menu

VerpleegThuis: Wat Ik Leer van Mijn Huisgenoten met Dementie - Teun Toebes (2021)

mijn stem
1,83 (3)
3 stemmen

Nederlands
Sociaal

208 pagina's
Eerste druk: Arbeiderspers, Amsterdam (Nederland)

Op 21-jarige leeftijd maakte Teun Toebes de gedurfde keuze om op de gesloten afdeling van een verpleeghuis te gaan wonen. Niet alleen om te ervaren hoe de zorg voor mensen met dementie verbeterd kan worden, maar vooral om te laten zien dat wij als maatschappij ons beeld van dementie moeten aanpassen. Op ontwapenende en ontroerende wijze beschrijft hij de pijnlijke systemen die in de zorg en samenleving heersen en hoe wij deze kunnen veranderen. VerpleegThuis is niet alleen een boek over de toekomst van dementie, maar vooral een boek over de toekomst van ons allemaal. Waarom? Omdat de kans dat dit boek ook over jouw toekomst gaat één op vijf is.

zoeken in:
avatar van psyche
psyche (crew)
Over Teun Toebes in Metronieuws d.d. 13 augustus 2021.

avatar van psyche
psyche (crew)
Open podcast Lotje IJzermans spreekt met Teun Toebes.

avatar van psyche
psyche (crew)
Reportage in VN d.d. 20 november 2021: geen aanval op zorgverleners, maar een aanklacht tegen het systeem.

...stilte...
Wat ik leer van mijn huisgenoten met dementie

Ik ben ook een fan van Teun

avatar van psyche
psyche (crew)
...stilte... schreef:
Wat ik leer van mijn huisgenoten met dementie

Ik ben ook een fan van Teun


Eerlijk gezegd vind ik hem op de podcast soms wat belerend klinken als hij Lotje IJzermans bijvoorbeeld corrigeert op haar taalgebruik wanneer zij over haar moeder met dementie vertelt … maar goed zijn missie is helder, getuigt van gedrevenheid m.i. En het belangrijkst, het snijdt wel hout …
In de wetenschap dat de kans dat we er persoonlijk mee te maken krijgen erg groot is, hetzij doordat naasten een vorm van dementie krijgen of, niet te vergeten, wijzelf.
Dan beluister ik de postcast óok met een ander oor en zal op termijn zijn boek zeker lezen omdat ik zowel persoonlijk als professioneel ermee te maken heb. We moeten ‘ergens’ beginnen denk ik, soms kan dat beter met kleine praktische stappen en volhouden en verder uitbouwen.
Ik ga eens kijken in de bibliotheek of via mijn werk.

...stilte...
Of ik ooit zijn boek zal lezen weet ik niet, maar ik kan me vinden in zijn ideeën over de omgang met onze medemens met dementie.

Zelf kom ik wekelijks als thuiszorg medewerker bij een man van 92 (Gerrit) die nog maar net aan thuis kan blijven wonen. Zijn dagelijkse routine is zijn houvast (en zijn postzegelverzameling). Ik luister naar altijd weer dezelfde verhalen. Hij weet niet dat hij binnenkort gaat verhuizen naar een verpleeghuis.
Ik kan veel van hem leren over wat waardevol is in het leven...

avatar van mjk87
3,0
Redelijk boekje. Toebes richt zich vooral op de persoonlijke verhalen, maar hij is niet zo'n goede schrijver en is mede daardoor niet altijd even boeinend. Wel leuk hoe hij soms tot inzichten komt nu hij als bewoner in zo'n verpleeghuis zit en waar het in de zorg mis gaat. Soms wat oppervlakkig en vol open deuren, maar niettemin benoemt Toebes genoeg boeiende en interessante punten over hoe men wil leven. Ik waardeer het sympathieke gebaar ervan dus wel voldoende. 3,0*.

avatar van arnoldusk
0,5
Tenenkrommend boekje.

Teun heeft héél veel aan te merken op onze omgang met dementerenden, maar hij geeft, als student Zorg & Ethiek, louter anekdotische, emotionele kritiek die zich richt op de meest pietluttige voorvallen tijdens zijn verblijf in een verpleeghuis. Daar hangt hij dan vervolgens wel álles aan op.
Mooiste voorbeeld daarvan is nog wel het bordje 'Bewoners mogen niet zonder toestemming naar buiten' dat volgens hem voor 'goed functionerende personen vreselijk beangstigend' moet zijn en dat 'boekdelen spreekt over de machtsverhoudingen in de verpleeghuiszorg'.
Op latere pagina's typeert hij bijvoorbeeld ook nog de kledingstijl van bewoners, nepplanten en geautomatiseerde beloproepen naar verplegers wanneer iemand wakker is als 'typerende voorbeelden van controledwang binnen de Nederlandse verpleeghuiszorg'.

Begrijp me niet verkeerd. Natuurlijk zijn er in elk veld verbeteringen aan te brengen en het valt te prijzen dat hij voor dementerenden in de bres springt. En de discussies rondom veiligheid en het toedienen van medicatie zíjn uitermate lastig, maar wel uitermate doordacht door zovelen professionals in de afgelopen decennia. En daar wringt de schoen. Nergens geeft hij blijk van een besef van deze lastige ethische afwegingen die we al decennia lang met elkaar, in ethische commissies, Gezondheidsraad, Zorginstituut, in de media en op de werkvloer voeren. Discussies over afstand en nabijheid, over autonomie en over wat een goed leven is binnen de diverse (!) vormen van dementie zijn zo oud als de mens zelf.

