menu

Is Dit Alles? - Jan Postma (I) (2021)

mijn stem
4,00 (1)
1 stem

Nederlands
Verhalenbundel
Ideeƫnliteratuur / Psychologisch

265 pagina's
Eerste druk: Das Mag, Amsterdam (Nederland)

Het is de diepste, meest fundamentele vrees die onder het ouderschap zindert. Het afgrondelijke besef dat we niet weten, en nooit volledig zullen weten, wat we hen aandoen. Dat het in die zin altijd een huiveringwekkende gok is, een gok met het leven van een ander. De vrees voor wat we met de planeet doen door kinderen te krijgen en de vrees wat we kinderen aandoen door ze op deze planeet te krijgen zijn twee zijden van dezelfde medaille. We doen de wereld de kinderen aan, en kinderen de wereld. Wat is de literaire waarde van motten? Is het fotograferen van vreemden, op straat of in de trein, ooit moreel verdedigbaar? Doet het monster van Frankenstein denken aan Frank de Boer? Kunnen we nadat we kinderen hebben gekregen iets anders doen dan hopen op hun vergeving? Waarnaar verlangen we wanneer we verlangen naar ‘nuance’? Is er iets sentimenteler en onuitstaanbaarder dan de jonge vader? Zulke vragen laten zich gemakkelijker stellen dan beantwoorden. De essays in deze bundel plaatsen een veelheid aan onderwerpen in een groter verband. Al lezende doemen gaandeweg centrale thema’s op: voortplanting en ouderschap, technologie en nuance, fotografie en sentimentaliteit. De essays zijn stuk voor stuk gekleurd door een bepaalde levensfase: die van het jonge ouderschap. En hoewel men gemakkelijk zou kunnen verdrinken in de chaos van het prille gezinsleven blijft de blik van Postma tegelijkertijd strak gericht op de wereld daarbuiten.

zoeken in:
avatar van handsome_devil
4,0
Regelmatig komt het voor dat ik een bepaald woord in een bepaalde context hoor, of dat er iets gebeurt dat de dagelijkse sleur doorbreekt, en dat ik dan als vanzelf in een kolkende gedachtestroom terechtkom waar nauwelijks een logische structuur in te ontwaren valt. Door te associëren en verschillende dwarsverbanden te leggen kom ik zelden tot een definitieve conclusie, en toch voelt het alsof ik vooruitgang heb geboekt. Ik vind het heerlijk wanneer dit me overkomt. Moet wel toegeven dat het de laatste jaren wat minder voorkomt. Eigenlijk wel jammer, maar Jan Postma wakkerde dit denkvuur met een heerlijke essaybundel wel weer aan.

Postma en ik zijn overduidelijk van dezelfde generatie. We houden ons bezig met wat op sociale media gebeurt, we zitten in een fase waarin iedereen kinderen krijgt en huizen koopt of verbouwt, waarin iedereen zijn shit langzaam op orde krijgt, of in ieder geval de indruk wekt dat te doen. Groot verschil: ik bezie dat allemaal grotendeels vanaf de zijlijn, Postma ervaart dit allemaal uit de eerste hand. Dat alleen al maakt deze essays leuk om te lezen.

Lees verder

avatar van Ludogie
Jammer dat een aantal stukken al in de Groene te lezen waren, maar als Jan zich vastbijt komen er een paar erg rake inzichten uit voort, in wat terloopse zinnen die als aforismen voelen. Net als op het twitter account van Postma, kan er hier en daar goed gelachen worden, maar soms moet je wel even goed opletten. Deze man gaat in de toekomst iets schrijven wat werkelijk briljant is, daar raak ik steeds meer van overtuigd.

Gast
geplaatst: vandaag om 12:14 uur

geplaatst: vandaag om 12:14 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.