menu

City - Alessandro Baricco (1999)

mijn stem
3,80 (22)
22 stemmen

Italiaans
Psychologisch

351 pagina's
Eerste druk: Rizzoli, Milaan (Italië)

Shatzy Shell werkt bij een uitgever waar ze telefonisch moet enquêteren of de moeder van een populaire stripheld eruit geschreven moet worden of niet. Dan belt er een jongetje van 13, Gould, met een mysterieus telefoontje over zijn vrienden Diesel en Poomerang. Shatzy raakt gecharmeerd van hem. Gould is een wonderkind dat al naar de universiteit gaat. Hij vindt Shatzy ook aardig en neemt haar in dienst als kindermeisje. Zijn vader, een generaal die eens in de week belt, vindt het ook goed en zo leert Shatzy diverse professoren kennen.

zoeken in:
avatar van eRCee
4,0
Wat een geweldig boek! Alles zit er in; Baricco zelf ziet de roman als een stad en wanneer je het uit hebt snap je waarom. In City gebeurt voortdurend wat nieuws, alsof je geen pagina's maar straathoeken omslaat. Het ene moment volg je een hoogleraar die college geeft over veranda's, vervolgens is er een passage over de bestelling van twee cheeseburgers, dan bezichtig je de schildering van het niets door Monet en even verderop raak je verzeild in het verslag van een bokswedstrijd.
De dialogen zijn hilarisch, de personages fascinerend, de gebeurtenissen idioot en toch is het een samenhangend boek met de nodige inhoud en emotionele lading. Door dit alles heen speelt trouwens nog een spannende western die tegen het eind een ingenieuze ontknoping heeft en ook de romanbeleving naar een hoger plan stuwt.
City is onvergelijkbaar met andere boeken die ik ken (Pfitz komt het meest in de buurt), ook pakkender dan Oceano Mare. Na de laatste pagina moest ik even uitblazen van de trip. In één woord fantastisch.

avatar van Zelva
4,5
Ik ben deze ook aan het lezen en ben na honderd pagina's al overtuigd dat dit een geniaal boek is. Inderdaad uniek, ik heb nog nooit zoiets gelezen.

4,5
Kijk en daarom is boekmeter dus zo leuk

Dit was ik anders waarschijnlijk nooit tegengekomen, maar met twee van dit soort reacties, komt dit boek op de lijst te staan...

Dank jullie wel

avatar van Zelva
4,5
Je mag hem wel lenen als ik hem uit heb

4,5
Zelva schreef:
Je mag hem wel lenen als ik hem uit heb


Is goed

avatar van thomzi50
4,0
Is dit boek eigenlijk gewoon te koop / bestelbaar? Heb het namelijk nooit ergens gezien en laatst vroeg ik ernaar in een [kleine] boekwinkel, waarna de man achter de toonbank me wat vreemd aankeek.

avatar van dutch2.0
3,0
thomzi50 schreef:
Is dit boek eigenlijk gewoon te koop / bestelbaar? Heb het namelijk nooit ergens gezien en laatst vroeg ik ernaar in een [kleine] boekwinkel, waarna de man achter de toonbank me wat vreemd aankeek.

Ik zou het gewoon eens in de bieb proberen. Bij ons (metropool Leiden) was het boek jarenlang gewoon in de bieb te vinden. Waarschijnlijk nu nog, maar ik heb de laatste jaren niet meer zoveel bij Baricco gekeken.

Overigens vond ik City een heel behoorlijk boek, maar ik was wat minder enthousiast dan eRCee. Ik vond hem soms wat te rommelig en ik had ook nooit het idee dat het verhaal ergens heen ging. Kenmerkend is dat ik me de details nauwelijks kan herinneren, terwijl de andere boeken van Baricco me altijd zijn bijgebleven.

