Daedosiui Sarangbeop - Sang Young Park (2019)

Zuid Koreaanse bestseller, nu ook in het Nederlands vertaald onder uitvoering van Das Mag.

Over opgroeien in de grote stad als queer millenial.
Allemaal niet heel erg opzienbarend (en zeker in vergelijking met Nederlandse literatuur erg braaf) maar boek leest lekker weg.
Soms beetje verwarrend omdat het geen chronologisch verhaal is.

Liefde in de Grote Stad van de Koreaan Sang Young Park was in eigen land een groot succes. Mattho Mandersloot vertaalde de roman naar het Nederlands en daarmee is dit boek klaar om ook onze harten te stelen. Het zag er heel lang niet naar uit, maar uiteindelijk wist deze schrijver toch ook wel een beetje mijn hart te stelen.

Hoe het is om als queer millennial te wonen in Seoul, daar gaat het eigenlijk om in deze roman. Young woont samen met vriendin Jaehie met wie hij zo vaak als mogelijk het bruisende nachtleven in de grote stad verkent. Jaehie komt op een dag echter thuis met de boodschap dat ze gaat trouwen en vanaf dat moment staat Young er alleen voor. Hij sukkelt een beetje door het leven heen, probeert te dealen met zijn homoseksualiteit in een maatschappij die nog steeds redelijk conservatief is, met zijn ziekte en ook met zijn zieke moeder, met wie hij een ingewikkelde relatie heeft.

Deze roman leest bijna als een verhalenbundel. Park beschrijft belangrijke, maar losse fragmenten uit het leven van Young met weinig overlap tussen en verwijzingen naar personen en gebeurtenissen uit de andere hoofdstukken. De gemene deler tussen de hoofdstukken is Young zelf die zijn weg probeert te vinden in een wereld waar hij niet altijd zichzelf kan zijn. Dat zit hem in het feit dat hij in het openbaar niet de hand van zijn geliefde kan vasthouden, dat hij op school moet doen alsof hij hetero is en zelfs zijn eigen moeder lijkt moeite te hebben met wie Young is.

Lees verder

Tijdens het lezen van 'Liefde in de Grote Stad' (2019) verging het me ongeveer hetzelfde als toen ik die uitgesproken cover voor het eerst zag. Op de voorkant een sfeerschets van een modern stadsgezicht met schreeuwerig felle kleuren in een kinderlijk grove tekenstijl. In eerste instantie oogt het als foeilelijke kitsch, maar toen viel mijn blik op de taxi waarin een man zijn hoofd op de schouder van een ander legt. De simpele tederheid raakte me en ik besloot deze roman toch een kans te geven. 'Liefde in de Grote Stad' (2019) lijdt een tikkeltje aan het debutantenkwaaltje van disfunctionele relatieperikelen rond gemaakt hippe antihelden: vrije vogels op zoek naar liefde en geborgenheid. Zoals de ik-verteller en zijn beste vriendin Jaehie vooral kluchtige verhalen uitwisselen over vroegere en toekomstige bedpartners (Tussen haakjes van die sarcastische spitsvondigheden erbij om te vermelden wat de hoofdpersoon écht denkt, maar niet durft uit te spreken.) Toch wordt doorlezen beloond wanneer er een melancholische ondertoon inkruipt over de moeilijkheden voor de ik-verteller om zichzelf te accepteren of geaccepteerd te worden door anderen. Tussen de regels maakt 'Liefde in de Grote Stad' (2019) pijnlijk invoelbaar hoe uitputtend conservatisme en familieverwachtingen kunnen zijn binnen een Aziatische schaamtecultuur. De ik-verteller heeft te laat door wat het eigenlijk betekent wanneer hij met 'die ene grote liefde' kan proeven aan de onbezorgde kneuterigheid van een ingeslapen relatie.

Flitsend als een grote stad, dit debuut van Park. Goed geschreven en een mooi inkijkje op drie momenten in het leven van deze dolende ziel.