Simfonia (Vtoraja, Dramatitsjeskaja) - Andrej Bely (1902)
Alternatieve titels: Dramatic Symphony | Симфония (2-я, драматическая)
Russisch
Sociaal / Ideeënliteratuur
227 pagina's
Eerste druk: Skorpion',
Moskou (Rusland)
Hoewel later geschreven dan de eerste ‘symfonie’, kwam deze tweede als eerste uit en werd daarmee het literaire debuut van Andrej Bely. Volgens de schrijver zelf, heeft dit werk drie betekenissen: muzikaal, satirisch en bovendien ideologisch en (in combinatie) symbolisch. In muzikaal opzicht drukt het werk een aantal stemmingen uit, verbonden door een basisstemming. Daarom is zijn werk steeds verder gesplitst: van het totaal in delen, van delen in fragmenten, van fragmenten in verzen. Het satirische element richt zich tot de uitersten van mystiek. Achter het muzikale en het satirische gaat voor de goede verstaander de ideologie schuil. Waar de drie samengaan, ontstaat symboliek. Deze tweede symfonie beeldt de saaiheid van het alledaagse leven in detail uit in genummerde regels, waarbij de stad Moskou en haar inwoners worden beschreven: een verstikkend lijden dat aanwezig is, glimmende trottoirs, het gedrag van taxichauffeurs of concierges…Tussendoor wordt een dichter of kunstschilder aan het werk opgemerkt, of een dokter beschreven die een gek naar het gekkenhuis zendt, of een filosoof beschreven. De persoon Popovski speelt een rol, hij is een conservatief geestelijke. Hij botst met zijn ideeën tegen die van vrijdenkers en democraten, bespot de gedachten van anderen. De filosoof op zijn beurt keert regelmatig in het verhaal terug, terwijl hij geobsedeerd is door het werk van Immanuel Kant en overal met diens ‘Kritik der reinen Vernunft’ uit 1781 rondloopt, er in leest, het bij zijn bed heeft liggen…In de botsing tussen geestelijke en filosoof kan Andrej Bely zijn eigen gedachten kwijt.