Dit is een van de ultieme detectiveverhalen, niet zozeer om de vraag wie het gedaan heeft, maar dankzij de briljante vertelstijl en de mysterieuze, gotische sfeer.
In Londen worden Holmes en Watson geconfronteerd met een mysterie op drie niveaus. In het heden werpen zich enkele kleine raadsels op, zoals de vraag waarom één laars gestolen wordt uit een hotel. De details rond de moord vernemen ze via een krantenartikel van vier maanden geleden en uit de mond van Dr. Mortimer, de plattelandsdokter die het lijk zag. Deze toont ook een oud manuscript met de legende van een demonische hond en een overgeërfde vloek. De rationele Holmes gelooft geen moment dat er iets bovennatuurlijks aan de hand is, maar de moordenaar kan wel gebruik gemaakt hebben van het plaatselijke bijgeloof.
Dan verplaatst de actie zich naar Dartmoor, de desolate uithoek van Engeland waar de moord plaatsvond. Monolieten van graniet, een prehistorische schedel, een moeras, het druilerige herfstweer en een ontsnapte gevangene die op de heide ronddoolt, zorgen voor een akelige sfeer. Het landhuis maakt een spookachtige indruk, met vervallen torens, portretten van voorouders en het gesnik van een vrouw in de nacht. Er volgt een vernuftige intrige met misleiding, vermommingen en valse identiteiten. De naam van de moordenaar wordt reeds vier hoofdstukken voor het einde onthuld, maar dan volgt een zinderende climax waarin de hond zelf een hoofdrol speelt: een kruising tussen een bloedhond en een mastiff met een laag fosfor op z’n muilband.
Naast de mysterieuze en lugubere scènes is er ook ruimte voor subtiele humor. In het eerste hoofdstuk doet Dr. Watson een poging om de achtergrond van Dr. Mortimer te deduceren uit diens achtergebleven wandelstok. Mortimer is geïnteresseerd in frenologie of schedelkunde, een achterhaalde pseudowetenschap. Het beeld van Sherlock Holmes als pijproker kent hier z’n oorsprong, want terwijl de detective in z’n eentje over de zaak nadenkt, vult hij z’n kamer met een tabakswalm. Een excentriek personage is Stapleton, die met een netje op zeldzame vlindersoorten jaagt. Het is een hoogtepunt van de misdaadliteratuur, maar ook van de Engelse literatuur in het algemeen.