menu

Het Geuzenboek - Louis Paul Boon (1979)

mijn stem
3,67 (3)
3 stemmen

Nederlands
Historisch

708 pagina's
Eerste druk: De Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

"Het Geuzenboek" is de rehabilitatie van de geuzen in Vlaanderland en vooral van Gent, dat tot het laatst, toen Maastricht en Antwerpen al gevallen waren, standhield tegen de Spanjaarden. Het is een epos over de bos- en watergeuzen die in de 16e eeuw in de Nederlanden - in Holland, maar vooral ook in Vlaanderen - hebben gestreden tegen de tirannie van de Spanjaarden, de inquisitie, paternostertroepen en andere meelopers van de Spaans-katholieke terreur. Sleutelfiguren in dit brute, bizarre spel van revolutie en reactie, terreur en tegenterreur waren Alva, Philips II, de aanvoerders van de Spaanse soldateska, Willem van Oranje, Lumey en de andere geuzenleiders. Hoofdrolspelers tot het bittere eind waren echter de geuzen, die de Spaanse furie wisten te weerstaan. Zij hielden koppig vol waar zoveel edelen bezweken.

zoeken in:
Dardan
Mijn eerste kennismaking met Vlaams schrijver Louis Paul Boon - ~ Volgens Humo zelfs dé schrijver van België, dit boek koos ik om te lezen voor mijn vierde boekbespreking en examen mondeling Nederlands; je had de keuze uit een reeks van 10 boeken en nadat deze mijn interesse meer wekte dan 'De Leeuw van Vlaanderen' werd het maar de dikste uit de reeks. Na de eerste stappen gezet te hebben in de Belgische literatuur via 'Het Verdriet van België' wou ik ook eens kennis maken met de ander, bij deze was de kans me gegund om LPB te leren kennen, alvast bedankt naar mijn leerkracht...

Dit vijfde middelbaar was sowieso al een erg vruchtbaar jaar op literair vlak, dit boek zou trouwens zo de titel van Hugo's magnum opus kunnen dragen indien we de naam letterlijk opvatten (en de Belgische onafhankelijkheid natuurlijk zo'n zo'n 2 á 3 eeuwen eerder laten plaatsvinden). 'De Kapellekensbaan' had ik samen met het grote werk van Gabriel García Márquez geleend (ik ben meestal iemand die direct het beste uit het oeuvre neemt), maar het grote werk van deze man hou ik voor wat later - Iets zegt me dat dat boek me binnenkort werkelijk gaat omver blazen Dit boek is een mooie introductie vind ik, je voelt al ergens direct het patriotisme van Boon in de sterke en mooie verwoordingen van bepaalde feiten; wat betreft die feiten ja, het is op zijn minst érg respectabel te noemen hoeveel werk en moeite hij niet moet gedaan hebben om tot zijn informatie te komen, laat staan die te gieten in de vorm van zo'n 700 blz.. De man wou een symbolisch boek van grote waarde schrijven vóór zijn volk, al was het jammer genoeg zijn laatste, heeft hij ons toch wat érg speciaals nagelaten.
Hoe het Noorden der Nederlanden kon herboren worden is door al heel wat geschiedkundigen beschreven, maar hoe het Zuiden in bloed en tranen ten onder ging is nog weinig belicht.
- Zoals de man het zelf zegt in de inleiding, dit boek dient als een Bijbel in geschiedenisvorm.

Wat betreft die inleiding, die bezorgde me al direct kippenvel - Direct mooie beschrijvingen, de sfeer die uitgaat van dat stuk wordt angstaanjagend beter met de pagina, "Boon, hoe doe je dat?" - Die laaste alinea blijft adelmbenemend. Het briljante is dat de man je geen zoetsappig pulpromannetje wil verkopen, daar steekt hij de kostbare dagen/weken/jaren niet in. Nee, hij wil je net zoals je wijze opa wat bijbrengen, waar je in het begin weinig mee lijkt te kunnen aanvangen, maar hoe verder je evolueert in het leven hoe duidelijk wordt waarover die man het had. Wat heb ik dan daadwerkelijk uit een "Nieuwe tijdse roman" geleerd? Leed is van alle tijden, er vloeit teveel bloed voor religie, en dat zal vrees ik altijd zo zijn, natuurlijk hoef je maar een krant open te slaan om dezelfde "wijsheid" op te doen, maar na het lezen van dit boek blijft de indruk die het achterlaat onovertroffen, je zit dan 85 jaar verder en je hebt écht het gevoel wat over de menselijkheid geleerd te hebben, iets over het leven van een groep in een andere tijd en historische ruimte, iets waar je nooit deel van zal maken en daarmee ben je achteraf ook maar al te blij om - je leert het leven in dezelfde streek toch wat meer te appreciëren.

