menu

The Catcher in the Rye - J.D. Salinger (1951)

Alternatieve titels: De Vanger in het Graan | Puber

mijn stem
4,11 (529)
529 stemmen

Engels
Psychologisch

277 pagina's
Eerste druk: Little, Brown, Boston (Verenigde Staten)

Holden Caulfield is een zestienjarige jongen, die net voor de wintervakantie besluit om van school weg te lopen. Hij dwaalt enkele dagen door New York, met zichzelf in de knoop liggend omwille van zijn ontluikende volwassenheid.

zoeken in:
avatar van devel-hunt
4,5
Het sterke en onweerstaanbare van The Catcher in the Rye vind ik de totale tijdloosheid. het boek stamt uit 1951 maar had heel geloofwaardig geweest als het uit 2012 was gekomen. Bovendien is de schrijfstijl duidelijk, er zit vaart in het verhaal. In dat opzicht is het boek zijn tijd ver vooruit.

avatar van HankMoody
4,0
Het sterkste aan dit boek vind ik de stem van Holden zelf die heel levendig en realistisch overkomt wanneer je het leest, de schrijver is niet aan het woord maar de hoofdpersoon zelf.
Sowieso is het een interessant ventje die Holden die een persoonlijkheid heeft waar je eigenlijk niet mee kunt leven maar er niks aan kan doen. Hij moet een wereld accepteren waar hij liever geen deel van uitmaakt, dat is toch wel wat de boek wil zeggen.
Het is ook erg vlot geschreven en het feit dat het geen plot heeft, weinig karakterontwikkeling maar meer een stroom van gedachten maakt het allemaal een boek die zijn tijd ver vooruit was toentertijd en dat het zo'n succes werd.

avatar van Bassievrucht
4,0
Geweldig boek! Wat kan ik nog zeggen dat al niet gezegd is? Ik las een mooi stuk van Tim Krabbé over Holden en Catcher.
:
http://timkr.home.xs4all.nl/text/holden.htm

avatar van the Cheshire cat
4,5
Nou weet ik nog steeds niet waar die eenden heen gaan in de winter

bonesofherface
the Cheshire cat schreef:
Nou weet ik nog steeds niet waar die eenden heen gaan in de winter


nergens


bonesofherface
liep ik in de val?

avatar van the Cheshire cat
4,5
welnee, was meer 'n grapje van mij uit, omdat ik dat namelijk één van de grappigste passages
uit het boek vind.

welkom overigens op de site bonesofherface...

bonesofherface
bedankt!

best een triest stukje, eigenlijk.. Voor mij verklaarde Mr. Antolini de metafoor van de eenden en waar ze, al dan niet, naartoe gaan in de winter. (Holden = eenden)

avatar van the Cheshire cat
4,5
klopt, en de vraagt rijst op is Mr Antolini nou gay of niet?

3,5
Je hebt van die boeken, zoals je ook van die films hebt. Ze hebben een klassieke status, maar als je er eenmaal aan begint begin je jezelf af te vragen of alle andere mensen dom zijn, of dat jij het gewoonweg niet snapt: hij valt namelijk een beetje tegen.
Zo ook met Catcher in the Rye, van weinigschrijver JD Salinger. Nimmer heb ik een boek gelezen waar ik zo vaak de behoefte had het boek weg te leggen, om hem nooit meer open te slaan. Maar toch stug door blijven lezen, hopende dat die ene briljante passage ervoor zorgt dat het boek voor altijd bij zal blijven, wetende dat dit eigenlijk nimmer zal komen.
Tot de laatste 25 pagina's. Bijna in slaap gedut werd ik plotseling wakker geschopt en zat ik het laatste deel van het boek met tranen in mijn ogen te lezen. Nimmer werd er zo mooi en wijs over een zestienjarige jongen geschreven, die gelukzalig kijkt naar zijn jonge zusje, die geniet van een draaimolen.

