegeven maar ik vind dat Mortier zich hier heel goed staande weet te houden. Het komt zelden voor dat ik dit soort boeken kan appreciëren, precies omdat het vaak schrijvers niet lukt de ''exercitie'' in alle aspecten uit te voeren. Terecht trouwens dat je Proust noemt want daar kun je het m.i. inderdaad goed mee vergelijken.

2,0
Het verschil met de meester (Proust) is voor mij dat diens rijkdom nooit krampachtig overkomt. Bij Mortier had ik wel regelmatig het gevoel van: dit is er toch weer net wat over....

avatar van eRCee
2,5
Ik kan me wel vinden in de woorden van ThomasVV. Godenslaap is voor mij een forse tegenvaller, want waar ik bij eerdere boeken altijd het gevoel had dat er meer in zat bij Mortier, is dit het boek van een 'auteur op het toppunt van zijn kunnen' (De Morgen). En die kunde blijkt onvoldoende te zijn.

Het boek voelt inderdaad nogal krampachtig aan. Mortier bezuinigt allerminst op adjectieven, metaforen en ongebruikelijke synoniemen. Een term als 'zwerk' wordt een keer of vijf, zes gebruikt in het boek, dat vind ik gemaakt. Waar grote anti-oorlogsschrijvers als Remarque en Malaparte over het algemeen een vrij nuchtere stijl hanteerden, spant Mortier zich in om mooi te schrijven, wat soms vloekt met het onderwerp en afbreuk doet aan de impact van de opgeroepen beelden.
Ook de structuur van Godenslaap komt krampachtig over. De raamvertelling is niet echt geslaagd, vooral omdat de omlijstende structuur in de eerste honderd pagina's prominent opduikt tussen de herinneringen, om dan pas in de laatste bladzijden weer echt terug te keren. Erger is dat het verhaal niet wil vlotten, als je al kunt spreken van een verhaal. Het boek blijft eigenlijk steken in de stijl, maar daardoor komen de zo knap bedachte zinnen van Mortier helemaal niet meer aan.

Nee, het was een taaie klus om door Godenslaap heen te komen, en ik vrees dat het meteen mijn laatste boek is geweest van deze schrijver.

avatar van robbrouwer58
2,5
robbrouwer58 schreef:
Vaak heb je het beklemmende gevoel dat die meanderende zinnen geen verhaal laten stromen. Overdaad schaadt!!!!!!!!!!!!


Heb het boek er nog eens bijgepakt: zijn zwangere taal om de vorm is echt 'too much'. Het zit zijn verhaal aan alle kanten pijnlijk in de weg.

Melchert
Ik merk al, de boekemeter wordt bevolkt door kenners. Het Noopt mij ertoe het boek nogmaals te moeten lezen om er een gefundeerde mening over te kunnen geven. Maar ja, daar wachten mij nog stapels andere geschriften, die mij zieltogend aankijken en smeken gelezen te worden. Dus:"Een prachtig boek vanuit een verrassend oogpunt geschreven. De gezwollen schrijfstijl in tegenstelling tot het verhaal creeerde een aangename spanning.

avatar van handsome_devil
2,5
Poeh, soms werkt de schrijfstijl van Mortier wel en kon ik de beschreven scenes levendig voor me zien, maar vaker toch kwam diezelfde stijl mij voor als enorm gekunsteld en leek het heel erg in de weg te staan van de inhoud. Op enkele sterke scenes (het kleine opgemaakte meisje) na heb ik hier helaas maar heel weinig plezier uit gehaald.

Wel een leuk gegeven: ik heb mijn versie van de kringloop en de lezer voor mij heeft allemaal post-its in het boek geplakt met definities van de moeilijke woorden die Mortier gebruikt. Die lezer heeft het overigens al snel opgegeven; het ezelsoor vond ik rond pagina veertig en daarna ben ik ook geen post-its meer tegengekomen.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:52 uur

geplaatst: vandaag om 09:52 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.