Dagboek uit Bergen-Belsen - Renata Laqueur (1965)
Nederlands
Autobiografisch / Oorlog
152 pagina's
Eerste druk: Querido,
Amsterdam (Nederland)
In november 1943 wordt de auteur, dochter van een Pruisische hoogleraar en van Joodse afkomst, met haar man Paul Goldschmidt gearresteerd. Zij komt terecht in doorgangskamp Westerbork en vier maanden later worden ze samen overgebracht naar kamp Bergen-Belsen in Duitsland. De auteur maakte altijd al aantekeningen wanneer ze op reis was. Zij ziet haar gedwongen vertrek naar Bergen-Belsen op dat moment nog als een soort reis en ze schrijft op wat zij en haar man meemaken. Dat houdt ze vol tot december 1944, wanneer ze er te zwak voor wordt. Een paar maanden later worden 2500 doodzieke en verhongerde gevangenen, onder wie Renata en haar man, in een trein gestopt. Het doel van de reis is onbekend. Op 23 april wordt de trein door de Russen in Tröbitz bevrijd.
Hoe flexibel kan een mens zijn als overleven nog het enige is wat je rest, buiten de liefde.
Renata's nuchtere kijk op wat zij en haar mede-kampbewoners beleven en moeten ondergaan.
Overleven en zelfs nog mensen helpen, die veerkracht toont een ongelooflijke kracht en geloof dat "er uit komen" mogelijk moet zijn, dat het moet lukken.
En hierin heeft het dagboek schrijven geholpen, door op een vrij nuchtere manier alles neer te schrijven, het komt zelfs wat zakelijk over.
Je krijgt ook een kijk in het leven na de hel, hoe die belevenissen je leven toch blijven beïnvloeden, hoe 'overleven' een rol blijft spelen omdat het lange tijd het enige was wat haar overeind hield. Zoals ze zelf vertelt in een interview : "Mijn moraal was los geslagen, de 10 geboden bestonden voor mij niet meer."
Met respect lees je dit boek opdat het nooit vergeten zal worden, maar ook omdat het nooit meer zou mogen gebeuren.
Moeilijk om dit boek te beoordelen en ik geef het dan ook gewoon 5 sterren om dat wat is gebeurd en hier niet de literaire waarde of het spannende een rol speelt.