Alleen al voor de laatste 25 pagina's heeft The Catcher in the Rye zijn klassieke status verdient. Wauw!

avatar van thrillseeker
0,5
Sorry maar ik begrijp het niet. Wat is er zo goed aan dit boek? Het verhaal gaat nergens naar toe en wat mij stoorde zijn die puberale stopwoordjes ertussen door. Ik weet ook wel dat de hoofdpersoon een puber is maar het las niet lekker weg. Ik heb het boek halverwege weggelegd want het interesseerde mij geen fluit waar die gozer naar toe ging. Misschien heb ik het wel niet begrepen dat kan natuurlijk ook

1,0
Ik heb het boek onlangs gelezen, maar ik vond het niks aan. Na de eerste bladzijde vond ik de hoofdpersoon een vervelende zeikerd. Ik heb het boek uitgelezen, omdat het niet een dik boek is en omdat ik hoopte dat het ergens in midden nog beter zou worden. Misschien dat ik net zoals thrillseeker, het niet heb begrepen.

Tabula Rasa
Eén en al sfeer, en wat voor een sfeer ! Je hoeft niet geïnteresseerd te zijn in waar die gozer naar toe ging, en je mag hem best een vervelende zeikerd vinden, maar als de sfeer in dit boek je niet bij de strot grijpt blijft er alleen nog ruimte voor gepast medelijden, birdhermes en thrillseeker.

yorgos.dalman
Dit boek uiteindelijk toch halverwege weggelegd. Ik vond het op de een of andere manier te braaf en te saai.
Terug maar weer naar die andere coming-of-age roman, Ham on rye van Charles Bukowski, die voor mij echt hard, raak en eerlijk is...

avatar van psyche
4,5
psyche (crew)
Eindelijk dan The Catcher in de Rye gelezen wat me geen enkele moeite heeft gekost. Niet alleen is Salingers consequente stijl hier debet aan, het is ook tijdloos. Het is voor mijn tijd geschreven en dat wil wat zeggen
Misschien dat sommige woorden niet door huidige adolescenten en/of in bepaalde groepen worden gebruikt, op mij kwam het evengoed geloofwaardig over.
En ja, soms is Holden vreselijk irritant, soms moet ik evengoed om hem lachen, ook is hij hartverwarmend. Het hoort er allemaal bij. In ieder geval zal Holden mij altijd bijblijven, dat heb ik met bepaalde personages.
Misschien kwam het wel omdat ik met één van zijn voormalig docenten vreesde dat hij zal vallen en vallen .... Holden is bang, eenzaam en in de war. Hij heeft wel wat anders in en aan zijn hoofd dan leren
Ik denk dat er méér in het boek staat dan voor sommigen ogenschijnlijk lijkt, bijvoorbeeld hebben mij de volgende fragmenten geraakt, het gaat om het bezoeken van het graf van zijn overleden broer:
... maar ik ben ermee gestopt. In de eerste plaats vind ik het bepaald geen lolletje om hem daar op dat maffe kerkhof te zien liggen. Midden tussen de dooien en grafstenen enzovoort. Toen de zon scheen viel het nog wel mee, maar twee keer - twee keer - begon het te regenen toen we daar waren. Het was verschrikkelijk. Het regende op die waardeloze grafsteen van hem, en het regende op het gras op zijn buik. Overal regende het. Alle bezoekers begonnen als gekken naar hun auto te rennen. Daar werd ik zowat gek van. Al die bezoekers konden in hun auto stappen en de radio aanzetten enzovoort en dan ergens gezellig gaan eten - allemaal behalve Allie
naast het citaat met Phoebe zijn zusje op de draaimolen:
Toen liep ze weer helemaal rond tot ze haar eigen paard had. Toen klom ze erop. Ze zwaaide terug. Jezus, het begon te gieten als de pest. Het kwam met bakken naar beneden zetten, ongelogen. Alle ouders en moeders enzovoort gingen onder het dak van de draaimolen staan, zodat ze niet door en doornat zouden worden, maar ik bleef de hele tijd op de bank zitten. Ik werd behoorlijk drijfnat ... Ik weet niet waarom. Het was gewoon omdat ze er zo verdomd lief uitzag, zoals ze daar met haar blauwe jas aan en zo de hele tijd in de rondte ging. God, ik wou dat je erbij had kunnen zijn.