Enfin, als docent ethiek blijf ik hem volgen en ben ik vooral benieuwd of er nog leuke polemieken ontstaan met ervaren ethici met specialistische kennis rondom het thema dementie.

avatar van Robsessie
Zijn er boeken over dementie die jullie, geïnteresseerden hierboven, kunnen aanraden? Mijn oma is sinds driekwart jaar gediagnosticeerd met dementie, inmiddels woonachtig in een verzorgingstehuis, en ze gaat achteruit. Dit is het eerste geval van dementie waarmee ik peroonlijk te maken heb gekregen. Ik zou graag meer willen weten hierover, zonder dat het gelijk te wetenschappelijk wordt.

avatar van arnoldusk
0,5
Robsessie, volgens mij is Bernlef-Hersenschimmen een van de meest bekende. Die heb ik destijds ook gelezen toen míjn oma in een verzorgingstehuis werd opgenomen...

avatar van Robsessie
arnoldusk schreef:
Robsessie, volgens mij is Bernlef-Hersenschimmen een van de meest bekende. Die heb ik destijds ook gelezen toen míjn oma in een verzorgingstehuis werd opgenomen...


Mooi boek inderdaad, heb 'm vroeger gelezen. Maar deze bevat niet echt handvatten voor familieleden over hoe om te gaan met de ziekte, of de ander op het gemak te stellen, ziekteverloop, zulke dingen. Iets informatiefs, zeg maar.

avatar van psyche
psyche (crew)
Robsessie schreef:
Zijn er boeken over dementie die jullie, geïnteresseerden hierboven, kunnen aanraden? Mijn oma is sinds driekwart jaar gediagnosticeerd met dementie, inmiddels woonachtig in een verzorgingstehuis, en ze gaat achteruit. Dit is het eerste geval van dementie waarmee ik peroonlijk te maken heb gekregen. Ik zou graag meer willen weten hierover, zonder dat het gelijk te wetenschappelijk wordt.


Het laatste boek bevat zeker ook tips, voor zowel naasten als professionals:

Ma - Hugo Borst (2015) - BoekMeter.nl

Voorbij, Voorbij - Clairy Polak (2019) - BoekMeter.nl

Still Alice - Lisa Genova (2007) - BoekMeter.nl

Je Bent Toch Mijn Dochter? Een Ouderenpsycholoog over de Wereld van Dementie - Sarah Blom (2018) - BoekMeter.nl

ZAP!
Robsessie schreef:
Zijn er boeken over dementie die jullie, geïnteresseerden hierboven, kunnen aanraden? Mijn oma is sinds driekwart jaar gediagnosticeerd met dementie, inmiddels woonachtig in een verzorgingstehuis, en ze gaat achteruit. Dit is het eerste geval van dementie waarmee ik peroonlijk te maken heb gekregen. Ik zou graag meer willen weten hierover, zonder dat het gelijk te wetenschappelijk wordt.
Ik weet niet of boeken / info hier veel te bieden hebben... Ik heb iets soortgelijks meegemaakt (denk ik dan toch) met een opa, en ik koester onze gemeenschappelijke herinneringen die verder niets van doen hebben met 'outsider information'.

Sterkte ermee.

avatar van psyche
psyche (crew)
ZAP! schreef:

Ik weet niet of boeken / info hier veel te bieden hebben...


M.i. kan het helpend zijn om inzicht te hebben, wat gebeurt er als een mens dementie krijgt, hoe kan ik de ander met dementie blijven ‘verstaan’ omdat veelal het gedrag dusdanig verandert dat het lastig(er) kan zijn of worden hoe ermee om te gaan. Persoonlijk vind ik het helpend om steeds weer me te (kunnen) realiseren oja dat komt hier of daardoor. Dan moet je natuurlijk wel eerst die informatie hebben.


Ik heb iets soortgelijks meegemaakt (denk ik dan toch) met een opa, en ik koester onze gemeenschappelijke herinneringen die verder niets van doen hebben met 'outsider information'.

Sterkte ermee


Dat vind ik mooi, als je zo goed mogelijk met elkaar in verbinding kunt blijven. Gemeenschappelijke herinneringen zijn heel waardevol in die zin.

ZAP!
psyche schreef:
M.i. kan het helpend zijn om inzicht te hebben, wat gebeurt er als een mens dementie krijgt, hoe kan ik de ander met dementie blijven ‘verstaan’ omdat veelal het gedrag dusdanig verandert dat het lastig(er) kan zijn of worden hoe ermee om te gaan. Persoonlijk vind ik het helpend om steeds weer me te (kunnen) realiseren oja dat komt hier of daardoor. Dan moet je natuurlijk wel eerst die informatie hebben.
Ieder z'n eigen manier natuurlijk.

Gast
geplaatst: vandaag om 18:12 uur

geplaatst: vandaag om 18:12 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.