A Children's Bible: A Novel - Lydia Millet (2020)

De literatuurwetenschapper Andries H. sprak misprijzend: 'Staat er nou een kinderbijbel in je boekenkast, Kaj?!' Kennelijk had hij met zijn structuralistische blik het SF-symbooltje van de bibliotheek over het hoofd gezien, of de coverplaat van bosdieren met bloedrode ogen. Bijbelse motieven heeft 'A Children's Bible' (2020) te over, maar ingezet voor een wrange satire over polarisatie en het vooruitschuiven van klimaatoplossingen. De apocalyps heeft zich aangediend in de vorm van een allesverwoestende natuurramp, maar niemand lijkt zich bewust van wat er komen gaat. Niet de volwassenen die wegvluchten in een hedonistisch bacchanaal van drank, drugs en vleselijke lusten. Maar ook niet de twaalf jongeren, waaronder hoofdpersonen Eva en haar broertje Jack, die zich voornamelijk afzetten tegen hun onverantwoordelijke ouders. 'A Children's Bible' (2020) begint en eindigt met heerlijk sardonische observaties richting een generatie die het heeft verkwanseld. Een aantal maal hardop gelachen om de droogkomische vondsten met een hoog 'OK boomer'-gehalte. Al moet ik eerlijk zeggen dat de roman (waarschijnlijk bewust) weinig binding oproept met individuele personages. In het middenstuk neemt Millet een ietwat merkwaardige afslag met hyperrealistische beschrijvingen van rampspoed en geweld. Het is dan bijna alsof je een vlotte pageturner leest en niet een literair spel met genreconventies. Toch sluit Millet haar nieuwtestamentische generatiebotsing af met een postmodern pleidooi voor de waarde van grote verhalen, zelfs wanneer het water ons aan de lippen staat.

Hm. Nu kan ik bepaalde thema's uit dit boek nog iets beter plaatsen. Is Having Babies Ethical? - YouTube - m.youtube.com