menu

De Man Die Werk Vond - Herman Brusselmans (1985)

mijn stem
3,86 (190)
190 stemmen

Nederlands
Humoristisch

127 pagina's
Eerste druk: Bert Bakker, Amsterdam (Nederland)

Louis Tinner, de man die werk vond, is soms erg eenzaam. Angstig beweegt hij zich in zijn Verlaten Boekenpaleis. Hij verlangt naar mooie vrouwen die goeie boeken lezen. Hij kijkt uit naar de komst van het koffiemeisje. Hij hoopt op boeiende gesprekken met literatuurkenners. En ook wil hij Brussel nog bewonderen, badend in zonneschijn. Maar het regent. De bibliothecaris doet niks. Hij zit, loopt rond, hij denkt, hij stamelt, hij drinkt, hij rookt. Soms weerklinkt zijn langgerekte lach, Louis Tinner is bang, en terecht.

zoeken in:
5,0
Er bestaan boekenlezers die wanneer je hebt over Brusselmans je bekijken alsof je net terugkwam uit de toendra met reserveonderdelen voor Congolese schoolbussen. "Brusselmans?" * gegeneerde gniffel * "dat meen je toch niet?". Liever lezen ze de nacht weg met de ontboezemingen van een Albanese truckbestuurder die de pijn van zijn hernia (hij noemt z'n hernia liefdevol "Stefanneke") aan het papier toevertrouwde.

Het zijn het soort mensen die ostentatief hoesten wanneer iemand een sigaret opsteekt in hun buurt. Mensen die wegduiken achter een krant wanneer ze de trein betreden. Mensen die Proust fantastisch vinden zonder er één letter van gelezen te hebben. Mensen die hun vrouw "schattebout" noemen wanneer ze in het gezelschap van wederzijdse vrienden bevinden. Cès gens là.

Brusselmans doet meer voor de literatuur dan menig cultuurhuis ooit vermag. Hij plaatst zich niet boven de lezer, hij reikt de lezer een hand. Laten we lachen of anders gaan we de diepte in. Gezworen vrienden of niets.

In "De man die werk vond" verwordt het aanbrengen van kleefband op een boek tot monumentale arbeid:

"Zou ik dat vandaag doen?"

"Neen, ik hou het tot morgen. Dan heb ik iets om naar uit te kijken"


Brusselmans tuurt naar de leegte, schrijft en passant over zelfmoord op de toon van "geen onzin verkopen, we lijden allemaal". Ik geloof dat ik als tiener geen betere vriend in boekvorm kon wensen

3,5
Kos
briljant omschreven.

Helemaal eens. Al vind ik dat sowieso iets bij Brusselmans' hele oeuvre.
Het lijkt alsof men bij Brusselmans alleen maar let op de overduidelijke effectbejag momenten (geef toe, die zitten in elk boek van elke schrijver), maar hem wordt dat altijd verweten, misschien vanwege de soms grove omschrijvingen of sex etc. passages.

Maar er zit veel meer in zijn werk, hele scherpzinnige observaties van het dagelijkse leven, maar als dat met humor gebracht wordt is het schijnbaar niet meer serieus te nemen.

Schrijvers als Easton Ellis, Wolkers, Zwagerman etc. doen daar wat zwaarwichtiger over, maar bij hen is het pas echt puur verpakking en een lege huls.

3,0
Nou ja, niet helemaal mee eens. Brusselmans schrijft elk jaar een boek en soms gaat het echt helemaal nergens over (voorbeeld: Mank).

Vind ik dan

Of moet dit op de auteurspagina

3,5
Kos
Mank gaat echt wel ergens over .

5,0
T.O. schreef:
Nou ja, niet helemaal mee eens. Brusselmans schrijft elk jaar een boek en soms gaat het echt helemaal nergens over (voorbeeld: Mank).


Klopt volledig, T.O. Méér zelfs, bij aanvang van "De kus in de nacht" schrijft Brusselmans: "Ik heb weer niks te zeggen en zal dat over 680 pagina's uitspreiden"

Het niets - een leuke plaats

avatar van CharlesDickens
Deze lijkt zo te lezen erg op De Avonden. Aangezien deze in de top 250 staat lijkt het me een erg goed boek.