avatar van Pythia
4,5
Een aantal (enigszins absurde) verhaallijnen buitelen breedsprakig over elkaar heen en het is soms even opletten wie er aan het woord is. Na verloop van tijd blijken die verhalen toch een zelfde thema te hebben.
Alle hoofdpersonen lopen weg van de verleiding die het leven voor hen in de aanbieding heeft en waarvan iedereen aanneemt dat ze die zullen accepteren. In plaats van aan de verwachting te voldoen kiezen ze zelf een weg.
(Misschien zit in 'Oceano Mare' ook wel meer dan alleen een mislukte zee; ik zal hem eens herlezen )

avatar van Zelva
4,5
Nou eindelijk uitgelezen dan, niet omdat ik er niet doorheen kwam, maar omdat ik het min of meer noodgedwongen toch weer weggelegd had. En toen ik eenmaal weer overnieuw begonnen was, had ik het ook in no time uit.

Het is en blijft een geweldig boek. In elke hoek van de stad is wel weer iets te ontdekken, een bijzonder personage, een knotsgekke gebeurtenis. Baricco gebruikt een veelheid aan stijlen en ze werken allemaal.

De dialogen zijn echt fantastisch. Hoe Shatzy en Gould bepaalde situaties benaderen, het is allemaal geweldig beschreven. Neem nou de sollicitatie-enquête die Shatzy moet schrijven aan de vader van Gould.

Het begint al goed als Shatzy met vraag nummer 22 wil beginnen.

"Eigenlijk hoor met je de eerste te beginnen."
"Wie heeft dat gezegd?
"Die heeft nummer 1, je begint altijd met nummer 1."
"Gould?"
"Ja."
"Kijk me eens recht aan."
"Ja."
"Geloof je nou werkelijk dat als de dingen een nummer hebben., en als één ding in het bijzonder nummer 1 heeft, dat wij dan verplicht zijn, dat jij dan verplicht bent, en ik, en iedereen, om precies met dat ding te beginnen, enkel en alleen omdat dat ding nummer 1 is."
"Nee."
"Geweldig."

Daarna volgt echt een paginalang zeer diepzinnig betoog van Shatzy als antwoord op vraag 22: 'Is de kandidate in staat zich te herinneren wat het allerleukste was waartoe ze als kind in de gelegenheid is geweest te doen?'

Gould concludeert daarna: "Als je in dit tempo doorgaat, ben je klaar tegen de tijd dat ik geen kindermeisje meer nodig heb." Bij een vraag waarbij je veel eerder een diepzinnig antwoord verwacht, 'Kan de kandidate in grote lijnen uitleggen waar zij van droomt in het leven', komt Baricco dan met:

"Het is mijn droom een western te maken. Ik ben er op mijn zesde mee begonnen en ik reken erop dat ik niet de pijp uit ga voor ik hem af heb."

Punt.

Je vliegt er doorheen, zo sprankelend en origineel allemaal. En ach ja, die western.

Wat ik wel jammer vind is dat het boek nogal abrupt afloopt. Baricco werkt aan het slot het adembenemende boksverhaal en de hoogst originele western op sublieme wijze af en daardoor worden Gould en Shatzy, ook al zijn het hun gedachten, een beetje naar de achtergrond verdrongen. Hun verhaal wordt wel afgerond, maar ik bleef toch een beetje met een gedesillusioneerd gevoel achter. Wat mij betreft had dit boek nog wel drie keer zo dik mogen zijn.

'Ik zal ze missen', schrijft Baricco in zijn voorwoord over de personages. Graag sluit ik me daar volledig bij aan. Behalve professor Mondrian Kilroy dan, die kan ik niet uitstaan.

avatar van eRCee
4,0
Heh, de beste manier om dit boek te recenseren is inderdaad gewoon veel quoten.

