menu

Rust en Vreugd - Hendrik Groen (2021)

mijn stem
4,00 (3)
3 stemmen

Nederlands
Sociaal

284 pagina's
Eerste druk: Meulenhoff, Amsterdam (Nederland)

Als Emma Quaadvliegh na het overlijden van haar man oude papieren opruimt, vindt ze een vergeten inschrijving terug voor een tuinhuisje op ‘Rust en Vreugd’. Ongemerkt is er elf jaar wachttijd verstreken, ze kan nu elk huisje krijgen dat vrijkomt. Emma wordt bij de eerste bezichtiging op slag verliefd op een gezellig, rommelig tuinhuisje met dito tuin en ze besluit impulsief: 'ik kan wel wat afleiding gebruiken, ik neem het!' Dat ze geen verstand heeft van tuinieren maakt gelukkig niet veel uit, want aardige buren bieden direct hun hulp aan. Ook de voorzitter van de vereniging komt onuitgenodigd op de thee. Om kennis te maken, maar vooral om haar te wijzen op de regels met betrekking tot de hoogte van de heg, het bestrijden van het onkruid en de verplichte algemeen onderhoudsbeurten. Het gesprek verloopt wat stroef. Emma vermoedt dat de voorzitter haar niet meteen in de categorie ‘nette tuinders’ indeelt. Al snel blijkt dat het er tussen de tuinders in het prachtige groene paradijs niet altijd even vredelievend aan toe gaat. Toch is Emma vastbesloten er hoe dan ook iets moois van te maken. Maar wilden Adam en Eva dat ook niet?

zoeken in:
glimmerman270
In Nederland is het áltijd wel hommeles wanneer je een groepje mensen op een stukje grond zet. Simpelweg omdat we een dichtbevolkt land zijn.

Lekker luchtig verhaaltje over de strubbelingen rondom een gebied voor tuinhuisjes 'Rust en Vreugd', waarbij humor, gezelschap zoeken bij elkaar, en mensen er opzoek zijn naar rust. Echter, de voorzitter speelt er de "fuher" en zorgt met zijn aanpak voor een nare sfeer. Emma en haar tuinvrienden komen in actie.

Leuke Hendrik Groen!

Sharon
Wat een heerlijk relaxt boekje vol humor, boosheid en realistische gebeurtenissen. Het is zo levendig beschreven dat het voor mij zo nu en dan voelde alsof ik zelf op het volkstuinencomplex aanwezig was. Ik neem aan de grofheden en spelfouten behoorde bij de personages, maar daar stoorde ik me af en toe wel aan. Wat mij betreft wederom een prima Hendrik Groen boek, al miste ik stiekem het personage Hendrik Groen zelf wel.

avatar van Koerok
4,0
Leest heel erg makkelijk en lekker weg.
Grappig en erg herkenbaar als je zelf een beetje in het verenigingsleven zit.
Alleen het einde vond ik wat slap en onbevredigend. Op naar deel 2?

Gast
geplaatst: vandaag om 12:18 uur

geplaatst: vandaag om 12:18 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.