Dardan
Mijn eerste kennismaking met Belgische literatuur, ik had me eigenlijk de kennismaking helemaal anders voorgesteld. Herman vond ik voor ik hem op tv e.d. leerde kennen maar wat flauw en niet zo speciaal, maar nadat ik hem een paar keer zag op Sporta begon zijn humor me toch te bevallen (hij zorgt echt voor dé sfeer) en toen besloot ik maar om een boek van hem bij de hand te nemen.

Nu vond ik de plot van dit verhaal bijzonder interessant, omdat ik ook tegen woensdag een boek uit moet hebben voor school besloot ik deze eventjes door te nemen.

Wat ook mogelijk is, dacht de bibliothecaris op zekere ochtend, ik steek de boel in brand. Heel makkelijk met al die plastieken omhulsels.



Bij die eerste pagina alleen al ben ik volgens mij zo'n 4 keer in de lach geschoten, de dialogen zijn bijzonder grappig en natuurlijk ook de gedachtes van Louis. Hoe het Herman lukt om een simpel beroep/gebeurtenis zo boeiend en interessant te laten overkomen is werkelijk een bewijs van zijn talent. Natuurlijk is de humor ook het grote pluspunt van dit boek: bij elke pagina moest ik zeker om iets lachen en elke keer was het weer uitkijken naar het volgende moment.

Al bij al een roman waar ik erg veel leesplezier aan gehad heb, het verhaal is eigenlijk simpel en je blijft je afvragen wat er gaat gebeuren, Louis is een fantastisch personage om over te lezen en het einde vind ik persoonlijk geslaagd en eigenlijk leuk en zeker en vast niet wat ik verwacht had,

4,5*.

avatar van Grovonion2
3,0
die Dardan voor mij, echt waar schreef:
Herman lukt om een simpel beroep/gebeurtenis zo boeiend en interessant te laten overkomen is werkelijk een bewijs van zijn talent.
Dat doet ie wel vaker, zo ook in Prachtige ogen dat ik dit eigenste moment aan het lezen ben. 't is misschien een tick-nerveus van hem, het over niks hebben en zo.

avatar van GeGo
1,5
Persoonlijk vind ik het boek compleet waardeloos.

Noem mij ouderwets maar een goede roman hoort mijn insziens een duidelijke verhaallijn te hebben waarin je als lezer enigszins progressie kan maken. Wanneer je dit boek dichtslaat sta je evenwel nog net zo ver als in het begin.

Daarenboven is het hoofdpersonage Louis Tinner zo ontzettend ergerlijk dat heel het boek geleidelijk aan wrevel bij mij begon op te wekken...

Kan iemand mij misschien een ander boek van BRUSSELMANS aanbevelen dat minder inhoudsloos is? Op die manier kan ik ook eens kennis maken met die kant van zijn schrijverschap.

avatar van Micha
3,5
Misschien Ex-drummer

avatar van GeGo
1,5
Tot nu toe nog altijd geen zin gehad om een ander boek van Brusselmans te lezen. Ex-drummer zal dus wel nog even op zich laten wachten .

avatar van Pythia
4,0
Als Gogol samen met Kamagurka een boek had geschreven was dit het ongeveer geworden, denk ik.

avatar van GeGo
1,5
En dan geef je het alsnog 4 sterren ?

garlic senior
De man die werk vond en een lezer die een goed boek vond. Wat heb ik me toch gelachen om die Louis Tinner. Een man die eigenlijk op de verkeerde plaats terecht is gekomen, wat tegelijkertijd ook een plaats is waar hij op de een of andere manier thuishoort. De enorme verveling die hij soms heeft op het werk worden op een toch wel boeiende wijze gepresenteerd. Het plot is inderdaad wat langdradig, maar dat is nou juist waar de hele grap om draait. Louis Tinner is gewoon iemand die zich verveelt en in verveling zit nou eenmaal weinig variatie, dus in dit boek zul je dat ook niet zo snel terugvinden.

Toch hoefde ik als lezer me gelukkig niet te vervelen, want de manier waarop Louis Tinner zijn verveling op het werk ervaart is al boeiend genoeg om dit boek van 127 pagina’s te verslinden in slechts korte tijd. Naar mijn mening ook een van de weinige boeken, waarbij het begin nog beter is dan de rest van het boek. Ik ga na nog wel meer van Brusselmans lezen, want dit boek smaakt naar meer. Misschien eens het vervolg Nog drie keer slapen en ik word wakker proberen, dan kan ik weer eens lachen

4,5*

Michael1992
Pythia schreef:
Als Gogol samen met Kamagurka een boek had geschreven was dit het ongeveer geworden, denk ik.