Dan doe ik nog een stukje dialoog uit het eerste hoofdstuk. We bevinden ons midden in een gesprek van een telefonische enquete:

'Luister Gould, is je mama ook in de buurt?'
'Mijn mama is er vier jaar geleden vandoor gegaan, ze woont nu samen met een professor die vissen bestudeert, het gedrag van vissen, een etholoog, om precies te zijn.'
'Wat erg voor je'.
'Dat hoeft u niet erg te vinden, zo is het leven nu eenmaal, daar is niks aan te doen.'
'Is dat zo?'
'Dat is zo. Denkt u niet?'
'Ja... ik denk wel dat het zo is... ik weet het niet precies, maar ik kan me voorstellen dat het zo is.'
'Ik weet verdomme wel zeker dat het zo is.'
'Je bent twaalf, he?'
'Morgen wordt ik dertien, morgen.'
'Geweldig.'
'Geweldig.'
'Proficiat, Gould.'
'Dank u.'
'Je zult zien dat het geweldig is om dertien te zijn.'
'Ik hoop het.'
'Echt van harte gefeliciteerd.'
'Dank u.'
'Is je vader niet toevallig in de buurt?'
'Nee. Die is werken.'
'O, ja.'
'Mijn vader werkt voor het leger.'
'Geweldig.'
'Vindt u altijd alles zo geweldig?'
'Sorry?'
'Vindt u altijd alles zo geweldig?'
'Ja... ik geloof het wel.'
'Geweldig.'
'Ik bedoel... het overkomt me vaak dat ik iets geweldig vind, dat is het.'
'U boft maar.'
'Het overkomt me ook op de gekste momenten.'
'Ik geloof echt dat u een bofkont bent'.


4,5
Halverwege het boek had ik het idee: "waar gaat dit heen? Vind ik het nog wel interessant?" Ik werd overdonderd door de chaos van het boek. Ergens deed het me denken (misschien is voelen een betere term) aan Walter Moers: bizarre gebeurtenissen, overdadige stijl, en vooral heel veel plezier in vertellen.

Dat maakte ook dat ik toch doorgelezen heb. Gelukkig maar, want het boek is echt briljant. Een absolute aanrader voor iedereen. Met name het karakter Poomerang bracht menigmaal een enorme grijns op mijn gezicht:

"De vader van Gould was ervan overtuigd dat Gould een kindermeisje had, en dat ze Lucy heette. Elke vrijdag om kwart over zeven belde hij haar op om te horen of alles oké was. Dan gaf Gould hem Poomerang aan de telefoon. Poomerang kon de stem van Lucy perfect imiteren.
'Maar Poomerang is toch stom?'
'Precies, Lucy is ook stom.'
"

4,5*

avatar van Pythia
4,5
Ik voelde me vandaag net Shatzy in de hamburgertent toen men mij een 'derde becel product voor de halve prijs' wilde opdringen en maar niet begreep dat ik deze fantastische aanbieding niet wilde omdat ik twee genoeg vond

avatar van Freud
4,0
Heel mooi boek, jammer misschien dat het een beetje fragmentarisch leest - heb het in stukken gelezen met wat tijd tussendoor en had wat last om telkens weer de draad op te pikken in alle verhaallijnen en verhaal-in-verhaallijnen. Maar daat neemt niet weg dat het een buitengewoon rijk geconstrueerd boek is dat op erg veel verschillende niveaus werkt en tegelijk gewoon grappig en ontspannend blijft! Alle hoofdpersonages zijn om te stelen (zowel de 'echte' als de 'verzonnen' personages ) en zowel de western als het boksverhaal vond ik geweldig - bij het tweede is de parallel met het echte verhaal vrij duidelijk, het eerste werkt meer onafhankelijk maar is gewoon ijzersterk (meer nog in de eerste sfeerschetsen dan in de knappe ontknoping zelfs). Alles wijst op een ingenieus einde en dat heeft me niet teleurgesteld, al vind ik de afwikkeling van Goulds verhaal wat makkelijk - de laatste bladzijde is wel mooi, maar een beetje karikaturaal in wat voor de rest een absurd maar uit het leven gegrepen verhaal is.