Salinger schreef niets toevallig m.i.

4,5*

avatar van Donkerwoud
3,5
Over de kwetsbare fase van een jongvolwassene waarin alle opties open lijken te liggen, terwijl het tegelijkertijd een uiterst eenzame tijd is vol afwijzingen en onbereikbare verlangens. Opgroeien als oorlogstrauma tussen de onwrikbare codes en wetten van jeugdculturen. Salinger weet met zijn kale taalgebruik een prettig bitterzoete toon te vinden tussen nostalgische weemoed en pijnlijke jeugdherinneringen. Wel storend dat sommige frasen en uitdrukkingen tot in den treure herhaald worden om het gelimiteerde taalgebruik van een tiener na te bootsen.

Brillie
Donkerwoud schreef:
Wel storend dat sommige frasen en uitdrukkingen tot in den treure herhaald worden om het gelimiteerde taalgebruik van een tiener na te bootsen.


Carrie Slee is niet bepaald het waarheidsgetrouwe klankboord/spreekbuis van de doorsnee der Nederlandse jeugd anno 2000-2015, hoogstens die van Kinderen-voor-Kinderen in het Gooi. Deze vrouw is werkelijk stekeblind. Maar J.D. Salinger genaakte de zeitgeist van de jeugd in die tijd wel degelijk en doet dat nog steeds met die van de onze. Dat boek is tijdloos maar OPOE Carrie Slee, met haar a-seksuele korte kapsel en rode bril (elke vrouw in Nederland na haar 36ste schijnt dit vreemd genoeg een super-geile look te vinden, maar geen man die ik ken die hier geen slappe van krijgt) heeft er klaarblijkelijk geen kaas van gevreten. Carrie Slee’s pseudo-lesbische kruistocht in jonge jongens spijkerbroek doet mij het ergste vermoeden. Het is nu juist zaak om dat soort viespeukerijen te omzeilen en jezelf toe te gaan leggen op ware literatuur. Pietje Puk en Snuf de Hond is een algemeen aanvaard beginpunt.

avatar van Donkerwoud
3,5
Hilarische reactie, ook al heb ik nog nooit een boek van Carry Slee gelezen.

avatar van HankMoody
4,0
(quote)


Carry Slee haar fantasie over de jeugd van tegenwoordig is zo fout dat het niet leuk meer is. Het is werkelijk het blanke perfecte Arische Kinderen-voor-Kinderen-tuig uit 't Gooi dat zij aan de coke en de heroine-spuit zet tegenover ons lezers. Dat is geloofwaardig....sinds?


Volgens mij heeft Carry wel veel jonge fans. Maar dat kinderen uit 't Gooi aan de drugs gaan is toch helemaal niet zo'n probleem? Probleem is dat Carry niet meer heeft dan 'drugs is slecht' als thema en dat Carry zelf waarschijnlijk iemand is die die wereld van jongeren en drugs helemaal niet begrijpt. Dus je krijgt iemand die schrijft over wat ze eigenlijk niet weet en dat resulteert in slechte boeken.

Brillie
Kruistocht in spijkerbroek, laten we eerlijk zijn. Dat is toch een hele dubbelzinnige analogie van de puberale aftastende zoektocht naar de geheime erogene honken van de andere sekse in die zeer precaire leeftijdsfase? Men moest eens weten hoeveel zinnelijke heimelijke boodschappen er in Disney-films verstopt zitten - youtube laat daar geen misverstand over bestaan. Of dit nu gesublimeerde seksuele opgekroptheid is, debet aan een schrijver of wie dan ook, dat doet er niet toe. Het is onschuldig omdat de doelgroep er geen weet van heeft. Maar juist omdat laatste er overheen leest is het zo pervers voor ons volwassenen. Dat adolescenten en ouderen er blijkbaar een sport van maken om verborgen boodschappen te gieten in "literatuur voor jongeren" is blijkbaar een feit. Voor een wuft moment (een aantal frames) schijnt Sneeuwwitje's haar vrouwelijkheid te zien te zijn in de tekenfilm. Nu heb ik zelf helemaal niets met tekenfilms gelukkig, maar het zou zomaar kunnen zijn dat er andere vrouwelijke stripfiguren op die obscure manier ten schande zijn gemaakt.