Tenzij het positief bedoelt is zou ik niet meteen weten wat daar negatief aan zou kunnen zijn.

avatar van Aazhyd
4,0
Ben doorgaans niet zo kapot van Brusselmans, maar deze is me goed bevallen. Grappig en schrijnend tegelijk. Er zijn wel wat overeenkomsten met Reve´s Avonden, lijkt me.

avatar van Slainte_Mhath
4,0
Vrij kort en de schrijfstijl is precies als in 'De Droogte' die ik een paar weken terug heb gelezen. Ik denk dat de rest van Brusselmans werk dan ook wel dezelfde stijl heeft.

Prima verhaal en ik ben benieuwd naar 'Nog drie keer slapen en ik word wakker' de opvolger van dit boek.

avatar van Bassievrucht
4,0
Daar ben ik het niet helemaal mee eens. De Droogte is vooral snel vermaak met weinig tot geen diepgang. De Man Die Werk Vond is schrijnend, het is zwarte humor en er hangt een beklemmend sfeertje. Topper!

Het vervolg kan ik je heel erg aanraden. In de discussie bij dat boek schrijf ik dat dát boek nog beter is dan DMDWV. Nu twijfel ik daarover, maar desalniettemin is het een zeer geslaagd vervolg, alleen wat vlotter en grappiger (typerend dus voor Brusselmans boeken na... pakweg 92/93)

Typisch Brusselmans: een verhaal is er niet, de hoofdpersoon is een antiheld, de personages die hij tegenkomt zijn zowaar nog triester, en de humor is weer van een uitstekend niveau. Wat deze roman echter uittilt boven het gros van de Brusselmannetjes, is dat het volledige gebrek aan een verhaal in deze roman nog een functie heeft ook - en het werkt uitstekend, mag ik zeggen; het is boeiend te zien hoe de allesoverheersende verveling in het leven van een bibliothecaris hem tot waanzin drijft. Het eind is dan ook tegelijkertijd een zegen en een vloek - zowel voor Louis Tinner, als de lezer.

4,5*

avatar van omsk
3,5
Brusselmans had wel duidelijk De Avonden in zijn hoofd toen hij dit schreef ja

3,5
Beter dan Brusselmans laatste -die ik enkele dagen geleden las. Doet bij vlagen een beetje denken aan de boeken van Bukowski, al zijn zijn boeken veel ranziger en zwartgalliger.
Helaas kent het boek een net wat te lange lijn waarin weinig tot niets gebeurd en was ik aan het wachten tot er wel 'iets' zou gaan gebeuren. En ja, bij boeken over verveling dient ook wel iets te gebeuren...

3,5*

avatar van slowgaze
4,0
Bukowski, mooie referentie. Zit wel een beetje van Factotum in deze roman.

ik heb nog niets van die Bukowski gelezen, maar het enige kritiek punt wat ik zou kunnen hebben op dit boek is dat het wel erg lijkt op 'de Avonden'. Gelukkig geeft Hermans naar mijn weten dat ook ruiterlijk toe, en is er naar mijn weten lang niet iets soortgelijks verschenen, bovendien zijn er weldegelijk wat verschillen, dit boek is bijvoorbeeld minder subtiel maar wat mij betreft ook zeer geestig (haalt het niet bij 'de avonden' maar dat hoeft ook niet).

avatar van slowgaze
4,0
Ah, De Avonden. Ik las die ook recentelijk en ik merkte dat Brusselmans zeker twee dingen had overgenomen:
1. Frits spuugt een keer in een boek nadat hij een goede pagina in het midden heeft gevonden en slaat hem dan dicht. Dit doet Louis ook.
2. Frits pakt een boek, bladert er even door en bijt dan in de rug om het daarna terug te zetten. Ergens in dit boek doet Louis dat ook.
Is dat iemand anders ook al opgevallen?

avatar van HankMoody
4,5
Eerste boek wat ik lees van Brusselmans en het is een geweldig boek.
Cynische en venijnige humor met onderliggende woede die ik erg kan waarderen.
Het hele boek doet me denken aan de film Naked (die nog wel heel wat erger daarin doordraaft) en de film Factotum die nog een stuk nonchalanter en melancholieker is. Beide boeken daarvan moet ik nog lezen.
Ik heb er in ieder geval weer een auteur bij waar ik nog veel van kan lezen.
Het boek leest als een trein en heeft mij met het minimum aan verhaal erg goed vermaakt. Brusselmans schrijfstijl, humor en originele goedachtengang kan ik erg goed waarderen.
De hoofdpersoon Louis Tinner is gewoonweg geweldig om te volgen, ook al is het man met een waardeloos leven vol verveling. Sarcasme op zijn best.
Binnenkort ook snel het vervolg lezen.

