menu

Tsjelovek Epochi Vozrozjdenija - Maxim Osipov (2012)

Alternatieve titels: De Wereld Is Niet Stuk te Krijgen | Corpus #154 | Человек эпохи Возрождения

mijn stem
3,25 (4)
4 stemmen

Russisch
Verhalenbundel
Sociaal

411 pagina's
Eerste druk: Astrel', Moskou (Rusland)

De verhalenbundel ‘Renaissanceman’ bestaat uit dertien korte verhalen. In het titelverhaal is de hoofdpersoon een rijke zakenman, die aan materialistische zaken de voorkeur geeft boven culturele. Pianolessen of bijbellessen zijn aan hem niet besteed; hij schiet liever op kraaien of zit de vrouwen achterna. Het beeld van hem wordt gevormd door de beschreven gedachten van zijn twee leraren, van zijn assistent en van hemzelf. ‘Zigeunerin’ beschrijft hoe een Russische arts meer geld overhoudt aan het begeleiden van zijn patiënten naar artsen in de Verenigde Staten, dan door ze ter plekke in eigen land te behandelen of laten behandelen. Met de zigeunerin onder zijn hoede loopt de arts in de Verenigde Staten tegen een aantal culturele verschillen op, terwijl het verhaal voor hem bovendien een onverwachte afloop inpetto heeft. ‘Moskou-Petrozavodsk’ beschrijft hoe een arts voor een conferentie per trein van die eerste naar die laatste plaats reist. Als één van zijn reisgenoten de andere dag een delirium tremens krijgt, raakt de arts geschokt als hij ziet hoe de autoriteiten daarop reageren. Ksenia staat centraal in ‘Steen, Papier, Schaar’. Haar buurman heeft haar inmiddels overleden dochter Vera in het verleden Russische les gegeven, waardoor er tussen die buurman en Ksenia zelf een band is blijven bestaan. Haar dienstbode Roksana heeft een ernstig vergrijp begaan en komt daardoor met de Russische justitie in aanraking.

zoeken in:
Dardan
Mijn stem voor dit werk is symbolisch bedoeld aangezien de naar het Nederlands vertaalde verhalenbundel De Wereld Is Niet Stuk Te Krijgen nog andere verhalen bevat zoals hier wordt toegelicht.

Een vriend vertelde me dat hij zich vermaakte met deze verhalen van Osipov waarbij de eenvoudige beschrijvingen van de kleine en minder kleine momenten in het leven van een geweldige vorm van ironie getuigen. Nu was ik al geïntrigeerd door de schitterend uitgekozen titel (marketing 2.0 me dunkt) die de hele sfeer die doorheen de verhalen loopt nagenoeg perfect weergeeft. Toen ik daarbovenop ook nog eens een passage doorgestuurd kreeg was er eigenlijk geen ontkomen meer aan: dit moest ik eens kans geven. Toevallig zou ik dan op een mooie zomerse julidag van 2021 waarop ik met diezelfde vriend afsprak dit boek in een winkel zien liggen nadat ik het voorheen maar niet kon vinden. Intussen heb ik zelfs al twee andere vrienden met een exemplaar opgescheept in de hoop dat het ze even veel leesvreugde zal bezorgen. Waarom? Al is het maar als een vorm van indirecte steun voor deze Osipov

Heb ik er dan bijna een jaar over gedaan om dit uit te krijgen? Ja en nee. De hoop was dat dit het pendelen met de trein gedurende de koude coronawinterdagen aangenamer zou maken - wat droge humor alvorens een werkdag kan nooit kwaad toch? Maar nadat ik besefte dat het boek eveneens als een trein leest liet ik het bewust wat links liggen. Soms wil je naar sommige zaken kunnen uitkijken; zoals 'Mijn Stad Eeuwigheid' over een stad genaamd Eeuwigheid die wordt opgedoekt (hoe verzin je het...). Verhalen als 'De Renaissanceman' met de schitterende figuur 'baksteen' - het is maar hoe je in het leven soms een bijnaam aangenaaid krijgt door collega's zeker? - en 'Steen, Papier, Schaar' over de relatieve waarde van kunst of 'De Poolse Vriend' over de schrik dat sommige dingen te mooi zouden kunnen zijn om waar te zijn blijven echter nazinderen tijdens zo'n werkdag (of eigenlijk nog steeds). De verhalen zijn niet spectaculair, maar weten telkens door de warme toon eveneens een snaar van zelfherkenning te raken.

"Dr. Osipov is een meester in de dramatische ironie, die bitterzoete humor wringt uit wat de lezer wel ziet, maar zijn hoofdpersoon niet." (Wall Street Journal).

En toch gaat het misschien nog ietsje verder dan dat. Osipov plaatst eigenlijk de volledige Russische maatschappij voor de spiegel, maar laat daarbij zichzelf niet buiten beschouwing: zo is de arts hier en daar een belangrijk figuur binnen het verhaal. Elk van de personages probeert op zijn of haar manier een greep te krijgen op de samenleving. Een ding staat echter vast: de wereld is niet stuk te krijgen, wat er ook gebeurt. Zo zit hij in elkaar. Hoe zou het ook anders kunnen? Voor vele personages is echter Rusland de wereld en dat is waar het schoentje soms wringt lijkt Osipov te willen laten doorschemeren. Al valt die velen ook weinig kwalijk te nemen.

Hoe zou het nu met Osipov zijn is de vraag die ik me stel. Ongetwijfeld dat de beste man ook over de huidige situatie interessante beschrijvingen zou kunnen maken. Het is maar te hopen dat er binnenkort nog een vertaling uitkomt van ander materiaal want hier heb ik nu eens echt van genoten tijdens die treinritten...

avatar van Raspoetin
Jonge vrouwen verkopen zich aan duistere oligarchen in de hoop op een beter leven - NRC
In het Rusland van Vladimir Poetin is iedereen bezig met overleven en niet met leven. En toch lees je in dit boek (●●●●●) een liefdesverklaring aan een onmogelijk land.

Waarom staat er achter de titel "corpus #154"?
Als ik het Google krijg je deze pagina van bm als eerste hit.

avatar van Sol1
Sol1 (moderator)
1187 schreef:
Waarom staat er achter de titel "corpus #154"?.
Het boek is nummer 154 uit de Corpus-reeks van de Russische uitgever.
Dat 'Corpus' (in Latijnse tekens) op de omslag van het boek geeft dus de serienaam weer.

3,0
Osipovs beeld van het hedendaagse Rusland is enerzijds schokkend, maar ook grappig. Zijn Rusland is er een van cynisme en hebzucht, waarin geen enkel menselijke waardigheid nog iets betekent. Anderzijds tekent hij het met een soort van vage humor en realisme, dat ook bij oude Russische schrijvers al voorkwam, zoals bij Tsjechov en Gontsjarov. Na een tijd ging het mij wel tegensteken en vermoeien.

Gast
geplaatst: vandaag om 06:30 uur

geplaatst: vandaag om 06:30 uur

Let op: In verband met copyright is het op BoekMeter.nl niet toegestaan om de inhoud van externe websites over te nemen, ook niet met bronvermelding. Je mag natuurlijk wel een link naar een externe pagina plaatsen, samen met je eigen beschrijving of eventueel de eerste alinea van de tekst. Je krijgt deze waarschuwing omdat het er op lijkt dat je een lange tekst hebt geplakt in je bericht.

* denotes required fields.

Let op! Je gebruikersnaam is voor iedereen zichtbaar, en kun je later niet meer aanpassen.

* denotes required fields.