avatar van Abubakari
Een smurf die niets met tekenfilms heeft, ik blijf me verbazen over mopperbrilsmurf.

Tabula Rasa
Donkerwoud schreef:
Hilarische reactie, ook al heb ik nog nooit een boek van Carry Slee gelezen.


Eerder een nodeloos beledigende reactie.

avatar van eRCee
2,5
Brillie schreef:
Kruistocht in spijkerbroek, laten we eerlijk zijn. Dat is toch een hele dubbelzinnige analogie van de puberale aftastende zoektocht naar de geheime erogene honken van de andere sekse in die zeer precaire leeftijdsfase?

Als je het boek zou lezen, dat trouwens niet van Carry Slee is, dan zou je zien dat de titel gewoon een heel letterlijke betekenis heeft. Verder begrijp ik niet wat dit alles met Salinger te maken heeft.

avatar van Bassievrucht
4,0
Het is tamelijk hilarisch dat Slee de volle laag krijgt voor een boek dat ze inderdaad niet heeft geschreven. Maar het slaat allemaal nergens op. Pietje puk, volslagen andere leeftijdcategorie? Snuf de hond, christelijke propaganda? Disney erbij halen? Pseudo-lesbische kruistocht - eh, wat? En wat Salinger hier allemaal mee te maken heeft? Ik zeg: nieuwe bril voor deze smurf.

avatar van psyche
4,5
psyche (crew)
Bassievrucht schreef:
En wat Salinger hier allemaal mee te maken heeft? Ik zeg: nieuwe bril voor deze smurf.


Een zijweggetje inslaan af en toe en weer terug kan best maar het begint inderdaad tamelijk off topic te worden.

Brillie
eRCee schreef:
(quote)

Als je het boek zou lezen, dat trouwens niet van Carry Slee is, dan zou je zien dat de titel gewoon een heel letterlijke betekenis heeft. Verder begrijp ik niet wat dit alles met Salinger te maken heeft.


Kruistocht in Spijkerbroek is door Thea Beckman geschreven. Dat weet toch iedereen. Waar heb ik geschreven dat het door Carry Slee is geschreven? Ik zal vast Beckman in de context hebben gesleept omdat zij naast Marga Minco in mijn tijd de bekendere kinderboekenschrijfster was. Annie M.G. Smidth boeken heb ik nooit gelezen, wel die van Pietje Puk en Snuf de Hond . Waarom? Wellicht dat ik Annie M.G. Schmidt op 9 jarige leeftijd instinctief al te kunstmatig feministisch vond. Anno nu vind ik Pietje Puk en Snuf erg te harig en veel te fout in Duitse zin. Eigenlijk drong de bibliotheek van de basisschool dit jonge jongens op. In ieder geval...Salinger, zijn Nederlandse vertaling was er nog niet.