Dat is misschien de grootste sterkte van dit boek: alles is, als je er bij stil staat, totaal van de pot gerukt en overdreven, en toch ontroert het en komt het bijna nooit over als het relaas van een schrijver die er op los fantaseert. De lange gedachtenstromen die het boek bevat (heelder pagina's met amper een leesteken waar ook nog met de interlinie wat wordt geëxperimenteerd) vond ik wat vervelend - dat leest gewoon niet leuk - maar los daarvan is ook de stijl erg mooi en vooral afwisselend. Ook knap vond ik hoe Goulds verhaal, dat van een genie dus, verteld wordt zonder dat er ooit moeilijk gedaan wordt: zijn genialiteit en die van zijn proffen wordt getoond door totaal absurde zaken (voetballersposities raden, cryptische theorieën over krommingen en veranda's,...) die meer dan genoeg genialiteit tonen zonder opschepperig te worden (wat je vaak ziet, dan wordt getracht wat wiskundige theorieën in zo'n boek te vervatten maar dat lukt zelden echt goed - dit is een hilarisch en zeker zo diepgaand alternatief).

Om de traditie voort te zetten, ook van mij een klein citaat... Voor de echt hilarische fragmenten moet je het boek maar lezen, maar dit stukje is me bijgebleven omdat het totaal zijdelings wordt gezegd, en toch ook prachtig wordt verwoord De context maakt het nog veel mooier, maar die kan ik er moeilijk bijgeven...

Gould voelde een oud stuk kauwgum onder in zijn jaszak geplakt zitten. Hij pakte het, trok het los van de stof en stopte het in zijn mond. Het was koud en een beetje hard, als iemand die bij je op de lagere school heeft gezeten en die je al jaren niet hebt gezien en dan ineens op straat tegenkomt.

avatar van vladlev
3,5
Raar boek, heeft maar een heel beperkte verhaallijn en twee groot uitgewerkte fantasieverhalen. Interessante opzet en wel leuk om lezen maar gaf me een beetje een onvoldaan gevoel achteraf

avatar van thomzi50
4,0
Inderdaad een verbijsterend origineel en knap boek. Ik vond de Western-verhaallijn het minste, maar ook die was ontzettend sterk; Gould was vanaf pagina één een jongen om van te houden, - wat ontzettend bijzonder is voor een hoogbegaafde jongen in een boek, meestal zijn die vrij irritant - en de dialogen die hij met Shatzy voert zijn, zoals hierboven al beschreven, stuk voor stuk pareltjes. Het boks-gedeelte is daarnaast ook om bij te likkebaarden. Ik ontdekte eerlijk gezegd niet zoveel parallelen/overeenkomsten met de rest, maar daar was ik ook geen seconde mee bezig. Het ging me bij Çity meer om de gehele, vervreemdende en heerlijke ervaring dan om het begrijpen van ieder verband. Alleen met de ontknoping had ik wat problemen, inderdaad brengt Baricco het zich er daar relatief makkelijk vanaf, we volgen de hoofdpersonages nauwelijks meer. Niettemin een onvergetelijke roman. 4*

avatar van Chungking
3,0
Het is best een leuk boek, zeker origineel en stilistisch bij momenten zeer knap.

In tegenstelling tot de meesten hierboven vond ik Gould eigenlijk niet echt een leuk personage, en Shatzy evenmin. Hun dialogen vond ik vaak stroef lezen en konden mij vaak amper boeien - het gaat ook zo vaak nergens over.
De western en het verhaal van de bokser vond ik daarentegen echt magnifiek!

Het is dankzij boekmeter dat ik dit boek ben tegengekomen, en daar ben ik bijzonder verheugd mee.

Ik heb me tijdens het lezen lang afgevraagd waar het toch in godsnaam nou over ging, maar Barricco's schrijfplezier spat er vanaf, wat mij gaande hield. Hij past heel wat 'schrijfstijlen' op een goede manier toe, van een trage, beschouwende professor tot pagina's zonder punten waarin het tempo in een stream-of-conciousness variant verhoogd wordt.

Daarnaast zijn de apotheoses van de verhaallijnen echt prachtig gedaan. Las eerst in korte stukjes, maar tijdens de laatste 100 pagina's is het boek niet weg te leggen. Heerlijke versnelling kom je ineens in terecht.

En een bedankje aan de boekmeter gemeenschap.

avatar van eRCee
4,0
Graag gedaan nummer2. Zo zijn wij.

Gast
geplaatst: vandaag om 03:19 uur

geplaatst: vandaag om 03:19 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.