4.5

avatar van Aazhyd
4,0
Nou ja, dit is wel zijn beste werk, denk ik. Naarmate de tijd vordert, wordt Brusselmans steeds gemakzuchtiger.

3,0
Brusselmans blijft gewoon een geweldige schrijver, die mij weer kracht geeft een ietwat ingewikkelder boek te lezen. Niet geheel vrijwillig, maar voor school. Brusselmans blijft vrijwillig, een fijne houvast in de Literatuur. Nooit teleurstellend, maar ook nooit spectaculair. Ik zou het nooit voor een boekverslag mogen gebruiken. Het wordt meestal zelfs afgeraden voor het eindexamen van VMBO-TL (MAVO). Brusselmans blijft een plezierige schrijver. Echter moet ik toch oppassen niet depressief te worden van het eentonige leven van Louis. Al bij al een aanrader.

4,0
Zoals te verwachten weer een heerlijk, humoristisch verhaal van Herman Brusselmans. ‘De man die werk vond’ puilt wederom uit van de grappige passages, dialogen en gedachten van het hoofdpersonage. Het grappigste van alles is dat het verhaal gaat over de verveling die zich meester maakt over Louis Tinner, maar dat het boek zelf geen enkel moment begint te vervelen.

Net zoals de vorige boeken die ik van Brusselmans heb gelezen heeft ‘De man die werk vond’ weinig inhoud, maar dat kan mij allemaal niet zoveel schelen. Zolang Brusselmans maar zijn gekende stijl hanteert is het voor mij helemaal in orde.

Echt een geweldige schrijver, die Herman Brusselmans en op dit moment veruit de beste van Vlaanderen. Ik kijk nu al uit om het vervolg van ‘De man die werk vond’ te lezen.

avatar van Pageturner
4,0
Met mijlen voorsprong het beste wat ik ooit van Brusselmans heb gelezen. In tegenstelling tot de talloze boeken waarin hij in de ik-vorm willekeurige uitstapjes en gesprekken beschrijft, gaat het hier om de schitterende levensbeschrijving van bibliothecaris Louis Tinner, de man met de saaiste job op aarde. De guitenstreken die de tedere misantroop Tinner uithaalt om zijn verveling te verdrijven, zijn stuk voor stuk hilarisch, net als zijn verwijzingen naar Grote Literatuur (die niemand ooit komt ontlenen in de bib, want iedereen leest Konsalik) en zijn mijmeringen over Het Leven. Ook hier bulkt het weer van de geniale oneliners die plots opduiken. Het ontbreken van een strakke verhaallijn is hier eigenlijk functioneel, want zo voel je het eenzame bestaan van Tinner, waarin niets zeker is, buiten het voortgaan van de tijd.
Ik zou hier nog een uur over kunnen doorlullen, maar in plaats daarvan raad ik iedereen aan om dit boek te lezen. Je zal nooit meer op dezelfde manier naar het leven kijken als voorheen.

'Alcohol voor de middag leidt tot drankzucht, drankzucht leidt tot een zieke lever, een zieke lever leidt tot hospitalisatie. Hospitalisatie leidt tot de kans een geschikte verpleegster te ontmoeten, op wie de patiënt dadelijk verliefd wordt. Helaas is de leverziekte ongeneeslijk en spoedig sterft de verliefde drinker.'

4,0
Fantastisch boek, heerlijk cynisch, alleen aan het eind begint het enigszins te vervelen.
Een van mijn favoriete passages:

Ze ziet niet dat ik knipoog, helaas is ze blind. Toch blijft ze in dienst. De dokteres heeft haar niet eens een zwarte bril voorgeschreven. of een geleidehond. Aangename dieren. Welk ras van hond heeft u? o, een geleidehond. Gefeliciteerd. Zelf heb ik een gebreide hond.

Gast
geplaatst: vandaag om 09:34 uur

geplaatst: vandaag om 09:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.