Catcher in the rye, Vanger in het Koren, ging voor mij over een oudere broer die zijn jongere zusje wil behoeden (vangen) voordat andere jongens (haar Bolletjes roggebrood gaan oogsten/beleggen met boter). Maar, het is voor tweeërlei (voor velerlei) uitleg vatbaar. Ik zie niet echt in hoe Thea Beckman een dubbele laag legt in haar boek anders dan haar dubbelzinnige boektitel "Kruistocht in spijkerbroek". De ene schrijver doet het zo, de andere schrijver doet het zus (Phoebe). Uiteindelijk zul je dus een volgroeid brein (27-28 jarige leeftijd) moeten hebben vooraleer een goed kinderboek te kunnen schrijven - een vleugje zelfkennis en nostalgie bij nader inzien/met de wetenschap van nu. Dat bepaalde mannen aanslagen hebben gepleegd op mensenlevens terwijl in het bezit van dit boek...meer van hen waren in het bezit van de Bijbel, Koran/Hadith, Torah...etc.
Ik vrees dat Volkert van der Graaf ook ooit wel eens Pietje Puk, Puk van de Petteflet, etc. heeft gelezen naast de "Puinhopen van Paars". En zo zijn wij wederom aanbeland bij de topic...Catcher in The Rye. Werkt dit boek werkelijk zo betoverend in op bepaalde mannelijke figuren..."triggert" het een bepaalde beschermingsbehoefte jegens, nou ja....wie zal het zeggen? Ik had zelf niet echt de behoefte een politicus af te knallen na het lezen van dit boek. Wellicht moet die onderbewuste oproep ertoe rijpen in mijn brein alvorens tot uitvoering over te gaan, maar ik ben gerust dat dit niet het geval is. Elke geopperde invloed van dit boek met inbegrip tot het aanzetten van een lezer van dit boek met het oog op tot het aanzetten van een moordaanslag is vast louter en alleen gebaseerd op toeval alleen. Dit boek heeft volgens mij helemaal geen heimelijke boodschap mits je het maar niet leest terwijl je Beatles-platen achterstevoren beluistert.

Brillie
Dit boek mij overigens helemaal geestelijk helemaal uitgeput daar ik de Engelse versie achterstevoren gelezen heb om eventuele geheime boodschappen te ondervangen. Derhalve kan ik de lezer verzekeren dat geenszins het geval is. Men kan en mag dit boek als een tabula rasa van de reine ziel tegemoet treden. U zult in aanvang in uw goed gemoed geen moordzuchtig complot er in aanmerken. Dit zal spoedig veranderen in een "matter of weeks". Dat dit boek aftrek vond bij vooraanstaande moordenaars dat betekent nog niet dat er in dit boek geheime beloken boodschappen schuilen, zeiden veel mensen. Veeleer zal het boek die daders aangesproken hebben op hun eigen onvermogen familie te beschermen in het verleden en daarmee een schuldbriefje hebben geschreven dat op de een of andere manier ingewisseld moet worden met een menselijk offer aan de wraakgoden. Ik herken maar zal nimmer erkennen dat soort gevoelens van rancune. Er is iets aan dit boek, en dat bespeurde ik zelf ook, dat een mannelijk lezer van een bepaalde leeftijd een mentale tik geeft, in welke richting dan ook. Bij de Nederlandse vertaling had ik dit nimmer. Het "kwaad" kwam pas tot wasdom toen ik de Engelse versie las. Daags nadat ik het boek voltooid had te lezen brak het angstzweet mij uit met visioenen van post-apocalyptische aard - een zweem van surrealisme bezwangerde mijn geestdriften die dagen. Ik weet nog altijd niet wat het was in dit boek dat mij zo deed wankelen. Ik weet het niet, maar Ik ben bang om het weer te lezen. Haren rijzen mij te berge indien ik de titel van dit vermaledijde boek hoor. Ik wil er ook niet verder op ingaan. Lees dit boek niet. Ik weet niet waarom ik in het eerste bericht dit duivelsvers zo onschuldig heb afgebeeld...vast de invloed van kwaad dat van dit boek uitgaat.

Mooi ontroerend boek.

avatar van apocrief
3,0
Pas herlezen, omdat ik Op zoek naar JD Salinger net had gelezen. Voorheen gaf ik dit een 4.0, maar toen behoorde ik toch meer tot de doelgroep. Als oude lul kan ik me niet echt in de beweegredenen van Holden vinden.

Gast
geplaatst: vandaag om 07:46 uur

geplaatst: vandaag om 07:46 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.