menu

Rememberings - Sinéad O’Connor (2021)

mijn stem
4,50 (1)
1 stem

Engels
Autobiografisch / Kunst en Cultuur

304 pagina's
Eerste druk: Sandycove, Dublin (Ierland)

Sinéad O'Connors stem en kenmerkende geschoren hoofd maakten haar beroemd toen ze eenentwintig was. Haar opname van ‘Nothing Compares 2 U’ van Prince maakte haar tot een wereldwijd icoon. Ze maakte miljoenen woedend toen ze op de Amerikaanse televisie een foto van paus Johannes Paulus II verscheurde. O'Connor was onbeschaamd en onmogelijk te negeren, terwijl ze overal hypocrisie benoemde waar ze het zag. Zo is ze drie decennia lang gebleven. In haar memoires vertelt Sinéad O'Connor haar verhaal: het verdriet om op te groeien in een gezin dat uit elkaar valt; haar vroege uitstapjes in de muziekscene van Dublin; haar avonturen en tegenslagen in de wereld van seks, drugs en rock'n'roll; de vervulling van het moederschap; haar voortdurende spirituele zoektocht en, ondanks alles, haar blijvende passie voor muziek.

zoeken in:
avatar van the Cheshire cat
4,5
Als groot Sinéad O'Connor fan zéér genoten van dit boek. Aparte cover ook, alien-like... keer wat anders dan die afgezaagde auteursfoto's die je normaalgesproken ziet. Besefte door dit boek maar weer eens hoe helend muziek kan werken. Dank je Sinéad voor al die mooie liedjes en platen door de jaren heen.. Thank you for healing me.

Een gemakkelijke jeugd heeft de Ierse (protest)zangeres niet gehad en dan druk ik mij nog voorzichtig uit: op jonge leeftijd scheidden haar ouders, O'Connor blijft bij haar moeder die haar stelselmatig vernedert en zowel geestelijk als lichamelijk mishandelt. Als puber wordt ze onhandelbaar, ze spijbelt veel, pleegt winkeldiefstalletjes en zo komt ze terecht in een soort van kindertehuis in Dublin, High Park, gerund door nonnen. Aan één non in het bijzonder denkt ze met warme gevoelens terug, Sister Margaret, die O'Connor haar eerste gitaar gaf en die zij beschouwde als een Engel. Toch heeft ze binnen de muren van het tehuis ook dingen gezien die pas veel later aan het licht zouden komen (niet door O'Connor zelf overigens), die echt niet door de beugel konden: meisjes/vrouwen die werden opgesloten, baby's die werden weggehaald bij hun moeder, wat overigens in heel Ierland voorkwam. Fraaie beeldspraak:

The old ladies (de nonnen) don't lift their feet much when they go around the etches of the building, like a row of ducks behind no mother.

Op haar achttiende verliest O'Connor haar moeder die om het leven komt bij een zwaar auto-ongeluk, slechts drie jaar voor haar debuutalbum The Lion and The Cobra. Veel songs gaan over de herinnering aan en het verlies van haar moeder: Troy, Feel so Different, I Am Stretched on Your Grave, I Do Not Want What I Haven't Got, Nothing Compares 2 U... Don't Cry For Me Argentina is een lievelingsnummer van haar moeder. Het woord 'mother' komt in veel van haar lyrics terug, zoals in Lullaby for Cain: Sing a lullaby; mother is close by.
Vreselijke herinneringen bewaart O'Connor aan haar moeder en ze stopt ze niet weg, maar schrijft er heel openhartig over, af en toe ook behoorlijk shockerend, maar toch is het zonneklaar dat ze haar moeder allang heeft vergeven. Een enorme liefde voor haar moeder spreekt er uit haar woorden en ook in haar songteksten komt dat vergeven regelmatig terug, zoals in Feel so Different:

I should have hatred for you
But I do not have any
And I have always loved you
Oh you have taught me plenty


In de video Nothing Compares 2 U rolt er bij het zingen van de regel "All the flowers that you planted mama, in the backyard, all died when you went away" een traan over haar wang. De legendarische videoclip werd trouwens voor een deel geschoten in Parc de Saint-Cloud, aan de Seine, in het westen van Parijs en ten oosten van Versailles. De close-ups van een wenende, kaalgeschoren Sinéad zijn gewoon opgenomen in een studio ergens in Londen en vormen een briljante verwijzing naar, een hommage zelfs aan, Carl Theodor Dryer's stomme zwartwitfilm La Passion de Jeanne D'Arc, 1928.
I Am Stretched on Your Grave is een oud Iers gedicht, ondersteund door Funky Drummer van James Brown, waar ze overigens 50.000 dollar voor neer heeft moeten leggen. Hier op fenomenale wijze uitgevoerd, toen muziek nog een kunstvorm was en geen product waar zoveel mogelijk geld aan verdiend moet worden: Sinead O' Connor - I'm stretched on your grave - live - YouTube