Boon steekt zoals eerder vermeld veel werk in de inhoud van dit boek, deze vinden we vooral terug in ongelooflijk veel details die aan bod komen, opmerkelijk mooi is het hoe hij de zielen van lang heen verganen weer naar boven weet te brengen.
Het is nodig dat hun namen bekend zijn en te boek worden gesteld, want de geschiedenis meldt alleen maar namen van pausen en keizers en koningen, de waardelozen en worden de namen niet aangehaald van hen die bouwden aan het Rijk Gods op aarde.
Zo zijn er nóg talloze veldslagen, verwikkelingen, problemen die hier even spectaculair aan bod komen. Er wordt in deze geschiedenisroman geen blad voor de mond genomen: moorden, verkrachtingen, verraad, sterfgevallen komen in immens grote aantallen voor, je vraagt je achteraf daadwerkelijk af: "is het wel normaal om over zoveel leed te lezen, laat staan die mee te maken". Het opent je ogen.

... en in tegenstelling tot Henry Consience's keuzeroman die het meest gelezen werd, heb ik toch het gevoel wat méér opgedaan te hebben dan de ex-klasgenoten. Niet letterlijk meer, maar meer inhoudelijk, al mag ik niet teveel oordelen want de andere werken ken ik niet. Dit boek zou eigenlijk door elke Vlaming minstens een keer in je leven gelezen moeten zijn als je volksgeschiedenis je wat meer interesseert, laat staan voor het feit wat voor moeite hier niet ingestoken is, ik krijg zo zin om deze trage en fijne leesbeleving nogmaals bij de hand te nemen. Om nog eventjes af te sluiten, het schilderij van Breughel dat hier als cover dient; hoe die man speelde met zijn kleuren en vormen en je onder de indruk bracht met zijn kunst en harde realisme, zo doet Boon dat hier met zijn woorden.

Dank U Boon, dit was me nog eens wat leesstof.

avatar van timpe
3,5
Zoals het in de inleiding staat: dit boek is een bijbel voor de geschiedenis van de lage landen in de 15de eeuw. Dit boek heeft mij meer bijgeleerd dan alle lessen geschiedenis in mijn schoolgaande jeugd. Boon beschrijft niet alleen het politieke leven maar ook de kleine boer komt aan bod.

Het is wel een lijvig boek. Met momenten lijkt het een eindeloze opsomming van alle kleine en grote helden die gestreden hebben voor hun idealen. Maar je voelt instincitef aan dat dit een terecht eerbetoon is aan al deze moedige mensen. Het is dankzij het vuur en de passie waarmee Boont schrijft dat je je volledig kunt inleven.

Ook de belangrijke figuren worden mooi in beeld gebracht. Vooral het karakter van Willem de Zwijger vind ik prachtig weergegeven.

Het enige minpunt is het aantal bladzijden. Een woelige periode van 85 jaar valt moeilijk in 200 bladzijden samen te vatten maar toch. Ik had soms moeite om de aandacht bij het boek te houden. Het is een eindeloos veroveren van dorpen en steden door telkens weer andere personen die dan nog eens van kamp veranderen. Op sommige momenten weet je niet meer aan welke zijde bepaalde personen staan en welke stad nu door wie gecontroleerd wordt.

Maar desondanks kan ik alleen maar zeggen: Dank U Boon, voor dit prachtige boek en de verrijking van mijn kennis over mijn vaderland.

Gast
geplaatst: vandaag om 13:17 uur

geplaatst: vandaag om 13:17 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.