Rememberings bestaat uit 3 delen: in deel 1 beschrijft O'Connor haar moeilijke jeugd, deel 2 gaat over haar doorbraak en haar eerste paar albums, in deel 3 werpt ze een licht op haar eigen werk en worden al haar albums én songs apart besproken(..every album represents a diary and each song is a chapter in that diary). Voor een fan altijd interessant wat zijn idool van zijn of haar eigen werk vindt. Ook hier is O'Connor weer heel eerlijk. Haar eerste 2 albums schreef ze vanuit een zekere pijn, toen kwam ze met iets totaal anders: Am I Not Your Girl?, een verzameling covers van klassieke 'jazz' nummers. Haar 4e studio-album heette Universal Mother en is altijd wat onderbelicht gebleven, terwijl dat toch een hartstikke goed album is. Haar albums vertegenwoordigen haar helingsproces.

O'Connor voelt feilloos aan wat haar lezer wil lezen en dus komen ook de nodige controverses ruimschoots aan bod. In oktober 1992 brengt O'Connor op Amerikaanse live televisie (Saturday Night Live) het nummer War van Bob Marley ten gehore, als ze is uitgezongen verscheurt ze voor het oog van de natie een foto van paus Johannes Paulus II en sluit af met de woorden: "Fight the real enemy!" Dit alles om kindermisbruik in de (Ierse) kerk aan het licht te brengen, en de kerk die het in de doofpot stopt. Twintig jaar haar tijd vooruit, maar dat werd haar niet in dank afgenomen. Acteur Joe Pesci reageerde met "If she was on my show I would have gave her such a smack!" en zelfs Madonna, zelf ook niet vies van het schoppen tegen heilige huisjes, vond dat de Ierse te ver was gegaan en gaf als commentaar: "There are better ways to present her ideas rather than ripping up an image that means a lot to other people bla bla bla..." Madonna en haar dubbele moraal. Twee maanden later zou Madonna, ook bij SNL, een persiflage doen op O'Connor door een foto te verscheuren van Joey Buttafuoco, wiens minderjarige vriendin Amy Fischer zijn vrouw had doodgeschoten. Een zeer droevige vertoning van Madonna en er kraaide geen haan naar verder. Het lijdt geen twijfel dat Madonna gewoon jaloers was, want de aandacht die ze hoopte te krijgen voor haar album Erotica en fotoboek Sex ging deze keer volledig naar O'Connor.

Een andere controverse rond O'Connor was in 1990 toen ze in Amerika op tournee was en weigerde dat het Amerikaanse volkslied gespeeld zou worden voor aanvang van één van haar concerten. Dat zette kwaad bloed bij onder andere Frank Sinatra die bij zijn eigen concert onder meer zei: "I'd like to kick her in the ass." Sinéad O'Connor die op dat moment toevallig in hetzelfde hotel verbleef als Sinatra grapt daarover in het boek: "I started checking my bed for horse heads."
In 1991 tijdens de Brit Awards valt Jonathan King, een zeer populaire Britse muziekproducer, multimiljonair, O'Connor aan in een tien minuten durende zeer venijnige speech, omdat O'Connor de muziekindustrie vergeleken had met kindermisbruik. Jaren later werd deze King van zijn bed gelicht en tot 7 jaar cel veroordeeld vanwege seks met minderjarigen. O'Connor: ..his rage made sense.

Ze is trouwens ontzettend geestig, meermaals hardop gelachen. Dat stukje over MC Hammer haha... Maar de meeste lol beleefde ik toch aan het hoofdstuk over de ontmoeting met Prince, bij Prince thuis.. De manier waarop ze het verteld, dat ze met een limousine daarheen wordt gereden, met een zwijgzame chauffeur, alles heel geheimzinnig, alsof ze naar Dracula's kasteel gebracht wordt. Prince is allesbehalve een goede gastheer en blijkt heel kil en zelfs agressief: "I don't like you swearing in interviews."
Dan stelt Prince een kussengevecht voor, maar als O'Connor merkt dat hij een of ander hard voorwerp in zijn kussen heeft gestopt vlucht ze het huis uit met Prince op haar hielen.

Dat waardeer ik zo aan Sinéad O'Connor, dat ze geen zak geeft om wat men van haar of haar ideeën vindt, dat ze de muziekindustrie constant bekritiseert en totaal wars is van al dat valse celebrity gedoe, een gevoel dat ze subliem verwoordt in het nummer VIP:

Now we're gorged upon what devils feed
In the shallow form of MTV
Telling the youth to worship futile dreams
And long for bling and for material things


In 2015 postte ze op FB nog een woedend bericht nadat ze een Rolling Stone in handen had gekregen met op de cover Kim Kardashian: "What is this cunt doing on the cover of Rolling Stone?! Music has officially died. Who knew it would be Rolling Stone that murdered it? Simon Cowell and Louis Walsh can no longer be expected to take all the blame. Bob Dylan must be fucking horrified."

Radicaal, compromisloos. Er wordt vaak gezegd dat ze met het verscheuren van de foto van de paus haar eigen muziekcarrière om zeep heeft geholpen. Maar zo voelt ze dat zelf niet. Zelf vindt ze dat haar nummer 1 album en haar grote hit Nothing Compares 2 U haar carrière hebben ontspoord en dat het voorval in '92 haar weer op het juiste spoor heeft gezet. I'm punk, I'm not a popstar, zoals ze zelf zegt.
Verder viel me op hoe complimenteus ze is over andere beroemdheden, zoals Muhammed Ali, Dolly Parton, Michael Hutchence... en hoe trots ze vertelt over haar vier kinderen, haar oudste zoon Jake bijvoorbeeld die als chef-kok werkt in een restaurant in Dublin, op wie ze zo trots is als een pauw, op al haar kinderen.

Tot slot nog mijn Sinéad O'Connor top 10 (lijstjes!)

1. Nothing Compares 2 U
2. Troy
3. Success Had Made A Failure Of Our Home
4. I Am Stretched On Your Grave
5. Lullaby for Cain
6. Red Football
7. Dancing Lessons
8. Tears From The Moon ft. Conjure One (In Search of Sunrise Remix)
9. Black Boys on Mopeds
10. Feel so Different

avatar van eRCee
the Cheshire cat schreef:
Thank you for healing me.

En dan Thank you for hearing me niet in je top-10 zetten. Shame!
Mooi stuk, vind het ook een interessante artiest met een prachtige stem. Maxim Februari zei over haar tijdens 'Zomergasten' dat ze geen filter heeft tussen zichzelf en de buitenwereld. Daarom maakt ze zo'n pure en kwetsbare indruk. Toch moet ik zeggen dat een paar vreemdere uitspattingen, onder andere dat hele zweverige Oosterse mystiek gebeuren, mij verhindert om echt fan te zijn (buiten dat ik de muziek ook wat wisselvallig vind).

avatar van handsome_devil
Mooi stuk! Vind Sinéad O'Connor ook geweldig. Heb laatst mijn top100 liedjes op MusicMeter gepresenteerd en Troy heeft een mooi plekje verworven in die lijst. Mijn moeder luisterde het toen ik klein was echt ALTIJD dus ik heb de liefde voor Sinéads muziek van haar meegekregen.

avatar van the Cheshire cat
4,5
Dank jullie!
Dat van Maxim Februari heb ik ook gezien en klopt helemaal wat hij zegt, mooi fragment trouwens van O'Connor in de studio. (Thank you for hearing me had ik op 11 )
En Troy, ja! Die blijft fantastisch, geweldige opbouw heeft dat nummer. Kippenvel! Goede smaak heeft jouw moeder.

avatar van handsome_devil
Rust zacht, Sinéad. Sterkte, the Cheshire cat!

avatar van the Cheshire cat
4,5
handsome_devil schreef:
Rust zacht, Sinéad. Sterkte, the Cheshire cat!

Arme Sineadje... ik was echt even in shock gisteren.
Twee jaar geleden werd nog een nieuw album van haar aangekondigd: No Veteran Dies Alone, met illustraties van Jacob Stack. En ik was vrij optimistisch dat ze weer een sterke plaat zou gaan afleveren en dat het hopelijk weer wat beter met haar zou gaan. Maar helaas, het is allemaal anders gelopen voor mijn grote heldin.
En dat album zal vast nog wel gaan verschijnen.

Rust zacht, Sinéad

Dankjewel handsome_devil ❤ lief!!

Gast
geplaatst: vandaag om 23:34 uur

geplaatst: vandaag om 23:34 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.